Tuinbeelden

Berberis bloei

De berberis is een prikkelstruik die je veel in plantsoentjes tegenkomt. Soms als hegje, kort gesnoeid. Wij hebben een flink uitgegroeid exemplaar, twee meter hoog. De berberis staat nu in bloei, met deze kleine bloempjes. Als de zon er in de namiddag op schijnt zoemt het van de insecten erom heen. Blijkbaar veel nectar voor de beestjes.

Van achteren naar voren

Neem eens een foto van je tuin of huis vanuit een andere hoek. Als ik iemand een foto van ons huis laat zoen is die meestal genimen van de overkant van de straat, met de voorkant van het huis in beeld. Deze is juist vanuit bijna achterin de tuin, kijkend naar de achterkant. Omdat je de straat er achter niet ziet, lijkt het een heel landelijk plaatje. Terwijl we toch echt zo goed als in het centrum van het dorp wonen.

Overal vergeetmenietjes, vrolijke bloemetjes.
En ons knollenlandje dat grasveld heet.
Net voor de 2e keer gemaaid.

1 mei bloesemroute

Na de koudste april sinds heel lang begint ook mei fris. Buiig, soms flinke plens, afgewisseld met stevige opklaringen. Echt wat in de tuin doen sloeg ik maar even open op zaterdag, maar een rondje wandelen door de tuin, dat kan natuurlijk wel. Altijd van alles te zien,. Wat denk je van een mini-themaroute langs bloesems in de tuin?

Appel, bijna uit de knop
Pruim, bijna uitgebloeid
Sierpeer, in volle bloei

Hondsrug ommetje

Ons ommetje van vandaag ging door een stukje Haren Noord. Grappig dat we automatisch de verschillende rondjes vaak dezelfde richting op lopen. Vandaag voor de verandering een keer andersom. Dan ziet het er soms net weer anders uit.

Deze foto is net ten noorden van het centrum van Haren genomen, Rijksstraatweg richting Groningen. Het enige stukje van de Hondsrug dat nog helemaal open is. Op deze foto lijk je echt in het buitengebied te zijn, maar net links en net rechts van het beeld op de foto staan gewoon huizen.
En net achter de rij knotwilgen aan het einde van het weiland loopt de A28. Doordat de Hondsrug net iets hoger ligt, een meter of twee, is de snelweg ook niet te zien. Wij wonen een paar 100 meter naar het westen (weiland in) en dan paar 100 meter naar het zuiden (links van de foto). Zo dicht bij kun je mooie plekjes vinden.

Hondsrug

Tijdens het ommetje keken we ook uit naar ‘happy stones‘, maar die vinden we al een tijdje niet meer. Wellicht volgende week als het meivakantie is en veel kinders thuis zitten (er er voor dinsdag veel regen voorspeld is). Wel vonden we een een vrolijk fietsje bij ons op de oprit. Die zetten we even netjes aan de kant bij het begin van het ommetje. Bij terugkomst was ie weg. We gaan ervan uit dat de eigenaar de fiets weer even is komen ophalen.

Happy fietsje

Buurkattenbezoek

Flock van de buren is regelmatig bij ons in de tuin te vinden. Zeker als de buren op vakantie zijn en wij hem aan zijn culinaire behoefte helpen en voor portier spelen. Hij begint op leeftijd te komen, en een lekker hapje vers gras helpt hem dan eventuele haarballen te verwijderen. Zo in de lente zijn de grasjes aangenaam mals. Je kunt er aan blijven knagen…

Dan uiteraard grijsaard Sukkie oftewel Poes, die inmiddels groot deel van de dag slapend doorbrengt in onze tuin. Hij woont een paar huizen verderop de andere kant op in de straat. Donderdag toen het zo regende verhuisde hij van onder de heg naar een plekje op ons overdekte terras. Ook goed tukken daar. En van de week, toen we op koningsdag nog wat in de tuin rondlummelden, probeerde hij het krukje uit.

Sukkie op krukkie

Als derde van het kattentrio: Rooie Harry. Twee huizen verder op. Die regelmatig door onze tuin struint. En hier het terras eens besnuffelt. Jong en soms nog wat overmoedig. Soms in een boom, inmiddels respectvol naar Flock.

Vogelverhalen: Ayla in ’t bos

Tussen de buien door regelmatig zonnige momenten. Mooi om even een rondje door de tuin te lopen. Achter in onze achtertuin is het behoorlijk begroeid. Bijna bos. Zeg nou zelf, als je deze foto ziet: dat lijkt toch een rustiek bospaadje?

Rustiek bospaadje

Met nog mooi zacht groen blad en licht, omdat veel bomen en struiken pas beginnen uit te lopen. Terwijl ik de foto nam hoorde ik geritsel schuin boven me. Vogel?

Goed kijken: Ayla op het nest

Ik kwam voorzichtig dichterbij en keek omhoog.
Jaa! daar was ze weer. Ayla, de Turkse tortel die ook vorig jaar al poging deed tot nestelen. Zie hier. De tweede poging was toen in de buurt van dezelfde hulst, maar was niet succesvol.

Ingezoomd: zie je haar nu zitten?

Hint: de staart steekt naar linksboven toe uit. Vandaag, een kleine week later ben ik weer even gaan kijken. Ze zit er nog. Het nest ziet er wat steviger uit dan vorig jaar. Ook mooi dicht in de hulst. Wel zo verstandig met als die gaaien hier. Maar of het goed gaat?

Blauw-nest, rood – Ayla

Kleurenplaatjez april

Legenda
  1. vinca major, grote maagdenpalm
  2. ook vinca major, maar een speciale soort, van Ernst Flentge gekregen
  3. ribes in trosjes, een grote bloeiende heester, met duidelijke bessen geur (blad en bloem)
  4. slanke sleutelbloem
  5. tulpjes als ‘glas in lood’ met blauwe druiven.
  6. jammer dat je het niet kont ruiken: het glanzend groene blad dat net uit de knop is gekomen van de balsempopulier ruikt heerlijk. Beetje vanille-achtig.
  7. primula Wanda, super laag, super knalkleur. Inmiddels weer een heleboel in de tuin. Na de bloei maar eens verplaatsen. Erfenis van ‘Ome Job’
  8. ook deze, uit de tuin van Ome Job en inmiddels op veel plaatsen in onze tuin, en bij een heleboel tuin vrienden en vriendinnen. Blauwe bosanemoon.
  9. de stengelloze primula, zachtgeel. Vormt heerlijke koepeltjes van fris blad en veel bloemen.

Elfenbloem

Er zijn ongeveer 25 soorten Elfenbloem, of epimedium. Het zijn winterharde laagblijvende bodembedekkers, met hele stevige bladeren en stengels. Voor een diashow met heel veel plaatjes, klik hier.

In het voorjaar rond april tot in mei komen er bloempjes aan hele fijne stengeltjes tussen het blad op. Om de bloemen goed te kunnen zien knip ik altijd vlak voordat de bloemen gaan opkomen het oude blad helemaal weg. Bij hele zachte winters blijft het blad van sommige soorten groen, meestal verdort het tot bruin.

De plant staat bij voorkeur in halfschaduw of schaduw, en kan ook in droge schaduw als bodembedekking onder bomen een dichte mat vormen. Als ik dicht zeg, dan bedoel ik dicht. Je moet flink kracht zetten met een stevige spade als je een stuk van de pol wil afsteken. Tussen epimedium in krijgt onkruid geen kans. Epidium heeft de voorkeur voor humusrijke en licht vochtige waterdoorlatende grond.

Laagstaande middagzon, tegenlicht

Bij ons staat de eimedium in de voortuin, op het zuiden. Volgens een aantal websites is dat mogelijk als de grond voldoende vochtig is. Niks vochtig in de zomer, niks schaduw, doet het toch goed….

Als ik een beetje plaatjes kijk dan kunnen wij wel eens de Epimedium x versicolor Sulphureum hebben. Er zijn ook witte, oranje, zalmkleurige en roodgloeiende exemplaren. Ik was eens op bezoek bij Jan van Jan Wilde een Tuin: hij heeft een enorme collectie epimediums. Bij Tuingoed Foltz kun je er verschillende kopen. Er is zelfs een Elfjes-kijken-route uitgezet langs drie tuinen.

In april en mei verschijnen aan heel fijne bloemstengels zachtgele bloemen. Dan komt ook het nieuwe blad te voorschijn, bronsgroen, met fijne adertjes. Later in het jaar verdwijnt de bronskleur, en is het blad egaal groen.

Kieviten in de Hortus

Altijd weer een feest, de kievietsbloemen in bloei in de Hortus Haren. In de Laarmantuin. Een veld vol: het zachtgeel van de slanke sleutelbloem en daar tussen de witte of donker roodpaars geblokte klokjes van de kievietsbloemen.

In de Hortus

Ook bij ons in de tuin worden het er langzaam meer. Afgelopen najaar heb ik weer wat extra bolletjes in het ‘bloemenweitje’ rondom de appelboom gezet. Afkomstig van een dikke pol kievitsbloembolletjes, wel 50, die al meer dan 25 jaar op 1 plek in de border stonden, heel dicht op elkaar gepropt. In het voorjaar een stikke bij de pol neergezet, in het najaar de hele pol opgenomen en ongeveer de helft, iets uit elkaar terug gezet. De andere helft leverde een heleboel losse bolletjes die ik achter in het grasveld plantte. In de tuin hebben we alleen de rode variant. In de Hortus op verschillende plekken juist veel witte.

In onze achtertuin
Ook de slanke sleutelbloem vermeerder ik steeds en verspreid ze door de tuin. Begonnen met klein polletje, ooit meegenomen van een plantenruil aan de Ruige Laan.

Bosgeelster

Ik had er al eerder over gelezen in mijn boeken over stinzenplanten: de bosgeelster. Een bolgewassen , in het voorjaar bloeiend met gele bloempjes. Zoals de naam al suggereert: op beschaduwde plaatsen in vochtige en voedselrijke grond, ook wel in vochtige weilanden. Vorige week kwamen we ze tegen in de berm in Haren, tijdens een van onze reguliere ommetjes. Hielp natuurlijk wel dat er een opvallend bordje bij stond….

Even goed kijken in de berm en toen zagen we dit geelgroene plantje, nog geen 15 centimeter hoog. Kan niet missen. De plant heet nu Gagea Lutea (luteum = geel), en is lid van de leliefamilie. Oorspronkelijk werd de plant door Linnaeus, lang geleden al weer in 1753, ornithogalum luteum genoemd.

Een stukje verderop in de berm stonden er nog veel meer. Na de bloei vormt zich een doosvrucht, en de zaadjes hebben een mierenbroodje. Een lekker hapje voor de mieren, die met de zaden op sjouw gaan en zo het zaad verspreiden. Dan krijg je zo’n leuk perkje vol.

Misschien iets om in het bosstukje van onze tuin, helemaal achterin te proberen. Daar zijn de sneeuwklokken en crocussen al geweest, de bosanemonen zijn zo goed aan hun eindje, de primula’s staan volop te stralen en daslook moet nog komen. Daar tussen in dan een paar bosgeelsterren ….

Krentenboompje

In veel tuinen zie je nu de magnolia’s bloeien (de vroege hebben mogelijk wat vorstschade gehad) of grote roze of witte wolken van prunussen. iets subtieler is de bloei van het krentenboompje of amelanchier . Wij hebben er een paar jaar sleden een in de tuin gezet, voor de bloei en mooi bruinbrons uitlopend blad, de keentjes voor de vogels, en in het najaar de mooie herfstkleuren. En als je nu door natuurgebieden wandelt of fiets kom je het krentenboompje ook veel tegen. Wij zagen er vandaag een hele boel in het uitloopgebied rond de Mikkelhorst.

Op de foto komt de bloei in dit licht niet zo moi uit. Jullie houden een mooier foto te goed.
Of… stuur me een foto van een krentenboompje bij jullie in de buurt.

Vroegah, toen we nog wel eens met de tuin naar het zuiden gingen, was het rond deze tijd van het jaar, eind april, altijd mooi naar buiten kijken met al die witte wolken van de bloeiende krentenboompjes in Drenthe.