Zo rood hangt ie aan de boom.
Een Jonathan.
Lekker nog even laten hangen.
Ziet er zo mooi uit.
Herfsttuin half oktober
Kleurenfeest
Twee dagen weggeweest en bij terugkomst zondagmiddag even een rondje door de tuin. Uur of vier, half vijf ’s middags.
Wat een kleuren
in dit seizoen,
met dit mooie weer.
Genieten
en blijven kijken.
Per dag veranderen de kleuren. De gele boom aan de overkant is van de overbuurman. Twee dagen geleden was die nog grotendeels groen met een vleugje geel. Bij deze boom gaat het heel snel. En nog weer even en hij is kaal. De rode kornoelje links op de foto staat in onze tuin, die is al een week of twee mooi rood.
De oprit
Onze oprit ziet er weer prima uit.
Eddy heeft allerlei ‘ongerechtigheden’ verwijderd.
Uit de zijborder heb ik de overtollige fluweelboompjes verwijderd.
Liguster bol een scheer beurt gegeven.
Tegen het eind van de herfst nog een keer alle afgevallen blaadjes wegharken. De oprit is winterklaar.
Wad herfstkleur
Op de waddeneilanden krijg je in de ze tijd van het jaar zulke mooie kleuren te zien. Niet alleen bomen kunnen dat goed, maar ook allerlei gras en zoutminnende plantjes.
Hier drie plaatjes bij eb.
Hilde bekijkt ze van dichtbij.
Hoe een boom onze boom werd
Uitzicht vanuit onze kamer.
Op Terschelling.
Zicht op de wadden en een boom.
De boom.
Zo fotogeniek.
Na een weekend was het onze boom.
Zand tussen de tenen
Met vrouwenkoor Sjans uit Groningen een weekend naar Terschelling geweest. Het koor bestaat 20 jaar, tijd voor jubileum. Zelf zijn straatgenoot Hilde en ik nog geen jaar lid trouwens. Vrijdag middag heen met de boot, twee uur varen. ’s Avonds wat beter kennismaken. Daar komen we op de gewone repetitieavonden vaak niet aan toe. Zaterdag ruim de tijd om er op de fiets op uit te gaan. Prachtig weer. ‘ s Middags een workshop van Pauline, met wat suggesties en tips als we begin volgend jaar weer gaan optreden. ‘ s Avonds na het eten een repetitie met onze dirigent Jos. Zingen maakt dorstig, dus aansluitend nog een tijdje in de bar.
Zondag ochtend tot 12 uur nog de tijd om te wandelen, fietsen, koffiedrinken naar keuze.
Met Hilde en Margreet gefietst naar Noordzeestrand, om nog even met de blote voeten over het strand en in zee te lopen. (Ik schrijf dit blog met het zand nog tussen mijn tenen).
We verbleven in de Stay OK, vroeger jeugdherberg, nu voor alle leeftijden. Geen grote slaapzalen meer in zo’n herberg, maar wel vierpersoonskamers (twee stapelbedden). Lang geleden dat ik met vier op een kamer heb geslapen… Het trappetje van het stapelbed was uiterst onhandig gemonteerd. Het ontbijt en avondeten (buffet) waren uitstekend.
Over de lokatie van de Stay OK… ronduit super. Een stukje buiten het dorp en vanuit onze kamer prachtig uitzicht op de waddenzee en dorp West-Terschelling.
Laatste gladiool
Al jaren hebben we Abesijnse gladiolen in potten op het terras. Ze ruiken zo heerlijk. De bollen in potten zijn al maanden uitgebloeid.
Omdat elke bol zich elk jaar verdubbelt, krijgen we er steeds meer. Dus ook vier groepjes in de volle grond geplant. Ze bloeiden later, een ervan had dit weekend nog zijn allerlaatste bloem. Die heb ik binnengehaald.
Vorig jaar had ik voor het eerst de gladiolen in volle grond. Ook toen mooi gebloeid. Bij wijze van experiment had ik de bolletjes de winter ook buiten laten staan. Geen succes, niets meer van over. Vandaar dat ik nu de planten heb opgegraven. De komende weken kunnen de bladeren afsterven en hun laatste restjes energie in de bollen stoppen. Dan overwinteren in de kelder, en mooi vooruitzicht op een heleboel gladiolen volgend jaar. Meer in de grond vlak bij terras, en misschien 1 pot nog op het terras. Om het seizoen te rekken.
Drie soorten asters
Drie soorten hebben we in de tuin.
1 hoge, roze paars, geerfd van Ome Job, onze vroegere buurman
(en die bleek een stuk van onze overbuurman, Bodewes) te hebben gekregen.
1 semi hoge, paars, geerfd van Ma
1 lage, witte, jaren geleden op tuinmarkt gekocht van Mieke Dekker
Best wel plek voor meer.
Wat een prachtige nazomer en herfst plant.
Wie heeft suggestie voor een soort?
Wel een die slakbestendig is en goed overeind blijft staan.
NB. Paar jaar geleden hadden we nog een vierde soort. Stukje sluieraster van Ina, maar die bleek veel moeite te hebben met de ‘slakken’druk. Is na een jaar verdwenen.
Vogelverschrikker
Druiven in overvloed, dit jaar. Zoveel dat we er niet tegen aan kunnen eten. Steeds een kilootje plukken om zo op te smikkelen. Al heel wat aan buren en dorpsgenoten meegegeven. Druivensap gemaakt, heerlijk in de kefir ’s morgens. Opgeleukt met een paar druifjes. Leuke van druiven is dat ze -als je ze aan de struik laat zitten- heel lang goed blijven.
Onze druiven hangen over de pergola vlakbij de deur. De spreeuwen vinden dat meestal te eng. Maar vorige week begonnen ze omtrekkende bewegingen te maken, en boven de druiven te cirkelen. Een paar keer wegjagen ging prima, maar nu ze het eenmaal wisten….
Toen bedachten we de truc-met-de-plu. Grote paraplu over (een deel) van de druiven heen. En als aanvulling nog twee wapperende gele plastic pedaalemmerzakjes. Daar hadden de spreeuwen niet van terug. We hebben ze niet meer in de druiven gezien.
Dus de komende weken eten we nog eigen druiven, in kleine porties. Herinnering aan een prachtige zomer.