Ingrid wandelde afgelopen weekend mee met een etappe van de Pronkjewail wandeling. En nu ze toch hier was met de auto kon ze meteen een paar plantjes meenemen. Voornamelijk voor zoon Yannic. Haar eigen tuin staat inmiddels al redelijk vol met eerdere meenemertjes uit onze tuin. Hoewel een enkel plantje altijd past. …
Eerst maar even in de auto inpassen. Achter de voorstoel op de grond ook nog een serie planten met wat langere stengels.
In een krantenbericht in het dagblad van het noorden stond een artikeletje over wespenoverlast op veel plekken in Groningen en Drenthe. En daar stond bij, sla ze niet dood, maar maak een fruittafeltje voor ze. Een schaaltje met rottend fruit, een stukje weg van het terras. Wespen ruimen namelijk ook heel veel insecten, zoals muggen, op. Bij ons zijn de wespen nog niet op jacht naar zoetigheid, blijkbaar zijn er nog jonge wespen in het nest te voeren. Ze vliegen af en aan met dode vliegen en andere insecten die op ons terras liggen. En in de nog van het glazen dak van de verrande vangen ze ook regelmatig insecten, die ze dan mee nemen naar hun nest. Wel een beetje oppassen met blote voeten.
Als je een of meerdere fruitbomen in de tuin hebt, appels of pruimen, dan is zo’n fruittafeltje snel gemaakt. Deze heb ik alvast voor ze klaargezet, op een meter of 4 van het terras. Voor als ze last van zoetheidsaandrang krijgen.
Minstens 4 verse distelvlinders vliegen op dit moment rond in onze tuin. Een tijdje terug waren er rafelige vlinders te zien, die hier voor nageslacht gezorgd hebben.
En keurig voor de foto, gaat de vlinder, haar naam in ere houdend, op de distel (= kaardebol) zitten poseren. De Engelse naam is painted lady. Als je goed de onderkant van de vleugels bekijkt snap je waarom.
Ondanks, nee dankzij, de warmte afgelopen week doen sommige planten het heel goed. Zelfs als ze in de serre staan die aantal dagen tegen/boven de 40 graden warm was. Natuurlijk wel omdat deze planten in potten ook elke dag water kregen.
Hortensia’s houden van voldoende vocht. En zo’n grote hitte als afgelopen week, met de droogte die al een tijdje duurt, nee dat bevalt ze niet goed.
Gister maakte ik een rondje door de tuin en dat was toch wel droevig om te zien. De boerenhortensia achter in de tuin en de macrophylla houden er niet van…. DE scahpenkop kan heel wat meer verdragen.
Een van de thema tuinen in Hortus Haren is een tuin vol hortensia’s. Vorige week zondag, nog net voor de grote hitte uit, ben ik daar geweest. Prachtig al die kleuren. Forse struiken ook, tot bijna 2 meter hoog sommige.
Een bijzonder fraai exemplaar is de macrophylla Geoffrey Chadbund. Ik ben nog aan het zoeken wie Geoffrey, degene naar wie de rode hortensia genoemd is, was. Info tot nu toe: de heester is geintroduceerd door J. Russell voor 1956. Naast de naam Chadbund, komt ook de naam Chadburn voor bij deze hortensia. Nog even doorzoeken. Tips welkom.
Als ik nu zie hoe onze hortensia’s erbij staan, zonder water, dan ben ik benieuwd hoe de hortensiatuin in de hortus er nu een week later bij staat….
Tjemig, wat een hitte afgelopen week. Wat mij betreft een tikkie warmer dan aangenaam is. Naast het huis hebben we een schaduwplek, begin van de avond, maar een paar avonden hebben we zelfs binnen gegeten. En dan pas met de (ijs)koffie naar buiten, als de zon achter de bomen zakte. Is hier al vrij vroeg trouwens zo rond 19:00-19:30 uur. Dat was ook het het moment om de planten in potten water te geven. Die staan er overwegend goed bij.
Pas gister weer even verder door de tuin gelopen. Her en der wat plantenslachtoffers gezien. Maar weet je, er is wel een voordeel. Nu is de goede tijd om rond te kijken en op te schrijven welke planten het goed blijven doen in de droogte en warmte. En welke planten in steeds warmere zomers langzamerhand zullen verdwijnen uit de tuin. In ieder geval op de plek waar ze nu staan….
Jitske bracht een tuinboek mee. Moet je eens lezen, zei ze, vind je vast mooi. Ze had gelijk!
Hoewel ik eerst een beetje twijfelde, het is een Duitstalig boek, en meestal lees ik Engels of Nederlands. Bleek geen probleem. AL heel snel kon ik uit de context halen dat een Amsel een Merel is en Eichelhäher een Vlaamse gaai. Veel Duitse woorden lijken op de Nederlandse, dat helpt. Maar soms zijn ze net anders. Zaun is niet tuin, maar het tuin-hek (of de omheining. Dat was helder toen de schrijfster schreef dat ze op de Zaun leunde. Er was 1 woord dat ik niet thuis kon brengen, en bijna had ik het woordenboek erbij gehaald: Efeu. Maar uiteindelijk kwam ik er achter was dat was.
Gabriele schrijft met veel humor over haar ervaringen als ontluikende tuin en vooral tuinnatuurliefhebber. Na een verhuizing van centrum Berlijn, naar een klein huis-met-nogal-verwilderde tuin ontdekt ze stukje bij beetje hoe het tuinleven in elkaar zit. Mooi en herkenbaar beschreven. Hilarisch vond ik de beschrijvingen van de buren en collega’s, en reacties van manlief. Ontroerend het verhaal over de roodborstjes op haar hand en de muis die vogelvoer kwam halen.
Voor zaterdag middag was flinke regen voorspeld, en windstoten. Code geel voor oosten van het land. Eerder deze week had ik al; gezien dat er weer veel pruimen in de boom zaten, nog groen, maar al flink groot. Regelmatig zijn er in vorige zomers takken afgebroken, door het overgewicht aan pruimen en daar een stortbui overheen.
Voor het eerst pruimen gedund, overal waar trossen pruimen tegen elkaar hingen, soms 6-8 op een kluitje, pruimen verwijderd. Als eerste de klein, of pruimen die al wat begonnen te kleuren. Dit zijn vaak de pruimen die geinfecteerd zijn door een insect en ‘nood rijp’ worden. Per plek een of maximaal twee pruimen laten hangen. Alleen hoger in de boom, waar ik met de keukentrap en uitgestrekte armen niet meer bij kon, hangen nog grotere trosjes bij elkaar. Voordeel van dat er nog geen ruim rijp is, is dat er ook nog geen wespen zijn. Ik kon gewoon op het gevoel de pruimen plukken in het soms dichte gebladerte.
Heel wat pruimen afgeplukt, hopelijk worden de resterende, vrijhangende pruimen mooi rijp.