Hazelnoten

Jaren geleden hadden de buren een kronkelhazelaar in de voortuin, in de border die aan onze voortuin grenst. Ook een kronkelhazelaar maakt hazelnoten, en dan wil er wel eens een nieuw boompje ontstaan uit een nootje. Zo kregen wij ook een paar hazelaartjes in de voortuin. Ze kronkelden nauwelijks meer (wil je dat behouden dan moet je stekken).

Links eigen noten, rechts de Turkse

Een hazelaar kan uitgroeien tot een forse struik, 5 meter hoog, 5 meter breed. Dat past niet zo goed in de smalle zijborder. Toen heb ik een aantal , nog kleine, hazelaars naar de achtertuin verplaatst. Een daarvan, nu tot volle wasdom gekomen, produceert elk jaar veel noten. Dit jaar uitzonderlijk veel. De vorm van de noten is wat langwerpig en plat, daardoor een beetje lastig te kraken: de notenkraker krijgt moeilijk grip op de platte noten. Erg lekker, dat wel.

Oogst: nog een enkel nootje te kraken
Gister geraapt, nog even rijpen

Een paar straten verderop staat een hele grote hazelnotenboom, geen struik, maar echt boomvorm. De noten die hiervan af komen – en in grote aantallen op het langslopende fiets/voetpad vallen- zijn wat vorm betreft modelhazelnoten. Grote ronde balletjes. Makkelijke te grijpen met de notenkraker, maar ze zijn knoerthard. Een dikke schaal, en ook het vliesje om de noot zelf is steviger, zelfs een tikje draderig. Ook lekker. Het zal niet de gewone corylus avellane zijn, misschien de Turkse hazelaar?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *