Plantjespost

Verschillende reacties op recente blogjes.
Zo leuk!

Ina stuurde me een foto van een prachtige partij Darmera Peltata, naar aanleiding van de herfstkleuren foto.

Cadeautje van Ina

En Sjoerdtje, vriendin van Jitske, stuurde me een foto van gekiemde zaadjes in een kaardebol. Met de uitnodiging om een keer bij haar in de tuin te komen kijken. Ga ik zeker een keer doen.

Plaatje van Sjoerdtje

Sophie had een mooie bestemming voor een stuk van de komend voorjaar- overtollige miscanthussen. Bij haar zoon in Utrecht. De ‘Bestelling’ bijgeschreven op mijn voorjaars-plantjes-bestellijst.

Achtertuin van de overburen

Heel lang tegenover hen gewoond, maar nooit in hun achtertuin geweest. Het huis staat nu te koop, en Funda laat wat plaatjes zien.

Veel bomen en struiken, en heggen. Ik probeer op de foto’s te zien of ik nog iets van herfstaster-stengels herken. Jaren geleden kwam de over buurman vragen of hij een stukje van een grote herstasterpol in onze voortuin mocht hebben. Heelveel jaren daarvoor had hij er een stuk van aan zijn overbuurman gegeven, Ome Job. Ome Job was toen onze buurman, nu zijn we onze eigen buren , snao je het nog, dus de asters staan nu in onze tuin, Maar goed, op de bovenstaande foto’s kan ik de asters niet terugvinden. Misschien toch een keer ‘live’ gaan kijken, als we nieuwe overburen hebben….

Sneeuwbes

Lichtjes in de stad.
Kersttakken op de markt.
Sneeuwvlokken van watten
bij juffrouw Lanterfant.

Schommelen in de sneeuw
rond en rond.

Sneeuwvlokken van witte watten
Schommelen in de sneeuw, rond en rond.

Het is 10 graden.
In de tuin volop witte ballen.
De sneeuwbes, zonder blad.
Veel bal,
soms drie op een kluitje

Kerstvarkentjes

Sinterklaas is voorbij, veel mensen halen nu de kerstspullen te voorschijn. Naar de Ikea of de lokale kerstbomenverkoper voor een kerstboom. Lichtjes langs de ramen, kaarsjes in de vensterbank.

Kerstvarkens

Een paar jaar terug kwamen we op een kerstmarkt in het dorp deze kerstvarkentjes tegen. Eigenlijk zijn het gewoon tuinvarkentjes, maar hang een kerstbal in het oor, en voila, daar is een kerstvarken!
Geiding dat de borstelige haren op de kop van de ‘haren’ van een oude bezem zijn gemaakt. Lekker borstelig. DIs heb je nog een halfvergane bezem in de schuur staan…. haal de haren er uit, al dan niet in bosjes, en geen ze een tweede leven bij zo’n zelf in-elkaar-geknutseld varkentje.
De oogjes kun je bij een hobbywinkel kopen, en anders schilder je ze gewoon op de oogschijfjes.

Als je zo’n (kerst)dier in elkaar knutselt, stuur dan een foto op. Kan ik bij dit blog plaatsen.

Mikado

Sommige siergrassen, zoals het prachtriet (miscanthus sinensis) blijven nog wel een tijdje overeind staan. Het blad begint los te laten en af te vallen, maar de stengels zijn nog stevig. Heel anders is dat met de molinia. Na de paar dagen kou en beetje vorst afgelopen week heeft ze er de brui aan gegeven.

Linksachter de miscanthus ‘Kleine Silberspinne’, rechtsvoor de molinia ‘Transparant’
Zaadpluimen in de kliko

De stengels deels plat op de grond, enkele nog overeind omdat ze in de zomer met een trouw bij elkaar gebonden waren. De resterende zaadhoofden afgeknipt en in de kliko (zaait nogal uit). Het is een prachtige plant, kan na een jaar of 5 echt een imposante pol worden. Maar alles met mate. Heb al een paar zaailingen in de ‘bestelling’ staan voor andere tuinliefhebbers (mooie tijd om te verplanten is april, als de pollen weer gaan uitlopen).
De stengels gaan er binnenkort af en dan in stukjes ergens onder een struik. De holle stengels zijn mooie schuilplekjes voor kleine beestjes.

Topping bollenlasagna

Paar weken geleden een grote pot gevuld met een paar lagen bloembollen. De pot staat tegen een noordmuur, beetje beschut voor al te nat weer, en uit de zon. Dan is het een beetje donker en komen de bollen niet meteen op bij de eerste zonnestralen van het nieuwe jaar (om dan evt. bij vorst bovengronds te bevriezen.

Een paar crocussen trekken zich er niets van aan en steken hun sprietjes al voorzichtig boven de grond uit.

Zondagmiddag 1 december

Lang de Moarweg, richting Sassenhein, Haren

Frisse dag, tot laat in de ochtend net onder nul, en op zijn warmst een graad of 3. Binnen bezig geweest met wasjes, stofzuigen, knutselen met een harddisk, stapels paier opruimen, koffie, lunch, poes aaien, krantje lezen, blogje voorbereiden. Allemaal binnendingetjes. Om een uur of half 4 toch nog even de jas aan, frisse neus halen. Het is al december en de zon komt niet meer erg hoog, maar als het niet helemaal blauw of helemaal bewolkt is kan het kleurenspel betoverend zijn. Beide foto’s binnen 10 minuten lopen van huis.

Half vier ’s middags, de zon op weg naar donker. Op de watersplassen in het zeer drassige weiland (nooit echt droog geworden na de uitgebreide rioolvervangwerkzaamheden deze zomer) laag een vliesje ijs.

Grassen

Bad hair day

Deze foto is van vorige week. Vanmorgen hadden de bossen gras in de zijborder een dun laagje rijp. Als het de komende periode wat eer gaat vriezen dan zullen de blaadjes van de grashalmen er snel afvallen. De pluimen van de miscanthus sinensis blijven nog een heel end in de winter overeind staan. Tegen het eind van de winter alleen nog de stengels, dan waaien de fluffy zaadjes er allemaal uit.

Vooraankondiging. In het voorjaar ga ik een deel van de miscanthussen in de tuin delen en/of er uit halen. Stuur me even een mail als je interesse in een stuk hebt, dan houd ik die voor je apart. Wel zelf komen ophalen in Haren.

Aparte Vogel

Een paar dagen geleden was ik bij Margreet op bezoek. Zij woont in Groningen, vlak bij de Euroborg, Het woongedeelte van het huis is op de eerste verdieping, en daar is ook een terras. Op de reling van het terras zit al jaren deze aparte vogel. Mooi is niet het goede woord, met zijn opgetrokken vleugels en grote voeten, wel bijzonder karaktervol.
Toen ik hem van dichtbij bekeek, bleek dat ie gemaakt van papiermache, met een heleboel laagjes lak er over. Ik dacht eerst dat het brons was. OM hem goed droog te houden, moet ie wel regelmatig even van de reling af om een nieuw laagje te krijgen.

Bij Margreet

Vanaf de bank, met de koffie in de hand, gleed steeds mijn blik naar buiten naar de aparte vogel, die juist naar binnen keek. Wilde hij weg uit de motregen?