Vorige week in de sneeuw, nu uitbundig in de zon. Wat kan er veel veranderen in een paar dagen. Temperatuur bijna 20 graden hoger (het werd hier vandaag 16 graden), de sneeuwklokjes van witte puntjes naar wijd open bloempjes.
Sneeuwklokkies
Rondje Peize
De weersvoorspelling voor dit weekend was simpel: HET IS LENTE. Dat betekent lekker naar buiten, als het enigszins kan. Vandaag maakten we er een combinatierondje van. Fietsen van Haren naar Peize. Fietsen bij de kerk geparkeerd, gympen omgewisseld voor wandelschoenen (je weet nooit hoe het met evt blubber staat) en op pad. Een km of 11, rondje ten zuiden en oosten van Peize. We hadden een leuke route beschrijving met wetenswaardigheden doorspekt. Ooit waren hier uitgestrekte heidevelden en venne,, tot aan Donderen, Bunne en Vries toe. In de 19e eeuw werd begonnen met het ontginnen van de ‘woeste gronden’ voor landbouw en veeteelt. Dat was toen relatief kleinschalig, rechthoekige veldjes met boomwallen erom heen. Die zijn er nog steeds. In de 20ste eeuw, vanaf 1957 werd het veel grootschaliger aangepakt. Nu in de winter liggen er enorme akkers braak. Later in het jara komt hier onder andere mais.
Nu weten we ook waarom de Kibbelslaglaan zo heet. Hier lag een strookje lang (slag =strook), waarvan niet helemaal duidelijk was van wie die strook was. Er werd over getwist en gekibbeld. De eigenaar was immers degene die er turf mocht steken …
We waren tegen half 1 weer bij de fietsen, en waren het laatste half uur geen bankje tegen gekomen. We peuzelden onze lunch op bij het bankje van het cafe (gesloten) van de kerk. En toen bij eerst via de Zuiderdijk en later de Noorderdijk weer huiswaarts gefietst. Mooie plaatjes over het drassige land van natuurgebied ‘De Onlanden’.
Heel gek: buiten tot 16 graden, volop zon. En in een paar greppels nog de sneeuwresten van de miniwinter van vorige week.
De eerste …. hommel
Nog heel weinig krokussen open, wel veel sneeuwklokken. Van krokussen weet ik dat die een vroege nectarbron voor de eerste rommelkoninginnen zijn. Maar van sneeuwklokjes wist ik dat niet. Kan zo’n groot insect wel iets met die kleine bungelende klokjes?
Ja hoor. Vandaag zag ik een koningin eerst zonnen op de siergraspluimen. En later op de middag vloog ze tussen de sneeuwklokken. Kijk maar. Er vlogen ook verschillende andere bijen en beestjes rond. Weer meer beweging in de tuin.
Tafeltje van Margriet
Gister kwam Margriet op bezoek, kopje thee (voor de eerste keer) op terras in de tuin. Ze bracht een heel toepasselijk kano mee, nog voor mijn verjaardag. Een zelfgemaakt tafeltje, gemaakt van de steel van een oude tuinschep. Onder aan de steel een stevige pin (van een oude tentharing), waarmee het tafeltje makkelijk in het gras, of tussen de tegels van het tuinpad gestoken kan worden. Waar je toevallig wilt zitten in de tuin. En daarna gaat het tafeltje , makkelijk aan het handvat pakkend, gewoon weer mee baar binnen. Vanmiddag probeerden we het tafeltje uit, op het tuinpad naar de vijver toe.
Test 1: werkt het voor een kopje thee?
Uitslag test 1: Ja.
Test 2: werk het voor een glaasje witte wijn?
Uitslag test 2: Ja.
IJsresten
De resten van de laatste ijstijd waren deze week nog in de tuin te zien. De foto’s zijn van 18 feb, afgelopen donderdag. Niet meer om op het ijs te staan, maar nog wel her en der schotsen. Na het maken van de foto’s heb ik de ijsvrijhouders uit de vijver gehaald. Die liggen nu weer in de kelder, te wachten op de volgende winter.
Mochten je zelf een vijver hebben en er niet aan gedacht hebben om (tijdig) een ijsvrijhouder in de vijver te leggen. Maak dan deze week nog (met kids of kleinkids) ijsvrijhouders. Kijk bv. hier. In de instructie staat dat je de deksel met een sateprikker vast zet op de drijvende randen. Ging eerste paar jaar goed, daarna was het gat ‘uitgelubberd’ en waaide de deksel weg; Remedie: leg er een dakpan of (bak)steen op.
Doe het nu. Tegen de tijd dat het weer echt koud wordt denk je er niet aan. En leg klaar voor volgende keer: in schuur, kelder of vliering op zolder. Is zo sneu als je kikkers of salamanders onder het ijs omkomen, omdat er niet genoeg zuurstof in de lucht komt bij een dichte ijslaag.
Echte Sneeuwklokjes
Kijk, dit zijn nou sneeuwklokjes, zoals sneeuwklokjes bedoeld zijn. Kleine doorzetters zijn het, vorst en kou, sneeuw. Niks mee te maken. Onverstoorbaar gaan ze verder, piepen met hun knoppen door de sneeuw heen, en gaan binnenkort bloeien. Dit is galanthus nivalis, het gewone sneeuwklokje. Daar hebben we er steeds meer van in de tuin, door consequent delen. Over een tijdje zijn sommige stukken van de tuin weer wit. Niet van de sneeuw, wel van de klokjes.
IJS bellen blazen
Als het echt heeeeel koud is
en het waait nauwelijks….
… dan kun je ijsbellen blazen.
Eerst als een zeepbel,
met wonder-mooie kleuren.
bevriest als ijsbel
Of niet.
kwart over 8 ‘morgens, -10 12:30 , – 3 
Ijsbellen-sop recent van internet. Suikerwater met afwasmiddel. We hadden geen bellenplaaspotje. Gewoon een bakje voor het sop. En met een ijzerdraadje een rondje buigen met een steel om vast te pakken. Of de schuurdeursleutel. Of het borsteltje van het koffieapparaat met een gat aan het einde van het schoonmaakborsteltje. Gaat allemaal prima.
Belangrijk is dat het echt koud is: zaterdag ochtend vroeg bij min 10 ging het het best. En een van de eerst bellen, een heel kleintje, zat vier uur later nog steeds mooi bevroren op de rand van de kliko. Zie de bovenste twee foto’s. Andere bellen zakten in elkaar door het gewicht van het ijs.
PS . Zondagochtend was het ‘maar’ min 8 graden, met wat wind.
Geen ijsbellen deze ochtend.
Wintervogels
Nog een paar vogels van de week, in tuin en in huis. De merels zijn bolrond, zwartkop-politieagent nog steeds actief in zijn boom. Veel vinken, iets minder mezen lijkt het. De mussen zijn even elders wonen. Binnen ook twee nieuwe vogels: een gele kwikstaart en een groene specht. Met dank aan Margriet en familie.
IJspret in tuin
Sneeuw in de tuin. Droge sneeuw, mijn plan om een sneeuwpop te maken is mislukt. Ik had natuurlijk water er over heen kunnen spuiten, niet gedaan. Wel een paar keer met blote voeten door de zacht sneeuw. Lekker!!! Een van de paden had ik om die reden niet schoongeveegd, dan bleef er nog wat te stappen over. Voorzichtig ook even op de vijver gestaan.
De ijsvryjhouders van piepschuim deden behoorlijk goed hun werk, maar de laatste drie ochtenden heb ik aan de binnenkant van de houders een vlies ijs moeten wegbreken. Op de foto van de grote vijver zie je een stuk pikzwart ijs, dat is de plek waar ik vorige week een groot plakkaat ‘bruinig sneeuwijs’ heb weggehaald. Natuurlijk daarna weer stijd bevroren, met veel mooier zwart ijs. Zie je de krabbescheer er onder?
In de ijsvrijhouder in de kleine vijver zitten de laatste drie ochtenden een aantal bruine kikkers in het kunstmatige zakje binnen de houder. Vanmorgen zat er ook een kleine bruine bij, en een kleine salamander. De kikkers doken traag onder, de salamander bleef op de rand zitten. Daar liet ik hem maar, niet zeker of hij niet een beetje vastgevroren zit. Straks als het richting nul graden gaat nog even kijken.
Sneeuwwandelen
Alleen de eerste sneeuwdag, vorige week zondag 7 februari zijn we niet buiten geweest. Windkracht 7, sneeuwjachten, niet erg uitnodigend. We keken het eens aan. Maandag nog steeds erg veel wind, en gevoelstemperatuur ver onder nul. Pyjamabroek aan onder de bangebroek, muts op, handschoenen en bergschoenen aan en op pad. Behoorlijk brrr..
In de loop van de week werd het steeds zonniger. Muts nog wel, en nu ook zonnebril. Pyjamabroek niet meer nodig, bergschoenen wel handig. Sommige doorplekken werden ’s nachts weer opvriesplekken.
Op steeds meer plekken veel vertier op het ijs. Het Paterswoldse meer, Sassenhein, maar ook de vijver langs het populierenlaatje. Het meisje met de blauwe jas op de onderste foto nam eerste een hele lange aanloop (zeker 50 meter), rennend over het ijs, om dan 1 meter te glijden.
Klik op de foto’s voor grotere exemplaren.