The Daffodil Society

Deze hebben we al heel lang in de tuin, ze stonden er al toen we hier in 1992 kwamen wonen en bloeien nog elk jaar.

Overal tinten geel, van narcissen in soorten en maten. Toen we ruim 25 jaar geleden hier kwamen wonen hadden we ‘gewone’ narcissen in de tuin. Groot , geel, de trompet iets donkerder dan de bloembladeren. Vooral in de zijborder langs de oprit. Ze staan er nog steeds. Dit is het archetype van zoals ik me een narcis voorstel.

Ik had nooit zo gelet op de verschillen, in grootte, in vorm, in kleur. Toen ik een tijdje geleden langs de kant van de weg wat oude bollen zag liggen (linkje), nam ik die mee en zette ze tegen het huis aan. En nu bloeien ze, bijna allemaal een verschillende soort. Ook in de bollenlasagna blijken verschillende soorten te zitten. Dus ineens een hele variatie in de tuin.

Er zijn mensen die helemaal gespecialiseerd zijn in het herkennen en kweken van narcissen. Er zijn speciale clubs, The daffodil society in Engeland of de narcissenpagina op de website van Nijssentuin. Mooi plaatjes kijken. Hier staan ook namen bij. Voor een regenachtige middag.

Zondagochtendwandeling

OM niet te veel mensen tegen te komen en toch even een wandelingetje te maken, gingen we meteen na het ontbijt een rondje maken. Door het dorp, richting ‘uitloopgebied’. Altijd leuk om door kleinen paadjes, of parkjes te lopen. Altijd wel weer een stukje dat we niet eerder deden.

Mooie lenteochtend, vrolijk narcissenveldje, in de buurt van de Borgsingel.

Op een vroege zondagmorgen weinig verkeer, weinig wandelaars. Een paar mensen die hun hond uitlieten, een verdwaalde jogger. Heerlijk rustig.

Bloemetjes aan de waterkant

Lente
Is weer in ’t land
Zie de bloemetjes aan de waterkant
He , kijk,
daar vliegt een kanariepiet.
“Twiet, Twiet, Twiet “
,
zingt ie want de…

… Lente
Is weer in ’t land
Zie de bloemetjes aan de waterkant
He , kijk,
daar vliegt een kanariepiet.
“Twiet, Twiet, Twiet “
,
zingt ie want de…

Etc.

Het lentelied is een canon van Chris Winsemius.

Zie de bloemetjes aan de watertkant..

Dit vrolijke liedje zingen we op ons koor vaak als inzing liedje. We begonnen er mee midden in de winter, toen het nog grijs en donker was. Helaas kunnen we nu even niet samen zingen, laatste keer was 10 maart. De oefenruimte is gesloten, afstand houden. Wie weet weer in juni. Dan is het volop zomer.
Voor nu: met het mooie lenteweer van dit weekend en volgende week, zoemt het liedje lekker rond in mijn hoofd. Bijpassend plaatje: de primula’s aan de rand van de vijver, en op de achtergrond de enorme massa kikkerdril met bruine kikker.

Poelslak

Appje van Margriet afgelopen vrijdag: “Mogen we morgenmiddag even langskomen en op een afstandje naar jullie zwaaien en een emmertje met (vijver)water meenemen?”
Arjen en Margriet brachten dochter Annechien, studerend in Groningen, terug naar haar kamer. En op de terugweg kwamen ze even bij ons langs. Met een emmertje, deze keer niet om een blob kikkerdril mee te nemen, maar wel een aantal waterslakken. Poelslakken en posthoornslakken.

Poele, poele, poele, kom maar slakjes…
Emmertje gaat mee naar Odijk.

Terwijl zij gingen vissen zette ik de thee klaar. De stoelen op het terras (mooi weer !) een flink end uit elkaar. En nu ze er toch waren…. meteen weer een lading plantjes meegegeven.
– hosta kroon
– blauwe knoop
– calamagrostis ‘Overdam’
– stipa tenuissima
– stukje witte bosanemoon
– zakje met stekjes: roomse kamille
– potje descampsia
– potje stipa tenuissima
– NIET: wortelstok darmera peltata, die wordt te groot.

Arjen en Margriet namen mee….

Strijd

Vandaag een heroische strijd geleverd met een enorme pol hangende zegge. Hij staat al een paar jaar in de voortuin, en is inmiddels vrij kolossaal.
Uiteindelijk ruim twee uur bezig geweest om de pol eronder te krijgen. Eerst met spa en spitvork (voorzichtig wrikken, altijd risico dat de steel van zo’n gereedschap breekt. Toen met heggeschaar de pol eerst wat gekortwiekt, zodat ik beter zicht had. En een emmer vol met het afgeknipte blad afgevoerd. Na ruim een uur kwam de pol los uit de grond. 30 cm diep gat. Met schep en krabber zoveel mogelijk aarde uit de pol geklopt, ook om hem op te kunnen tittel. Tussen de wortels zaten allerlei krokusbolletjes, die ik er voorzichtig tussen uit peuterde.
Het gat aangevuld met een grote emmer tuingrond en een emmer compost. Volgende keer verder. Even bedenken wat er neer te zetten.
Ik twijfel tussen blauwe knoop, heb ik een paar pollen van in een emmer staan, of een zakje akkerbloemen zaaien. Ik heb zelden een kaal stuk in de tuin , dus wilde bloemen zaaien komt er meestal niet van.

Stukje voortuin opnieuw ingeplant. Hier stond buxus en een denneboom. De grote pol hangenze zegge stond ongeveer 1 meter rechts van de taxus (buiten beeld).

Dit is zo’n voorbeeld van een tuinklus die ik ‘even’ dacht te doen. Duurde een stuk langer dan gepland. Maar ondertussen ook een aantal pollen boszegge verwijderd, ook van die enorme uitzaaiers, en een paar zurings.
Pfff. Warm vandaag, dus voor het eerst hoedje erbij en in T shirt staan scheppen.

Vijverleven

He, wat zit je daar te kijken? We zijn maar met z’n tweeen!

Al ruim een week waren de bruine kikkers zich aan het verzamelen in de vijver. Af en toe in het ondiepe deel, meestal aan de rand tussen de gele lissen in het diepere deel. Vanaf vrijdag 27 maart verscheen de eerst blob met kikkerdril. Gister 6 blobs. En zondagmorgen … tjonge, jonge, wat een boel.

Vijftien blobs of meer

De kikkers waren helemaal olijk en zijn nog niet helemaal klaar. Kijk vooral ook naar het filmpje.
Een dromerig wals muziekje moet je er maar bij denken 🙂

Dansje


Langsgevlogen

Vorige week al een citroenvlinder (mannetje) zien langsvliegen. En Eddy zag een witje. Vrijdagmiddag, na een klein wandelingetje, Op veilige afstand van andere wandelaars, liepen we het tuinpad weer op. Oranje flits in ooghoek. Bij de witte bosannemoontjes. Zou het een ….. gehakkelde aurelia zijn?

Ja hoor. De eerste van dit jaar.
Afgelopen dagen was het prachtig weer, maar wel veel wind. Meestal zie je dan niet zo veel vlinders. Maar als er even wat minder wind is komen ze weer uit hun schuilplaats,

Nieuw stukje voortuin.

Dit is een stukje uit onze voortuin. Hier kijken we op uit als we -in de winter- samen koffie of thee drinken. Het lijkt nu een kaal stukje, vorige week stond er nog een steeds groter wordende denneboom en en buxushaagje.

Boompje gerooid, haagje weggehaald. Flink wat emmers compost erdoor. Wat staat er nu in? Drie kleine roosjes, vijf laagblijvende astertjes. vijf sedumplanten, drie maal plataarsgras, en -voor volgend voorjaar- een paar polletjes met sneeuwklokjes. Later in de zomer zal ik , als ik er aan denk, een foto maken als de planten wat groter zijn geworden.

Koeiendans zonder publiek

Boer Durk van Obio stuurde zaterdag een mail. Dat zijn koeien waarschijnlijk de 28ste de wei in zouden gaan. Normaliter nodigt hij veel mensen uit om daar van mee te genieten.. Deze keer niet.
Maar wel een filmpje.

Jaren geleden waren we er wel een keer bij. DIt was ons eigen filmpje van 30 maart 2014. Blijft leuk om die grote beesten te zien huppelen. En wat een mensenmassa!