Kaardebol,
de eerste bloei
Zij aan zij
lopen zij.
Hommel en hommel.
Dronken van het lekkers
uit de paarse kelkjes.
Rond en rond,
de wereld vergetend.
Categorie: Kunst
Beelden aan Zee
Afgelopen weekend waren we een weekendje weg, naar Scheveningen. Met uiteraard strand, maar ook een paar musea bekeken.
Bleek nuttig, konden we binnen de korte felle buien afwachten.
Museum Beelden aan Zee, pal aan de boulevard in Scheveningen, en toch kende ik het niet. In een eerder blog, zie hier, schreef ik over een mooi beeld in een Italiaanse Tuin, van kunsternaar Igor Mitoraj. En dat er ook een beeld van hem in Scheveningen stond. Die hebben we nu ook gezien.
En wat is de link met dit blog over tuinen enzo? Er was ook een fraai beeld van een ‘boomvrouw’. De onderkant van een vrouw met daarboven een sierlijk takkenspel van een boom. Dat was tenminste mijn interpretatie, en daarmee een link naar de tuin.: Boomvrouw- boom- tuin.
NB. Eddy dacht meer aan een gewei: dus een hertenvrouw, dan is de link met dit tuinblog minder sterk.
Glas in lood
Als de zon
laag door de blad’ren schijnt
het is als glas,
gekleurd,
gevat in lood.
Handbereik
Paradijs binnen handbereik.
Documentaire van Barbara den Uijl.
Uit 2016.
Over Piet Ouddolf.
Zijn tuinen, zijn ideeen, zijn uitspraken.
Veel mooie beelden.
Kleuren, vormen, beweging.
Subtiele lichtval.
Houd je -net als ik- van type Ouddolf tuinen, dan raad ik je aan de documentaire te bekijken. Mocht je de uitzending op NPO van vandaag (28 april) gemist hebben, bekijk de documentaire dan via uitzending gemist.
Een glimp in een paar screendumps hieronder.
Samenscholing
Knorren
Het knorren van de kikkers klinkt weer.
Als kleine varkens op zoek naar eikels,
wroetend in de vochtige bosgrond.
Deinend op het dril
op golven van passie.
In innige omhelzing
totdat de daad is gedaan.
Geen kikker ziet de salamanders
die de eieren -versgelegd-
van onder af verorberen.
Zie je de achtste kikker ook op de grote foto?
Even uitvergroten op je computerscherm!
Haiku: Nog is de lente
7 maart
De lente vandaag
is nog steeds koud als water
maar ze komt er aan.
In de natte kou
zwaait de sneeuwklok haar rokje
van groenwitte kant.
11 maart
De tuin wordt leger
bij de grote voorjaarsbeurt.
De groeispurt begint.
Brommende hommel,
koningin, later het volk .
Zoemt van bloem tot bloem.
Haiku: Bollenveld
Van dichtbij bezien
is een groepje krokussen
een waar bollenveld.
Carmina Burana
Ken je de Carmina Burana van Carl Orff?
Geschreven in 1935/1936, met teksten van gezangen uit de 12/13e eeuw.
Vooral latijn, beetje duits, beetje frans.
Gezangen over het noodlot, over de lente, het bos dat bloeit (Floret Silva) de liefde, het leven, het noodlot. Het leven gezien als een rad van fortuin, het rad neemt je mee omhoog en onherroepelijk ook weer omlaag.
De kringloop van de seizoenen.
De kringloop van het leven….
Zaterdag 18 februari heb ik meegedaan met een ‘scratch’- versie.
Een koor van 400 liefhebbers, die twee uur op vrijdagavond, en vervolgens op de zaterdag hebben geoefend. De vrijdagavond per stemgroep (ik zong alt 1). In de ochtend het hele koor, aangevuld met leden van het Noord Nederlands Concert Koor met Victoria op Piano en met dirigent Anthony Hermus. ’s Middags de generale repetitie, met het Noord Nederlands Orkest. En oefenen hoe we met bijna 500 man snel het podium op konden komen, een hele logistiek. En ’s avonds het spetterende optreden.
Sneeuwklok
In de tuin staan ze bijna in bloei,
de sneeuwklokjes.
Binnen bloeien ze volop en voor altijd.
Deze prachtige sneeuwklokjes-kaart kreeg ik van mijn moeder.
Dank je wel, Mam.
Kerkje in Breede
Omdat in de tuin nog niet veel te doen valt, kijk in overal glimpjes tuin. Gister waren we met Edwin, vriend van ons uit Utrecht, naar de tentoonstelling van Rodin in het Groninger Museum. Wat we helemaal niet wisten was dat Rodin een soort assemblage-kunstenaar was. Van klei boetseerde hij mensen in het klein. Medewerkers van zijn atelier maakten er meteen een gipsen afgietsel van, dat is het ‘origineel’. De oorspronkelijke kleibeeldjes waren erg kwetsbaar en zijn grotendeels verloren gegaan. Van het gipsen origineel werden nieuwe afgietsels gemaakt, soms in brons, soms uitvergroot. Soms werden de beelden, weer door medewerkers van Rodin, in marmer uitgehouwen.
Wat ik bedoel met assemblage-kunstenaar: vaak liet Rodin van losse onderdelen, armen, handen, benen, hoofden, een hele serie afgietsels maken. En soms jaren later gebruikte Rodin dan het hoofd van een beeld met een arm van een ander en maakte er nog een romp bij. Steeds andere combinaties van dezelfde onderdelen. Ja, er was ook een manshoog afgietsel van ‘de denker’, zijn meest bekende beeld. In de museumshop kon je ook kleine denkertjes kopen, in brons voor een paar tientjes, en zelfs een piepkleine , ik denk ge-drie-D-print voor 2,90 Euro.
Geen beelden van Rodin die me aan de tuin deden denken. Wel een paar tuinvoorbeelden toen we de andere collecties van het museum bekeken.
