Gouden eieren

Eddy was een stukje van de meidoornhaag aan het knippen en riep opeens ‘gouden balletjes’.
Na wat geritsel en gestommel (de tuin is nogal volgegroeid) kwam hij met een net afgeknipt takje aanlopen.
Verse blaadjes en aan de onderkant van een van die blaadjes: kleine glimmende gouden balletjes. Of eigenlijk meer stevig opgepoetst koperkleurig. Eitjes van de een of andere vlinder. 8 stuks keurig naast elkaar gedeponeerd.
Maar welke?

Ik ga zoeken, maar of ik het ga vinden….
Ik heb een paar kleine takjes van de meidoorn in een potje met paar mm water gedaan. Daar boven op het blad met de eitjes (eitjes aan de onderkant), en een tissue met een elastiekje erover heen als ademend dekseltje. Potje staat nu op het terras. Misschien zijn de rupsjes die eruit komen beter te herkennen dan de eitjes. En ik weet in ieder geval wat ze lusten.

Raadplaatje 4 juli 2021 – dansende elfjes

Uit een ooghoek zag ik witte bloempjes. 
Op een plek waar ik ze niet eerder zag, 
tevoorschijn piepend onder het blad van een grote vingerhoedskruid vandaan.
Hun eigen blad verborgen.

Eerst dacht ik dat de bloem al deels uitgebloeid was.
Een deel van de bloemblaadjes had laten vallen.
Maar dat zou te toevallig zijn. 
Als van elke bloem de onderste twee bloemblaadjes bleven zitten….

En van dichtbij bekeken zie je het meteen: dit is gewoon de bloeiwijze van dit plantje!
Onder twee lange witte blaadjes, boven drie korte meer roze blaadjes.
Als dansende elfjes.


Als je weet wat het is, of je hebt het plantje ook in je tuin, reageer gerust via de ‘reactie’ link.
Die vind je links naast dit blog.

Nederlandschappen

Natuurlijke of cultuurlandschappen. 
Je kunt ze overal tegenkomen in Nederland. 
Je hoeft alleen maar om je heen te kijken.

Een beetje afhankelijk van waar je woont natuurlijk.
Maar regelmatig op afstanden binnen een half uur van je huis.
Of nog minder.

Een ‘Hedgerow’ in Engeland? Nee, stukje van de achtertuin: 0 minuten lopen.
Wandelingetje Moarweg- Haren, 10 minuten lopen.
Oud Boslandschap? Nee, Hendrik de Vries Plantsoen, 5 minuten lopen.
Is dit de hei? Met heideschapen? Nee, de stadskudde van Groningen in het Hendrik de Vriesplantsoen, 5 minuten lopen.

Familie? Of Niet?

Twee planten nu in bier in de tuin.
Beide met witte bloemen met 5 bloemblaadjes.
Beide met diep ingesneden blad.
Beide 30-40 cm hoog.
Familie van elkaar? Of Niet?

Niet. 
De eerste is de witbloeiende variant van muskuskaasjeskruid. 
Hoofdgroep: primitieve asteriden.
Plantenfamilie: malvaceae of kaasjeskruidfamilie.

De tweede is de witbloeiende vorm van de bloedooievaarsbek, geranium sanguineum ‘album’
Uit Hoofdgroep Geranium-en vioolachtigen  (in de Flora van Nederland).
Plantenfamilie: geraniaceae; de ooievaarsbekfamilie.

Als ze uitgebloeid zijn zie je hele duidelijke verschillen in de vorm van de zaden en zaaddozen.

NB. Wist je dat er ook allerlei bomen tot de hoofdgroep primitieve asteriden behoren?
Onder andere de linde, de paardekastanje en esdoorns!

En in de hoofdgroep geranium- en vioolachtigen vinden we naast families van kruidachtige soorten, zoals de ooievaarsbekken, viooltjes en hertshooifamilies ook struiken en bomen uit de wijnstok-, wilgen – en kardinaalsmutsenfamilies…

Vaas multiflora

Bij het voorbereiden van het snoeien der heggen door Eddy loop ik altijd eerst een rondje er langs. En allerlei bloemen die half in of onder de heg snoeien haal ik vast weg. Die worden anders toch afgesnoeid.ook als na een dikke regenbui sommige bloemen omgevallen zijn en precies over een veelgebruikt looppad liggen: knip, knip.
Op het terras staat een dikbuikige rode vaas. Die vul ik eerst met water en een aantal bloemschermen van de vrouwenmantel. En gedurende de komende weken steek ik steeds de losse bloemen van onder de heg, of elders in de knel gekomen of geknakt, er tussen. Een vrolijke mengelmoes.

Moeder en dochter Ghislaine

De roos Ghislaine de Feligonde bloeit weer uitbundig. Vele honderden bloemen, bij uitkomen perzikkleurig, verbl,oeiden naar bijna wit. Bij de stortbuien van vorige week zijn er wel wat bloemblaadjes afgevallen, maar Ghislaine liet handig alle bloemkopjes naar beneden hangen, elk haar eigen parapluutje. De clematis die ik vorig jaar onder de roos zette, is dit jaar in de roos geklommen. Haast niet terug te vinden. Ben heel benieuwd of daar bloemen aan gaan komen. Dat moet dan erg opvallen want die zijn rood. Maar voorlopig blijven we bij de perzik wolk van de Ghislaine.

Ghislaine de Feligonde

Eerder dit jaar had ik de roos wat teruggesnoeid, zodat ze niet zo breed zou uitgroeien. Een paar stukken van de takken van ongeveer 30 cm lang had ik als stek genomen en in een potje water gezet tussen de vele potjes bij de fietsenschuur. En vergeten. Totdat ik vandaag tussen de veelal groene stekken opeens twee perzikkleurige bloemen zag. 10 cm boven de grond. Drie van de stekken hadden wortels gemaakt en twee hadden een bloem. Ik heb ze meteen opgepot. Dit zijn dochters van Ghislaine. Zie linkerfoto hieronder.

Rechts: het iets afwijkende , niet glanzende blad is de clematis.

Wit geel wit

Gillenia trifoliata, staat al 24 jaar op dezelfde plek onder de pergola. Breidt zich nauwelijks uit (had best gemogen van mij), is nu wel veel beter tegen de slakken bestand dan in haar beginjaren. Zeer betrouwbaar dus, en bescheiden in haar elegante bloei.
Vaste teunisbloem, lager en helderder geel dan de tweejarige teunisbloem. Ruikt niet zo lekker, maar heeft wel mooie bloemomhulsels, vlak voor het uitkomen zijn ze rood. Bloeit overdag. Breidt zich uit met nieuwe rozetjes op een stukje afstand van de eerdere planten, dus altijd genoeg om te delen en in potjes te zetten. Het blad wordt soms wat beduimeld door kleine glanzende blauwzwarte kevertjes. Vooral als ze gestresst is (in een potje staat).
Jasmijn ‘Belle Etoile’. letterlijk vertaald ‘mooie ster’. Mooi is de bloem zeker, met het donkerrode hartje en de gele meeldraadjes. Misschien is een naam als ‘Fragrance superbe’ nog passender. De geur is heerlijk. Op advies van Audrey, waar van ik lang geleden een stek kreeg, hebben we de struik vlak bij het terras gezet. In deze tijd van het jaar worden we daarvoor beloond door steeds weer een vlaag heerlijke subtiele bloemengeur.

Oude Schoenen

Ik was aan het opruimen en kwam nog een paar oude veiligheidsschoenen tegen. Van boven tip top in orde, maar met de rubber zolen was iets mis gegaan. Ze moeten bestand zijn tegen allerlei vervelende stoffen en s=zuren en scherpe voorwerpen…. maar niet tegen de tand des tijds. Het rubber was helemaal plakkerig geworden en gaf af aan mijn handen. En dus ook aan elk vloeroppervlak waar je over loopt.

In de kliko? Nee, eerst maar een tussenstop, als tuinschoen. Geconstateerd dat ze heel mooi glimmen als ze kletsnat zijn. Benieuwd hoe ze aan het eind van de zomer eruit zien.

NB. Toen we vorige week wandelden vanaf Roodeschool naar Uithuizermeeden kwamen we in het gehucht Oosternieland op verschillende plekken langs de weg ook beplante schoenen tegen…

Oosternieland

Aardbeien, heg, kliko en poes

Wat hebben deze vier woorden met elkaar gemeen?
De verbinden factor is : de buren.
Of eigenlijk de buren op vakantie.
Dan zorgen wij voor post, plantjes en poes.

Als het niet te warm is komt poes Flock op het bankje in onze serre slapen.

De buren hebben altijd veel bloeiende planten in bakken en potten. Die moeten flink bewaterd worden als het heet is. Dit jaar hadden ze ook veel aardbeien in potten. Dus elke keer als er weer wat rijp was gingen die mee naar huis: voor in het ontbijt of op een beschuitje.

De heg uit dit stukje is de beukenhaag tussen ons en de buren. De buurman had zijn kant en de bovenkant -zover hij kon rijken- al gedaan twee weken terug. Dit weekend ging Eddy aan de slag. Eerst inspectie of er nog een actief merelnest was (niet gevonden), toen vooral de bovenkant. Ziet er weer keurig uit. De zijkant lichtjes bijgewerkt dit jaar.

Tot slot de kliko. Op de een of andere manier dacht ik dat morgen -maandag- de groen kliko wordt opgehaald. Dus zowel onze kliko , als die van de buren, hutje mutje vol met allerlei snoeisel. Beide kliko’s stonden al op de oprit klaar om voorgezet te worden. Totdat Eddy begin van de avond zei: “ik zie allemaal grijze kliko’s buiten staan…“.
Tja, verkeerde kliko gevuld. Toch maar voor het buiten zetten een deel van het groene spul van de groene naar de grijze overgedaan…

NB. De buren zijn inmiddels weer thuis.
Poes weet nu even niet welke kant op te lopen.