Die van kabouter Spillebeen

Toch nog even deze foto’s van ‘de enige echte’ paddenstoel. De vliegenzwam, rood met witte stippen. In centrum Haren is een klein veldje, op een pleintje waar we eerdere jaren ook veel paddenstoelen zagen. Bij ons ommetje afgelopen maandag nog even langs dit veldje. En we werden niet teleurgesteld.

Nou deze dus. Ook andere soorten trouwens. Meer dan op de wandeling van de dag ervoor in het bos.

Eikels

Dit jaar is – in ieder geval voor sommige soorten eiken – een mastjaar. Een jaar waarin er extreem veel eikels zijn. Meestal is een jaar daarna een dip in het aantal: de boom heeft dan in het mastjaar zoveel energie in de eikels gestopt, dat ie een jaar moet bijkomen. Bij beuken, eiken en kastanjes komt een mastjaar ongeveer 1 x per 4 jaar voor. Mast in deze betekenis staat voor ‘varkensvoer’: vroeger werden de varkens vetgemest met eikels.

In het lokale sufferdje (digitale versie) bieden mensen zakken eikels aan (soms 1 kilo eikels voor 30 cent, andere aanbieders gaven ze gratis mee). Da’s makkelijk rapen, in zo’n jaar als dit.

Zwellichamen

De titel van dit blog klinkt een beetje ‘Bommelachtig’, zoals de Zwelbast uit een van de Marten Toonder verhalen. Een zwelbast is familie van de blaasdraken, een soort draak die groter word als ie boos is en weer krimpt als de boosheid over is.

Maar ik heb het nu over zwellichamen, de delen van schimmels in de grond die in dit seizoen massaal de grond uitkomen en vocht nodiug hebben om goed te kunnen groeien. Dit zijn natuurlijk paddenstoelen. De term zwellichamen werd vanmorgen in een item over paddenstoelen in het zondagochtendprogramma Vroege Vogels gebruikt.

Mooie aanleiding om een wandelingetje te maken naar een bos. In ons geval een iets langere versie van een vaak gelopen ommetje, richting Glimmen en door het Quintusbos. Afwisselend felle opklaring (zonnebril) en dan weer even bewolkt. Op het nieuwe dijkje door de polder (juist daar waar even helemaal geen schuilplek was) een bui op ’t hoofd.

En wat betreft de paddestoelen… viel een beetje tegen. Nog niet heel veel gezien. Misschien doordat veel paddestoelen toch een beetje schutkleur hebben, bruinig, grijzig, en tussen het afvallend blad niet erg opvallen. Toch alvast een paar op de foto gezet. De mooiste deze keer de goudhoed, een zeldzame soort.

Het oranjegele trechtertje is mini-mini, de hoedjes maar een paar mm in diameter. De satijnzwam staat in ons eigen grasveld. De andere drie stonden in het quintusbos in Glimmen.

Stoepplantjes 1 oktober

Plannen zijn plannen en geven een richting. Maar ze worden lang niet altijd uitgevoerd zoals gepland. Geeft niks. Zoals mijn plan begin dit jaar om elke maand een stoepplantjes ronde in eigen straat te houden.

Aan het begin: hele straat op en neer, toen groeide er nog niet zo veel. De keer er na, ongeveer de helft, vanuit huis een lusje naar het westen en terug aan de overkant. Paar maanden niet van gekomen, te druk in de tuin, en een herinnering in de agenda gezet. Maar helaas: de stratenveger was net een dag eerder langsgekomen en had alle plantjes weggeschrobt… Nog een laatste kans, op 1 oktober weer een rondje gelopen. In een kletsnatte straat, tussen felle buien door.

Waarom laatste kans? Eigenlijk laatste kans van dit jaar. Omdat er hier vanaf maandag 3 oktober wegwerkzaamheden starten. De rood witte paaltjes staan al overal op de stoep, er is al een dikke snee gemaakt met een man met een lopende cirkelzaag eerder deze week.
Komende week komen de grote graafhappers het asfalt van de straat -tegen de stoeprand aan- weghalen. En de komende weken komt er een grote geul voor ons huis langs voor vernieuwing gasleidingen. Mensen met auto’s hebben te horen gekregen dat die een paar weken lang niet op de oprit kan. Voor voetgangers en fietsers blijft toegang mogelijk (waarschijnlijk via een ‘golfplaten’ brugje over de geul.

  • Man met (cirkel) zaag
  • Perzikkruid
  • Varkensgras, vooral aan overkant straat hele plakaten van dit superplatte plantje
  • Moerasdroogbloem , naam klinkt beetje tegenstrijdag. Nat genoeg nu.
  • Kattekruid, uit tuin ontsnapt, meegenimen en opgepot
  • Canadese fijnstraal
  • Paarse dovenetel

74 foto’s, ca 70- soorten. Waarvan een heleboel gras, zegge of rus-achtig. Half verzopen, soms platgetrapt, moeilijk te identificeren van 1 foto. Zomprus,

Ook budleija, verbena bonariensis, akelei, zwarte els (boom), kattestaart, vrouwenmantel, verbascum, vingerhoedskruid, oranje havikskruid, melkdistel (in bloei), een equisetum (paardestaart) en veel meer.

50 jaar jubileum

De wilde planten tuinkring haren bestaat dit jaar 50 jaar. Verschillende activiteiten waaronder een paar excursies eerder dit jaar, en op 18 september een feestmiddag in de Hortus Haren. Sinds een paar jaar is de wilde planten kring een afdeling van IVN Groningen Haren. Op de feestmiddag waren niet alleen werkgroepleden aanwezig, maar ook een aan tal IVN leden van andere werkgroepen en van het bestuur. Op het programma stond een rondleiding door de Laarman tuin, of naar keuze de Chinese tuin, voor mensen die wat minder mobiel waren. Maar eerst koffie of thee met desgewenst een reusachtig stuk gebak.

Met de rondleiding ging ik mee met de groep met gids Ernst. Ernst is al 39 jaar (!) voorzitter van deze werkgroep. Had ie ook niet gedacht toen hij de voorzittershamer van zijn voorganger over nam. En ook deze keer weer wat nieuwe dingen gehoord (Ernst weet zo veel). Na de rondleiding weer verzamelen in het Theehuis van de Kreunende Draak, in de Chines tuin. Daar kregen we aan de hand van een slide show de geschiedenis van 50 jaar wilde planten kring te zien.

Met (voor mij) highlights in de prachtige excursie naar Thijsse’s hof en natuurlijk de plantenruildagen 2 x per jaar. 15 oktober is de volgende, bij Renee, letterlijk bij mij om de hoek.

En nog even een rondje door de Chinese Tuin zelf. Die had ik helemaal voor mijzelf, het liep tegen 5 uur, sluitingstijd Hortus.

Gele border

Deze border in Hortus Haren bloeit nu overwegend geel. Als je goed kijkt zie je dat eerder in het seizoen ook volop blauw (paars) in de border aanwezig was: een grote pol met kogeldistel.

Nu ik er weer langs loop word ik weer getroffen door de vrolijke citroengele plek van de guldenroede (foto 2 links, foto 3 links achter). Eens kijken of ik deze variant ook kan vinden. Verder een leuke combi van rudbeckia met op de voorgrond het bonte grasje hakanoclea.

Fantasy-bos

In sommige fantasy of sciencefiction films zie je de hoofdrolspelers door een vreemd bos wandelen, met allerlei lianen, hangende planten, kleuren en geluiden. Achter elke boom kan dan een elf of een alien staan. Zo’n bos hebben wij vlakbij. In deze tijd van het jaar, vroege herfst, is het bos bij het Friescheveen zo;n fantasy bos. De omgevallen bomen en ook struiken worden overdekt met klimplanten, winde, wilde wingerd en hop. Als een groene deken. En vanuit de staande bomen komen meters lange ‘lianen ‘ naar beneden hangen. De hopbellen hangen met honderden aan de lange hopranken, de wilde wingerd begint mooi rood te kleuren. En donkere stukjes bos worden opgelicht met de talloze witte bekerbloemen van de winde.

Elp – Drenthe

Vandaag een prachtige wandeldag. Met Henk en Pauline gaan wandelen in de buurt van Elp, in het natuurgebied ‘Hart van Drenthe‘. Het is net te ver bij ons vandaan om daar makkelijk te komen met de fiets. Vandaag gingen we met de trein naar Assen en vandaar met de auto naar Elp. Een parkeerplaatsje midden in het natuurgebied, en wandelen maar. Een kilometer of 16 en bijna niemand tegengekomen. Bossen, allerlei vennetjes, groot heide veld, heel veel verschillende dennenbomen en sparren. Volgens Pauline en Henk is er ook een boom bij die iets later in het jaar, in de herfst, naar gehaktballen ruikt !! Ze hebben nog niet kunnen vaststellen welke. Nu in ieder geval nog niet te ruiken. Wel de geur van een douglasspar: als je daar een paar naalden fijnwrijft ruik je niet een dennegeur, maar een frisse sinaasappel/ citrus geur. Lekker!

Malvaceae – kaasjeskruidfamilie

De kaasjeskruidfamilie, of malvaceae bestaat uit honderden soorten, die inheems zijn in warme gematigde, subtropische en tropische streken over de hele wereld. Ze bloeien in de nazomer en als je in deze tijd van het jaar een beetje rondkijkt kom je ze overal tegen. In verschillende kleuren, in verschillende maten.

In Nederland en Belgie komen de volgende geslachten voor:

  • Althaea (geslacht Heemst);
  • Malva (geslacht Kaasjeskruid);
  • Tilia (geslacht Linde):
  • Abutilon.

Onder de altheae horen de stokrozen, maar ook de hibiscus- heesters, soms grote struiken, 2 x 2 x 2 meter met honderden kleinere bloemen. zoals bij onze buren in de tuin. Eerder deze week zagen we een eindje verderop in de straat een veel kleinere heester, met GIGANTISCH grote roze bloemen. Echt zo groot als een dinerbord. En diezelfde zagen we vandaag bij Henk en Pauline in de tuin. Hibiscus Moscheutos heet ie. Ik weet niet of ik deze echt mooi vindt, zo enorm groot en knal. Maar wel een eyecather in de tuin waar ie staat. Winterhard tot min 10, sterft wel af bovengronds in onze streken, gedraagt zich als vaste plant.

Natuur en Tuin – bostuin

Laatste tuin van het rondje bracht ons via in Noordbroek. “Natuur en Tuin”, een 2100 m2 grote bostuin van Maarten en Sannie Schotsman. Ze wonen hier al vanaf 1999 en zijn inmiddels met pensioen. Veel van hun tijd word besteed aan de tuin. Het bijhouden van de borders, het planten van veel bollen, en veel andere schaduw planten en struiken. Overal staken kleine haringen met gele labels in de grond, met alle namen van de planten. Handig omdat niet alle planten gedurende het hele jaar boven de grond zijn.
Moet jij thuis ook maar doen, zei Eddy, dan ziet onze tuin er ook meteen veel georganiseerder uit.

We kregen een routekaart mee om ons via de smalle kronkelpaadjes door de tuin te leiden. Door stukken ‘bos’, rondom vijvers, langs een beekloopje, en ook een Engelse border. Op het zitje achter in de tuin zaten we een tijdje in de schaduw, genietend van het langsstromend beekje en geklater van de fontein. Rond de vijver is inmiddels een strook ingeplant met van alles en wat, om het de reigers moeilijk te maken de vijver leeg te vissen. Waar de plantjes nog klein waren her en der een rol gaas (foto 4).

Sannie vertelde dat veel mensen tegenwoordig met de fiets kwamen naar een open tuinen dag, met al die elektrische fietsen. Wij wezen op onze fietsen, aangedreven door menskracht. Inmiddels hadden we goed 40 km gefietst, en nog ruim 20 te gaan.