't Groentje – Pagina 122 – Alles in en om onze tuin

Scherp – onscherp

Vanmorgen met fototoestel naar buiten om wat kleurcombinaties te fotograferen. Ton sur ton en juist contrasterende kleuren. Ik kwam niet zo ver, want de batterij van de camera was al snel leeg, en moest weer opgeladen worden. Deze blauw-met-blauw nog wel gemaakt.

Met deze instelling (f 3.3; 1/60 sec) hoef ik de lens maar een fractie te verdraaien om de ene of de andere bloem scherp te krijgen. Bij automatische scherpstelling is het me al vaker opgevallen dat de lens makkelijker scherp stelt op ‘harige’ bloemen of stengels.

Zo herken je ze

Buxusmotrupsen houden vooral van het verse, net uitgelopen jonge blad. Op dit moment zijn ze dat ook vrij makkelijk te vonden.

*Bovenmidden en rechtsonder zie je donkere, kale plekken*

Daar waar het lichte groen weg is, en je het donkergroene blad van vorig jaar ziet. Daar zie je dan wat spinseldraden en als je nog even kijkt en wat blaadjes omdraait: de rups.

*10 gevangen op een schaaltje op de composthoop. Kom maar, vogeltjes, verse rups!*

Er schijnen buxusvallen te zijn, die met feromonen de mannetjes motten vangen. Voor de vogels te hopen, dat niet te veel mensen gaan spuiten met gif…. Wij in ieder geval niet.

Inderdaad, gearriveerd

Vorig jaar schreef ik een blogje, met een foto van een buxusvlinder, bij ons in de tuin op de conifeer. Zou dat de eerste van velen worden? Het ziet er wel naar uit.

Afgelopen vrijdag zat ik op het terras en zag twee pimpelmezen heel enthousiast in een grote buxusstruik bungelen. Wat zouden ze daar smikkelen, luizen op de bloempjes of…
Ik ging naar het buxushaagje langs de serre, en zag een klein plekje waar het verse groene blad weg was, daarin een plukje spinsel. En toen ik nog eens keek: deze fraaie groene rups, met olijke zwarte vlekjes. Even googlen bevestigde mijn verwachting, het is de rups van de buxus mot. In het betreffende heggetje zag ik (3 mei) maar 1 kaal plekje.
Toen ik bij een ander heggetje ging kijken. Ook 1 rups (op dit moment). Dikke kans dat er meer zijn.

*Buxusmot – rups met olijke zwarte nopjes*

Zou ik de koolmeesjes zo ver krijgen dat als ik rupsen uit de heg pluk en op voederplateau leg, dat ze dan de rupsen komen haen voordat die zich weer verstopt hebben?
En als ik de rupsen over de greppel heel mik, waar geen buxus is, wat dan?
Zal binnenkort weer gaan kijken.
Twee rupsen maken immers nog geen plaag…

Groninger Landschappen (2)

Afgelopen weekend twee etappes van de Pronkjewailroute door Zuidelijke helft van provincie Groningen gewandeld. In goed gezelschap!.
Etappes van Wedde-Vlagtwedde- Bourtange en Bourtange Sellingen. We hadden de winterjas weer uit de kast gehhaald, 8-10 graden. Overnachten in de vesting Bourtagnge was bijzonder leuk.

Clematis op de Vaas

Veel bloemen in de tuin, maar bijna nooit binnen. Als we een bosbloemen hebben in een vaas, dan is dat meestal een kado. Zoals deze fraaie clematissen van Sigrid (die een heleboel oude jaargangen tuintijdschriften meenam).

Ik wist helemaal niet dat je ook clematissen voor op de vaas had, dat de stengels lang genoeg waren om ze in een vaas neer te zetten. Nou kan prima. Ze zijn bijzonder elegant. Op zoek naar een vaas met smalle hals kwam ik bij de tinnen kan, een erfstuk.

Schoon!

We hebben een heerlijke serre, glazen wanden, glazen dak. Vanaf april tot oktober plek om te lunchen en te eten. Bij temperaturen die hoog genoeg zijn, verder naar buiten, naar de -met glas- overdekte veranda.
Er is wel een maar…. veel glas = veel ramen= veel vies.
Toen we de serre lieten bouwen maakten we de serre regelmatig (dwz 1 x per jaar) schoon. Zwaar werk, en vooral het glazen dak is erg moeilijk te bereiken. Allengs werd de serre meer bevuild, met algen e.d.

Dit jaar voor het eerst een schoonmaakbedijf ingeschakeld. Rene, van DSR cleaning, kwam afgelopen week langs. Het kostte flink wat tijd, de ochtend en eerste helft middag, maar toen was het ook weer prachtig. Blinkend en wat een licht. Zeer tevreden met het resultaat.

Tijdelijk terras

Omdat de serre en overkapping van het terras schoongemaakt gingen worden, moest serre leeggeruimd (veel planten!) en terras leeggemaakt worden. Planten gingen tijdlijk naar de eetkamer: bollen en knollen die niet helemaal winterhard zijn en tot half mei binnen blijven. De terrasstoelen en tafel werden tijdelijk elders in de tuin geparkeerd.

*Buurpoes Flock inspecteert het tijdelijke terras*

Groninger landschappen

PronkjewailZuid wandeletappe van Slochteren naar Scheemda. Serie landschapjes tussen Nieuw Scheemda en Scheemda. Op wandeltempo door het Groningerland. 26 km mooi.

De Witte Wolk

Tijdens onze wandeling van Slochteren naar Scheemda kwamen we lang de tuin van de Witte Wolk. Aan de rand van Nieuw Scheemda, op de grens met buurdorpje ’t Waar.
Een uitnodigend bordje Open Tuin (alle dagen van ’t jaar) nodigde ons naar binnen. Rondje door de tuin: een oaar borders vlak rondom het huis, naar achter toe bosachtiger. Met een labyrinth aan houtsnipperpaadjes. Kleur volop, in dit seizoen van de vele tulpen, knalrood. Deze kleur vonden we ook terug in hekjes, bankjes en tuinstoelen her en der. Mooi afstekend tegen het frisse lentegroen.
Mooie tuin om nog eens te gaan kijken, misschien met Groei& Bloei of WildePlantenKring excursie.

Knalrood; en lastig mooi op de foto te krijgen.

Hadden we bij onze speurtocht naar de stempel [ vogelhuisje onder de grote es bij de ronde mutser] het stempelkastje gevonden…. zit de stempel er niet in.

Stoere Vent

Donderdag 24 april was een warme, zonnige dag ruim boven de 20, bijna 25 graden. Tegen 19:00 was ik thuis. Net op tijd, want een paar minuten later barstte een onweersbui los. Eddy had gekookt en we zaten te eten op het overdekte terras. De grote druppels ploften op de grond en het vijveroppervlak.

De tuin begon te bewegen. De eerste flinke bui is het signaal voor de bruine kikkers, die na de paringstijd nog in de vijver waren blijven rondhangen: vertrektijd!
Overal hopten de kikkers rond, over het grasveld, over het pad voor het terras, sommige over het terras. Minstens 10 konden we zien vanaf de plek waar we zaten te eten. Sommige mannetjes nog met de lichtblauwe kin/borst die hoort bij de paringskleed.