Amaryllis 1983

Kerst komt er aan. Dat betekent dat je overal weer de grote amaryllisbollen kun kopen. En binnen een paar weken groeit daar dan de dikke stengel uit met de enorme bloemen. Rood, roze of wit, verschillende kleuren. Deze staan bij de bloemenwinkel waar ik langs kom op weg naar de super.

Heb je zo’n bol in de vensterbank, dan een tip om (met de kinderen) te doen: maak een groei grafiek. Elke dag, liefst op dezelfde tijd meten hoe hoog de top van de plant is. Vanaf het moment dat het eerste puntje uit de bol omhoog komt. Elke dag een stipje op grafieken papier. Dat is de steile lijn. En als de bladeren gaan groeien een afzonderlijk lijntje voor de lengte van een blad, die groeien iets minder hard (minder steile lijn) en groeien wel wat langer door. Als de bloemknop open klapt en de bloemen verschijnen dan groeit de stengel een stuk langzamer. Helemaal rechtsboven zie je dat de lijntjes bijna vlak gaan lopen: dat is moment dat zich zaad begint te vormen.
Onderstaande grafiek maakte we ooit (tijdens onze studie tijd).

klik voor grotere grafiek

Een jaar geleden: moerbei

5 december 2020 planten we een boom, een moerbei. Het duurde even voor de boom dit jaar goed aan de groei was, maar vanaf tweede helft zomer zat ie lekker in het blad. Geen bloei , dus geen vruchten, daar kijken we komende jaar naar uit.

Nu ik het stukje van vorig jaar nog een keer lees zie ik daar staan dat we de eerste twee-drie jaar bij droge zomers veel water moeten geven. Nou dat was in 2021 niet nodig, maar voor 2022 dus nog opletten. Goed dat ik dat weer even lees.

Bladhoop

Op de hoek van de straat is het grasveldje met de ‘gemeentebladeren’ . Afgelopen vrijdag kwam een grote stofzuiger de bladerhoop weg halen. De hoop had er al een tijdje gelegen, gezien de gele kleur van het onderliggende gras. Zaterdagochtend lag er al weer een klein hoopje. En net links van de boom zie je ook dat iemand daar een partij valappelen ligt. Die had ook iemand over in de tuin….

En het gaat door met blaadjes. Zondag ochtend zie het er zo uit.

Licht en lucht

Met het wisselende weerbeeld is het nu lastig voorspellen hoe het later op de dag is. Dus vanmorgen meteen na het ontbijt er even op uit. Klein rondje maar. Hele lichte nevel over de velden. Lage zon met kleurige wolken. Veel van de watervogels dobberen nog op het water, voor sommigen hun nachtrustplaats. En we hoorden ook weer de vrolijk roep ‘wieuw‘ van de ‘fluiteend’, ofwel de smient. Een leuke compacte eend, die in de winter in grote aantallen in Nederland voorkomt. Er zijn maar een paar broedparen in ons land en het is een rode lijst soort (beschermd). De smient foerageert juist nachts, in de weilanden.

Vogelverhalen: kale koolmees

Vorige week zag ik uit een ooghoek een vogeltje met een rode vlek op de kop. Dat viel vooral op toen de zon er op viel. Een Barmsijsje dacht ik. Die hebben we pas twee keer eerder gezien, in hele koude winters. Nog eens goed kijken en het leek verdacht veel op een koolmees. Maar wat was er nou met zijn kop? Rood aan de bovenkant.

Week lang de camera in aanslag gehad om een scherpere foto te maken. En met verrekijkertje het beeld wat dichterbij halen. Het beestje had een wond bovenop zijn kop. En erom heen kaal, zijn zwarte kapje ontbrak. Aan een tak blijven hangen of een mislukte aanval van een grote vogel? Hij zag er verder gezond uit. We noemen hem Bassie. Hij vloog de hele dag op en neer tussen de pinda silo en de vetblokken. Hier een kort filmpje.

Laatste paar dagen niet gezien. Is nu ook wel grijs en vochtig. Ik blijf naar hem uitkijken.

Vijver met beekje

Ik kwam de oorspronkelijke ontwerptekening van onze vijver weer tegen. November 1999 was dat. Met ook de oorspronkelijke plantlijn bij de aanleg van de vijver.

In onderstaande tabel het lijstje met de planten die de hovenier achterliet na de aanleg. Een aantal is inmiddels verdwenen, sommige meteen na de eerste winter al, of na een paar jaar (oranje in tabel); een heb ik met veel moeite zelf definitief verwijderd (riet), en de planten die groen in de tabel staan doen het uitbundig. IN de vijver, en sommige ook op verschillende andere plekken in de tuin. Enthousiaste groeiers waar ik jaarlijks een deel weghaal. Niet in de lijst: krabbescheer en de zuurstofplantjes.

En ik kan het niet laten dit briefje, links op de foto met jullie te delen. De net aangelegde vijver bleek eerst een lek te hebben. Wij waren toen een paar daagjes weg en vonden dit briefje bij terugkomst. ” AUB niks doen en niet water bijvullen! “ .
Het lek is destijds goed gerepareerd, is ruim 20 jaar geleden.

Plooivlieswaaiertje

Op een oude boomstronk kun je vaak zwammetjes vinden die langzaam het hout aan het opruimen zijn. Een prachtige naam vond ik vroeger altij de elfenbankjes. Als ik mijn ogen dicht deed kon ik de elfjes, van die tere Disney-achtige figuurtjes op de bankjes zien zitten. Als er geen mensen in de buurt waren.

Plooivlieswaaiertje

Een beetje hetzelfde model als elfenbankjes, maar een stuk kleiner zijn de ‘bankjes’ van het plooivlieswaaiertje. Voor mini elfjes dan. De plicaturopsis arispa of plicatura crispa komt wereldwijd veel voor: in grote delen van Europa, in Noord-Amerika (Alaska en Quebec) en Azië (China en Japan). Op waarneming.nl kun je volgen hoe het plooivlieswaaiertje zich heeft verspreid in Nederland. Is hier pas in 1989 voor het eerst waargenomen en is inmiddels overal te vinden. De toename wordt toegeschreven aan de klimaatopwarming. Als ik er aan denk zal ik de volgende keer een foto van de onderkant van een van de bankjes maken, daar kun je dan mooie patronen in de plaatjes zien.