De tweede tuin die ik bezocht was de tuin van Ann (niet An!). Heel anders, dan de andere tuin. Net zo passend bij de tuinvrouw. Ann woonde eerste aan dezelfde straat (Rijkstraatweg) aan de overkant, een groot huis met een hele grote tuin. Gericht op de toekomst, bedachten Ann en Jaap, dat het een goed plan was om te verhuizen, voordat het onderhoud en de grootte ze boven het hoofd zou groeien. Bedoeling was een huis, slaapkamer gelijkvloers, levensloopbestendig. En toen kwamen ze dit huis, er schuin tegen over tegen: prima formaat, kleine intieme tuin, behapbaar. Op begane grond slapen, dat kom net niet, maar de plek had zoveel extra’s dat ze er toch gingen wonen. Met een studio, gemaakt van de oude garage, en mooi uitgezochte planten. Anet Scholma (van Tuinen Mien Ruys) maakte het ontwerp. “De beplanting wilde ik zelf doen“, zegt Ann, ” en planten in flinke blokken. Dat vind ik veel rustiger voor het oog“. En zo kwamen er heel veel rozen, met naam. Een geurende roos, Louise Odier (“die ruikt naar het parfum van je oma“. Een zacht oranje cosmea, en knalpaarnse eendagsbloem, een mooie bos gillenia trifoliata, een blok flox (nog niet in bloei, maar wordt ook knalpaard volgens Ann), een bos paarse phlomis, bijna in bloei: een echinacea pallida ‘Hula dancer’, waarvan de bloembladeren sierlijk omlaag gaan hangen, als een rokje van een Hula danseres.
Een hele mooie open roos vond ik de Smiling Eye, een Perzische roos. Grote open bloem, net na openen perzikkleurig met roodoranje hart, daarna wit met rozerood hart. Er naast stond een lavaterain dezelfde combi. Mooi.
Mooi om te lezen, maar het in t echt zien zou nog mooier zijn!