Eerder dit jaar de klimrozen tegen het schapenhek gesnoeid tot de hoogte waar ik bij kon zonder trap. De rest kwam nog wel een keer. En toen groeien, groeien, duizenden knoppen. De eerste bloem open voor we op vakantie gingen. En bloeien, toen we terug kwamen een enorme berg aan rozen. Zonde om nu te snoeien. Met de forse buien van de dagen wel een risico: de rozenvracht is een tsunami geworden, die langzaam het terras op komt. Op zich geen probleem, het ruikt heerlijk, als we op het overdekte terras zitten. Maar …. wel risico dat het hek waar de roos door/ tegen aangroeit omvalt. De helling is inmiddels vervaarlijk.
Zaterdag ochtend regende het, geen echt tuin-weer. Maar omdat de rozen vanaf het overdekte terras te bereiken waren, alvast een beetje begonnen met snoeien. Een wat doe je dan met de bloemen? In vazen natuurlijk. De meeste blaadjes plukte ik van de rozen af, paste beter in de vazen. En toen zag ik ook hoeveel beestjes er op en rond zulke rozen leven. De harige rupsen van de spanners, een enkele luis, heel veel lieveheersbeestjeslarven, koolmezen die insecten komen plukken. En allerlei vliegende (wilde) bijen en insecten. Ook op de bloemen in de vaas werd nog druk gevlogen.
