Abbey Road

Je kent vast wel de hoes van de Abbey Road elpee van de Beatles. Ja, die waar ze achter elkaar lopen, over het zeprapad.

Toen ik de witte krokussen bij ons in de tuin het grindpad zag oversteken, moest ik lachen en daar aan denken. Met dank aan de mieren, die het krokuszaad zo netjes verspreiden.

Abbey -krokus- road

Kaldirik

Iedere keer vergeet ik de naam weer, en ga ik zoeken.
– Het is een plant met enorme bladeren.
– Het is een ruwbladige
– de bladeren komen gelijk met de bleomstengels met blauwe bloemen.
– in februari of maart
– de bladeren groeien door als de bloemstengels al klaar zijn
– de bladeren kunnen 60-80 cm lang worden, echte reuzen
– bosplant
– goede bodembedekker

Oosters Komkommerkruid
Ook bij Jan in de tuin :Trachistemon orientalis.

Kaldirik in het Turks. Kun je eten als een soort spinazie. Blad in reepjes, stengel in stukjes, beetje stoven. Paar eitjes erop laten stollen.

Aan de bloemen zie je dat het borage familie is. Ook de bloempjes eetbaar.

Anyhow, ik was bezig het paadje voorlangs de verre stuur aan het vrijmaken, om daar houtsnippers te strooien. Dus een stuk of wat van de oosterse komkommerkruid plant eruit gehaald. Volgende keer in de tuin nog even harken en platstampen, en dan de snippers erover heen.

Links komkommerkruid, midden vrijgemaakt pad.

Overcingel

Midden in Assen is een landgoed dat lang van de familie van Lier en later van Lier-Lels was. Vorig jaar in september is de laatste van Lier-Lels overleden. Het huis is akado gedaan aan het Drents Landschap, met de voorwaarde dat de jaarlijkse krokuswandelingen, waar de oude van Lier-Lels zo dol op was, door zouden gaan. Duizenden en duizenden krokussen, en iets later ook andere stinzenplanten.

In het Dagblad van het Noorden zagen we de aankondiging van de wandelingen staan, ook op vrijdag 21 februari. Dat leek de beste dag wat neerslag betreft. Vrijdagmiddag togen we met de trein naar Assen. Het was droog, dat wel. Maar door de harde wind erg koud. Wel leuk om even door het nu nog 5 hectare grote park te lopen. Het voorste deel is in 1824 (her)aangelegd in Engelse landschapsstijl door Roodbaard, het deel meer naar achter heeft nog de rechte lijnen en ‘grand canal’ van het oorspronkelijke Franse ontwerp. Drie gidsen van IVN begeleiden de drie groepen door de zeer natte tuin. Onze gids was niet bepaald de meets boeiende spreker, dus na een halfuurtje namen we onze eigen route. Toen even Assen in om ergens warme chocomel te drinken.

Er werden die dag ook TV opnamen gemaakt voor het programma Binnenste Buiten. Ergens in Maart zal de uitzending zijn. helaas geen glimpje zon, dus alle krokussen bleven dicht. NIks geen vrolijk zoemende hommels.

Bergenia Bloeit Bijna

Schoenlappersplanten zijn vroege bloeiers. Uit de bijna zwarte stronken in het hart van de plant ontstaat een steeds grotere knoedel, die dan opeens openbarst in een kluitje roze bloemen. In de nog donkere -groen met bruine- tuin opeens een opvallende kleur.

De meest toegepaste soort in tuinen is de Bergenia cordifolia. Cordifolia betekent hartvormig blad. Je moet er wel een beetje fantasie voor hebben om hier een hartvorm in te zien.

De soort is genoemd naar Karl August von Bergen (1704-1759), een duitse botanist en anatomist. Hij schijnt ook in Leiden gestudeerd te hebben, bij Boerhave, maar bracht grootste deel van zijn werkzame leven door bij een universiteit Frankfurt. Ik kon geen afbeelding van Karl August zelf vinden, daarom een plaatje van een van zijn meer bijzondere werken, een essay over de neushoorn.

Verleden tijd

Zullen we het nog eens meemaken, dat we weer een keer een winter hebben met flink wat sneeuw? Vandaag tegen etenstijd wel een korte felle hagelbui, mara sneeuw? NOg niet gezien deze winter.

De foto is van 2013, begin maart. Dit jaar, 2020, loopt de natuur sowieso een flink stuk voor door de aanhoudend zachte temperaturen. 3-4 weken eerder dan gemiddeld. Nu het steeds warmer wordt zal het gemiddelde ook wel naar voren schuiven.

Sculptuur van de natuur

Bijzonder kunstwerk in het park bij Huize Overcingel. Organische vormen van hout, midden in het gras, uit de grond komend. De hoogste punten zo’n 60 centimeter hoog. Huh?

Het blijken luchtwortels te zijn van de moerascipres die ruim 10 meter verderop in het park staat. Je moet het maar weten!

Van nature groeit de moerascipres in moerassige vlaktes, die delen van het jaar onder water staan. De boom is daaraan aangepast door het vormen van knievormige luchtwortels die boven de grond en het water uitsteken waardoor de wortels zuurstof kunnen krijgen. De moerascipres is een ‘blad’-verliezende naaldboom, net als de metasequoia (watercipres) en larix.

Niet meer

De deur naar de gang meteen sluiten.
Hoeft niet meer.
De kaasschaaf in de koelkast leggen in plaats van op het aanrecht.
Hoeft niet meer.
Een onderzetter boven op het glas water zetten.
Hoeft niet meer.
Kattebak verschonen.
Hoeft niet meer.

Gedachteloos aaien.
Kan niet meer.
Op schoot of naast me op de bank.
Kan niet meer.
Goedemorgen mauw.
Kan niet meer.
Mee de tuin in lopen.
Kan niet meer.

Poes Sprot,
na bijna 18 jaar bij ons.
Is niet meer.

Peppelboom

Vorig weekend met vrienden een stormachtig weekend doorgebracht in huisje de Peppelboom, tussen Garderen en Putten. Aan de rand van de Veluwe. Zondag was binnenspeeldag, vanwege de aangekondigde storm. Zaterdag lekker gewandeld en o.a. deze keutel tegengekomen.

Wie zijn keutel?

Dat bleek niet zo moeilijk. Keutel van een wild zwijn. Er moeten heel wat wilde zwijnen zijn, overal op en vooral in de bermen van de wandelpaden zagen we grote omgewoelde plekken waar de zwijnen op zoek naar lekkere hapjes de grond omgewoeld hadden. Duidelijk verse sporen..

Een wild zwijn is -net als de mens- een alleseter. Meestal bestaan de uitwerpselen klonten van aan elkaar gekleefde bolvormige keutels, zo’n 7-8 cm breed. Als je de keutel open zou peuteren kun je allerlei restjes van planten en dieren in terugvinden. De geur zou onaangenaam en zuur. Niet zelf getest.

Geen zwijnen in het wild gezien, wel de sporen dus. Het dichtste bij kwam deze foto van de hele grote foto die in ons huisje aan de muur hing.