Saharazand in de tuin

De zuidenwind bracht saharazand dit weekend en idioot hoge temperaturen. Een evenaring van het maximum hier in Groningen (uit 1946!), met ruim 24 graden gister. Vandaag iets minder warm. Geweldig om in de tuin bezig te zijn.

Verticuteerapparaat bij buurman Reint geleend en daarmee een heleboel mos uit het grasveldje gehaald. Bij het terugbrengen aan de praat geraakt en lekker buiten in de zon gezetten. Glaasje witte wijn erbij. Mooie afsluiting van het weekend. Nou niet helemaal, want na het eten kon ik natuurlijk ook nog even de tuin in. Oude grashalmen en takken die op een grote berg bij de composthoop lagen ‘verwerkt’ (als mulch op paadjes en op een van de takkenwallen. Het laatste snoeisel van o.a. de klimroos, en wat andere struikjes in de groen kliko. En nog wat grasjes uit het grindpad getrokken. Half 9 pas naar binnen.

Dooiergeel

Passend bij Pasen, gele kleuren. Soms hel geel zoals narcissen, soms botergeel zoals speenkruidjes, en soms dooier geel, zoals de bloemtrossen van de mahonia. De bijen zijn er dol op en de geur …. heerlijk! We hebben ze onder andere vlak bij de voordeur, innig vergroeid met de vuurdoorn. Elke keer als ik nu voor het huis langs loop snuif ik even goed de mahonia geur op.

HORTUS plantenmarkt 14 april

Op 14 april is in Hortus Haren de jaarlijkse plantenmarkt. Ruim 20 kwekers komen er hun waar verkopen. Voor elk wat wils. Van super kleurig, tot subtielere plantjes. Van veelvoorkomend, tot superspeciaal.
Er is ook weer een kraam van de IVN werkgroep Wilde Planten Tuinen. En zoals elk jaar heb ik daar heel wat plantjes voor opgepot. Gister en vandaag de planten gesorteerd, en her en der een slak afgeplukt. De planten staan nu in dozen gereed voor Renee die ze met de auto op komt halen.

Uiteraard is er ook een stand van de Vrienden van de Hortus. Voor de toevallige bezoeker die nog niet eerder in de Hortus was en enthousiast geworden is van het bezoek aan de plantenmarkt. Bij die stand kun je Vriend worden en het hele jaar door langs komen in de Hortus.

Op verzoek van tuinbaas Walter kun je bij de Vrienden stand ook terecht voor het kopen van (overtollige) kuipplanten. Zonder kuip overigens en zelf af te halen/ mee te nemen.
Dit zijn planten die ‘dubbel’ zijn in de Hortus. Met de opbrengsten van de verkoop kunnen dan enkele nieuwe kuipen gekocht worden.

Bollen en zo

We kwamen de hoek om en BAMMM!

Bijna omver geblazen door de enorme blauwe vlakte van blauwe druiven bij een van de appartementengebouwen een paar straten verderop. De tuin is hier de afgelopen maanden aangelegd, met grote groepen van de verschillende soorten. Maar zoveel als hier …. dat hadden we nog niet eerder gezien. Nu op zijn mooist.

En het laatste stukje naar huis, bij ons om de hoek. Daar staat een schattig klein huisje. Met een oude wilg die stevig gestut is. En voor het eerst zag ik hier…. een enorme hoeveelheid kievitsbloemen in bloei. Veel witte en ook roodgeblokte. Wij hebben thuis alleen de geblokte. Ik stuurde een appje naar Roel, die daar woont, met een foto. Appje terug: 251 dit jaar!

Als je ogen konden ruiken …

… dan zou je van deze foto’s de heerlijke geur van de skimmia’s kunnen opnemen.
Bij onze wandelingetje de afgelopen dagen gingen we steeds even stilstaan als er weer een wolk heerlijke bloemengeur onze neus in kwam. Steevast een bloeiende skimmia. Uitgebloeid vind ik het wat saaie struikjes, met hun wintergroene leerachtige blaadjes. Soms een beetje gelig. Maar in bloei, heerlijk. En net voor de bloei, vol met rode knopjes ook prachtig.

Als de zon er op staat zoemt de struik bijna van alle insecten. Die lusten wel een hapje nectar.

Skimmia weetjes

  • De eerste skimmia kwam in 1838 naar Europa en belandde in de kassen van Kew Gardens.
  • De Latijnse naam is in 1784 afgeleid van ‘Miyama shikimi’, de Japanse term voor skimmia.
  • Skimmia is van de wijnruitfamilie, net als citrusplanten. Kneus de blaadjes maar eens en ruik eraan.
  • De vrouwelijke planten vormen na de zomer trossen met opvallende bessen, als er een manlijke skimmia in de buurt is.
  • Mannelijke skimmia’s krijgen geen bessen, maar worden vaak geplant vanwege de grotere bloemtuilen en heerlijke geur. Je herkent een manlijke struik aan de gele meeldraden.
  • De skimmia japonica ‘Rubella’ is één van de meest bekende skimmia-cultivars. De skimmia japonica ‘Rubella’ is een mannelijke plant en krijgt dus geen bessen.
  • Skimmia’s vormen in het najaar, rond september, tuilen met ronde bloemknoppen die vervolgens in maart uit gaan komen.
  • De bloei gaat door tot ongeveer mei. Bij de ‘Rubella’ zijn de knoppen rood tot donkerroze van kleur. De bloemen zijn wit tot lichtroze.
  • Skimmia’s houden van halfschaduw, in te felle zon kunnen ze last krijgen van spint, en het blad kan geel verkleuren, of bruine randen krijgen.

Landschap met kievitsbloem

Kievitsbloem of Zwolse tulp. De laatste naam omdat kievitsbloem van oudsher vaak langs de grote rivieren werden gevonden. Ze houden van natte voeten en bloeien in geblokt diep-roodpaars of creme-wit. In ons eigen ‘landschap’ bloeien alleen de roodgeblokte: onder de appelboom, in een grasveldje waar redelijk veel schaduw is. Op de achtergrond zie je de beukenhaag tussen ons en de buren. Net een bosrand toch? Tip voor als je stinzenplanten (lage planten) op de foto zet, gebruik het kikkerperspectief, vlak boven de grond.

De kievitsbloem is een plant om snel bij te zijn. Ik ga bijna elke dag even kijken als de planten bijna in bloei komen. Diverse ‘onverlaten’ hebben het op de bloemen en stengels gemunt. Zijn het niet de knalrode leliehaantjes, dan zijn het de slakken. Soms knagen ze de stengel door net onder de knop, of eten de bloemblaadjes voortijdig op.

Roze Hemel

Van de week zaten we ’s avonds aan de koffie op de bank, we kijken dan uit het raam naar het oosten, tegen het witte huis van de buren aan. En opeens stootten we elkaar aan, kijk nou, het huis is helemaal roze. Niet een beetje , maar echt intens roze. Vlug even naar buiten, en nu omgedraaid met gezicht naar het westen. Vanuit de achtertuin zagen we deze prachtige roze hemel. Het duurde maar even, een paar minuten later was de felle gloed al weer verdwenen.