Voor je het weet hoor je tot de literaire elite!
Begin dit jaar was er een oproep in ons dorp Haren, om een verhaaltje of een gedicht in te sturen van een mooi plekje in het dorp.
Ik stuurde een kort vijfregelig gedicht in, een variatie op een blogje dat ik jaren geleden schreef. Over het populieren laantje waar ik elke ochtend langs fiets. De stukjes zijn verzameld en er is een leuk boekje van gemaakt Haren Verbeeld. Tot mijn verrassing zag ik later ik achterin het boekje een juryverslag, en mijn gedichtje bleek een ‘eervolle vermelding’ te hebben. Leuk!
Toen er half november een uitnodiging kwam van de Culturele Raad Haren, voor een literair buffet, dacht ik, ach waarom ook niet. Dat was 22 november in Paviljoen Sassenhein, aan een meertje. Het meertje zag je niet, want inmiddels donker. Zomers is hier een buitenterras, en als het heel hard vriest kun je er schaatsen.
Tussen de 40 en 50 dichtliefhebbers, ook paar verhaaltjes, muziek uit een trekzak en een prachtig dwarsfluitstuk over een uiltje. Er was ook de mogelijkheid om eigen werk voor te dragen, en ik dacht, ach waarom ook niet. Naast het populieren-gedicht maakte ik er nog twee, wederom gebaseerd op tuinblogjes. En net na de soep was ik aan de beurt.
Leuke avond, prima eten, meest mooie gedichten en interessante tafelgesprekken. Voor het diner, bij de ontvangst, liep nog een journaliste van het Dagblad van het Noorden langs. En ja hoor, het staat in de krant (dus is het waar 🙂 ): ik behoor tot de literaire elite.