Categorie: Elders

Buurman en buurman en buurman

Laatst was over buurman Peter aan het (laten) snoeien: resultaat gekortwiekte boom.
Vorig weekend zagen we zijn buurman, onze overbuurman, een steiger opbouwen rond een grote berk. En we zagen een melding van een kapvergunning in de lokale krant. Gister, zaterdag, zagen we diverse mannen aan het werk op de steiger. Thomas altijd uit een ooghoek te herkennen door zijn knal oranje jasje.
Met heel bescheiden klinkende motorzagen gingen ze aan het werk. De steiger werd nog een keer verplaatst, en de boom werd steeds kaler. Al het zijspul eraf en toen de laatste takken uit de top. Net niet helemaal arbo-technisch correct, wel met overleg. Omdat er- vanuit ons huis gezien- nog bomen achter de verwijderde boom staat valt het minder op dat ie weg is, dan de boom van Thomas z’n buurman, onze overbuurman, Peter, waarvan de boom zeer zwaar gesnoeid is en ’tegen de lucht afsteekt’.

Wat betreft buurmannen is het nog niet klaar. Toen ik even ging kijken in de overbuurtuin, de tuin van Thomas, was daar niet alleen onze overbuurman Thomas, met een aantal zagende vrienden, maar ook zijn (andere) buurman Dirk Jan. Dirk Jan, de overbuurman van onze buren, dus eigenlijk onze schuin-tegen-overbuurman, had actief meegezaagd, ook de hogere delen van de boom. Hij stond er glunderend bij want zijn huis ligt ten oosten van het huis van Thomas, en de boom stond tussen de beide huizen in, vrij dicht bij de erfgrens. Goed voor mijn zonnepaneeltjes, lacht Dirk Jan. En meedoen is handig om goed in de gaten te houden of alle boomonderdelen, wel de goede kant op vallen, vulde hij aan. Verder achter in de tuin waren ook alle dode coniferen omgezaagd. Obveral bergen takken en blokken hout.

We hebben wel een tuinontwerp, zei Thomas.

Maar voordat aan de opbouw van de tuin kan worden begonnen hebben de 5-6 mannen in de tuin nog een boel hout in mootjes te hakken, op te stapelen, te versnipperen of af te voeren.
Hard werken maakt dorstig. Later op de middag hoorden we vanuit de achtertuin van Thomas vrolijke kreten opstijgen. Kratjes bier deden goede diensten.

Toen ik de straat weer terug overstak naar eigen huis, zag ik onze eigen buurman, dus de overbuurman van Dirk Jan die weer een van de buurmannen van Thomas -onze overbuurman- is, zijn dak op klimmen. Schoonzoon erbij om aanwijzingen te geven. De loodflapjes rond de schoorsteen nog een keer rechtleggen, wellicht beetje stormschade nog. We moeten buurman nog even vertellen dat er weer kauwtjes de schoorsteen in gaan (het kapje was van de schoorsteenpot afgewaaid. 1 schoorsteen met vier kapjes, twee van onze buurman en twee van zijn buurman aan de andere kant.

  • De berk met steiger, voor de grote kerstboom in het midden
  • Ik heb voorgesteld: Stam laten staan voor vogelpindanet?
  • Het dak op

Nog een beetje te volgen met al die buurmannen?

Zweefsprong

Zondagochtend stralend blauw en fris.
Wat een mooi tijdstip om te gaan wandelen in de omgeving!
Dat hadden meer mensen bedacht.
Op sommige stukken (vlak bij parkeerplaats bij
het paviljoen in de Appelbergen) was het zelfs redelijk druk.

Vrouwen die hun man uitlieten,
ouders die hun kinderen uitlieten,
families die hun honden uitlieten.

Andere stukjes hadden we de omgeving voor ons zelf.
Rugzakje met proviand.
Zonnebril op en wandelen maar.

Zweefmoment van de eekhoorn, hij kwam van rechts.

We ontdekten WEER nieuwe weggetjes.
Wandelden langs een wijngaard.
Zagen een luchtacrobaat door de bomen stuiteren.
Dronken een glaasje chocomel-to-go.
Lunchten aan een groot moerasgebied,
water had nog laagje ijs.
20.000 stappen.

  • Glimmen
  • Lunchplek, Appelbergen

Verdronken klokjes

Nog steeds staat het water erg hoog. Het Noord Willems kanaal is een stuk breder dan normaal en het water onder de brug door stroomt een stuk sneller. Zelfs met een paar kolkjes. De wadi in het park is vol, de weilanden zijn soms ondiepe meertjes.

De sloot zo vol water dat de plantjes vlak langs de oever nu niet aan het water, maar in het water staan. Zoals deze sneeuwklokjes: bij de Gieselgeer (mooie naam voor een weggetje!)) de Onner Es op. Daar bij een paar boerderijtjes staan deze sneeuwklokjes.

Dit is het watertje langs de Hoornsedijk. Normaal staan hier twee mini-paardjes in het weiland links van de dijk. Die waren gelukkig weggehaald en op een drogere plek ondergebracht. Het bosje dat je links ziet, is een tamelijk oud/ verwaarloosd bosje op een soort schiereiland tussen het kanaal en dit watertje. Er zit onder andere het clubhuis van de scouting. De scouts hebben de komende tijd flink wat te zagen. Op sommige plekken een soort mikado van scheefgezakte/ half omgevallen bomen.

Winterhortensia’s

Voor de snoei is ook het wintersilhouet van de hortensia’s prachtig. Deze serie foto’s is van 14 februari in de hortensiatuin van de Hortus Haren. Sommige soorten verliezen in de winter ook het blad van de bloemhoofden, andere houden de bolle schermen nog lang vast. Als straks de struiken gesnoeid zijn, als de vorstkans kleiner is, dan ziet de hortensiatuin er even heel kaal uit.

Maar dan gaat de nieuwe cyclus van start, eerst veel blad en dan tegen de zomer en nazomer de bloemen volop in kleur.

Hier een beeld van de hortensiatuin in de zomer.

De tweede storm – Eunice

Drie stormen op een rijtje. De eerste van woensdag- op donderdagnacht hebben we vooral gehoord: geloei door de struiken en bomen in de achtertuin. Van die van donderdag heb ik in de ochtend ‘last’ gehad: het fietsen naar EnTranCe, op de Campus Groningen was hard werken. Normaal drie kwartier, nu ruim een uur, en het stuur stevig vasthouden.
De tweede, Eunice, van vrijdag op zaterdag, werd aangekondigd als de zwaarste storm van de laatste decennia. Uit voorzorg haalden we de tuinstoelen binnen. Alle losse plantjes in potten zette ik in beide schuren (tussen de 100 en 150…), in grote emmers ‘opgestapeld en in de kruiwagen. Windstoten waren spectaculair, we hoorden een kliko omgaan, bleek die van de buren te zijn.

Zaterdagochtend een rondje door de tuin. Niets aan de hand, een paar dode takken uit de wilg, en een heleboel afgebroken twijgjes her en der. Bij de buren was kapje van een schoorsteenpot afgewaaid en lag een dakpan scheef.

Op andere plekken in het dorp meer schade. Veel bomen om. Vannacht komt storm drie over.

Klik op een foto voor een diashow

Laatste foto: op de achtergrond zie je nog een diagonal boom, die is in zijn buurmanboom blijven hangen.

Loopje

Mailtje vanuit Portugal, waar Doeke de imker overwintert. Daar hoorde hij over alle berichten van storm Eunice.

Dag Tineke,
Mocht je van plan zijn een rondje te lopen, zou je dan misschien even naar de bijenstal kunnen kijken bij de Rijksstraatweg om te zien of de deksels van de kasten er nog op zitten?
Alvast bedankt.
Doeke 

Even op de fiets gesprongen en naar de bijenstal gereden. Drie kasten, onder een afdakje, met opening van bijenstal pal op het westen. De bijenkasten zijn van een soort stevig schuim gemaakt. De bakken waar de raten inzitten zijn zwaar, van bijen en honing. De losse deksels zijn veel lichter, als daar een verkeerde windvlaag in komt kunnen ze wel eens los komen.

Gelukkig zag alles er prima uit. Op een plek was het hek rond de kleine boomgaard voor de bijenkasten verzakt. Of dat door de wind gekomen is, is niet te zeggen. Klusje voor het voorjaar. Geen bij te zien trouwens, te koud en winderig.

Hartenroos


Wilt u een roos, mevrouw?
We gingen zaterdag een stukje wandelen. In de winkelstraat kwamen we twee wandelende rode harten tegen, die rode rozen uitdeelden. Jade en Elke heetten ze. Het was aan het begin van de wandeling, dus Roos heeft een stukje van het dorp gezien. En werd even geparkeerd bij haar verre familie, de narcissen. Deze staan op het pleintje bij station Haren, altijd veel vroeger in bloei dan de narcissen bij ons in de tuin. Roos staat nu binnen op de vensterbank, mooi te wezen.

Stoepplantjes januari

Zaterdagmiddag waait er een forse westerstorm, in sommige delen van het land windkracht 10. Niet echt wandelweer, maar ik wil er toch even uit. In ongeveer een half uur loop ik langzaam de straat door, eerst aan de kant van de oneven nummers, aan het eind omkeren, dan helemaal naar het andere kruispunt langs de even nummers, en dan weer naar huis. Telefoon in de hand en neus naar de grond: wat is er zoal te zien aan stoepplantjes…. Ik neem een heleboel foto’s, die ik later thuis -uit de wind, lekker warm- op mijn gemak kan determineren.

Voorbijgangers kijken me wat bevreemd aan.
Wat doet die nou?, hoor ik ze denken.
Heb je iets mooi gevonden?, zegt langslopende buurvrouw Sieneke.
Ik kijk naar stoepplantjes.
Ben je naar paddestoelen aan het kijken, roept bijna-buurman Renze , als hij op de racefiets langs komt. Ik kijk naar stoepplantjes.

Thuisgekomen begin ik met identificeren. Een spreadsheet openen en een lijst maken. Als ik niet zeker ben van het plantje gebruik ik de app Obsidentify. Door in de app een foto te maken met mijn telefoon van de foto die ik eerder buiten maakte en die nu op mijn laptopscherm staat. Werkt reuze goed, in de meeste gevallen. Een enkeling kan ik nog niet vinden.
Zaterdag eind van de middag zit ik op ruim 25 geïdentificeerd, 2 onbekend, en nog een heel stel te gaan. Dat moet wachten tot morgen. De app heeft een limiet aan het maximaal aantal soorten die je op 1 dag kunt identificeren… Morgen verder (of met de telefoon van Eddy).

De oogst van januari 2022
54 verschillende plantjes , waarvan ik er 5 nuet kon identificeren. Deels omdat de plantjes pas net boven de grond waren, of deels vertrapt (stoepplantje, he, daar wordt gelopen.) Wat later in het jaar wordt het vast makkelijker, als de plantjes wat groter worden en ook gaan bloeien.

Hopklaver, vergeet-mij-niet-je, gewone veldsla, de onvermijdelijke kleine veldkers, tijmereprijs.

Opa’s en oma’s: als de kleinkinderen op bezoek zijn, ga met ze op stap om stoepplantjes te zoeken en op naam te brengen. Met een app als obsidentify gaat dat erg goed, met bijna alle suggesties van de app was ik het eens.