Onder de beukenhaag staat sinds vorig jaar een flinke rij met sneeuwklokjes (weet je nog, Jitske?). Dit jaar staan ze voor het eerst in bloei. Tussen de vogelpoep en de lege zonnebloempitjes.
Want voor de beukenhaag staat de vogelvoedersilo. Waar tientallen musjes en ander gevogelte dagelijks een zaadje komt pikken, ongeveer een silo per dag. Om dan achteloos de lege schilletjes te laten vallen. Bij het wachten op een plek op de silo (vier eetplekken tegelijk) zitten de mussen in de heg en poepen de boel onder.
Zo krijgen de sneeuwklokken extra mest, maar misschien een beetje veel van het goed. Op de voorgrond van foto 1 zie je een wat vage groene plek. Dat is een forse pol steenanjertjes. Waar de sneeuwklokken parmantig boven het mest- en schillentapijt uitsteken, verdwijnt het steenanjerblad vrijwel geheel onder de laag mest. Toch eens nadenken of we de silo volgend jaar op een ander plekje neerzetten…