De Elzenhof

Afgelopen dinsdagavond weer eens naar een lezing van de tuinclub gegaan. Presentatie van Els van Kooten, eigenaar van de kwekerij  in Roswinkel, vlak bij Emmen. Wat betreft opbouw van de presentatie en het verhaal zelf… niet  de beste die ik gehoord heb. Na een korte inleiding over het beginnen van de kwekerij, volgde een lange serie dia’s van planten. En dan weer heesters. En een serie rozen. We hadden een uitdraai met de plantennamen gekregen dus wisten welke plant wanneer kwam.
De presentatie was in powerpoint, op een antieke PC en dat lukte eerst niet met de beamer. Ernst to the rescue! Met zijn eigen labtop, kopieerde hij de plaatjes van de presentatie in een nieuw bestand en kreeg alles aan de praat. Wat betreft plaatjes werd er niet heel veel beter van, het leek er op dat het overwegend foto’s van foto’s of foto’s van dia’s of foto’s van beeldschermen waren. Merendeel net niet scherp.
Was het dan een verloren avond? Nee, zeker niet. Weer een beetje bijgepraat met Wim, die naast me zat. Els was duidelijk een plantenliefhebster en vertelde heel authentiek. En in dit tuinarme seizoen, en herhaalde koudegolf, is alles wat een beetje naar tuin, planten, lente, zomer riekt welkom.

  • Els kweekt veel planten in 2 liter potten (17 cm doorsnee), vaak met pot en al in de volle grond, de planten doorwortelen beter en ze hoeft veel minder water te geven.
  • Geranium Rosanne vind ze mooie doorbloeier. Ook al wordt ie groot, moeilijk te delen, heeft gekke penwortel. Vermeerderen mag niet eigenlijk, kwekersrecht.
  • In augustus organiseert Els een Dahlia weekend, in 5 liter potten. En hoe ze ze overwintert? Op advies van boeren uit de omgeving bouwde ze een aardappel kelder: 6 x 2 meter, 1 meter de grond in, 1 meter boven de grond uit. Stenen en deur via marktplaats. De uitgegraven grond over de kelder heen, is nu grote grasbult.
  • Zonnehoed raken veel mensen snel kwijt. Bij Els staan ze al jaren. Advies: zonnehoed wil ook zon op de voet. Wil dus geen concurrentie, niet ‘gezellig’ ingebouwd staan door andere planten.

IJsvrijhouder als schuilhut

De kleine vijver in de tuin ligt in de winter continu in de schaduw. Als het gevroren heeft en er ligt ijs op de vijver, dan blijft het hier lang liggen. Met bijna 15 graden, zou je verwachten dat het ijs van vorige week verdwenen is. Nee hoor. Het is inmiddels pokdalig, niet meer helemaal tot aan de rand dichtgevroren, maar nog wel nog een centimeter of 5 dik.

Toen het zo koud was kon ik een klein hoekje open houden, over de rand had ik een tempex ijsvrijhouder geplaatst. De dakpan tegen het wegwaaien. Toen ik daar zaterdagochtend ging kijken zat er een kikker op de rand van de vijver.
’s Middags wilde ik Eddy de kikker laten zien. Weg leek ie, maar hij was gewoon aan de binnenkant in het witte huisje geklommen. Lekker knus.

Groene kikker

Half vol of half leeg?

Grote verbouwing thuis, container op de oprit.

1. Een dixie  (een wc-huisje) op de stoep. 🙁
Een paar “leukerds” hebben in de nacht van zaterdag op zondag de dixie op zijn kant gelegd. We hebben hem weer rechtop gezet, maar de stoep en goot langs de stoeprand was helemaal blauw van de ‘wc -eend’ achtige vloeistof.
Met emmers water, buurman met tuinslang, een schep en bezem de boel weer opgeruimd en schoongemaakt.

Container, dixie op zijn kant en marktkraam van de overbuurman.
Plantenafval

2. Lekker in de tuin bezig 🙂
Eerste echte tuindag van het jaar, zaterdag 10 maart. Aan de slag met de heggeschaar om alle pollen siergras af te knippen. Omdat de container van de verbouwing er nog staat kon ik daar het gras-afval in gooien. Mooi meegenomen, andere jaren bleek ik steeds met een enorme bult halmen zitten.

Het huis van achter

Een overzichtsplaatje: vanaf het bruggetje over de vijver in de achtertuin, richting de achterkant van ons huis. Je ziet dat er her en der nog wat dakpannen gelegd moeten worden. Rechts zie je de vijver, het bordje onbetrouwbaar ijs is net uit beeld rechtsonder. Links van het pad, als je voorbij de paal een meter of twee doorloopt en naar links draait: een fraaie blik op een -inmiddels aardig- veldje sneeuwklokjes. En linksonder, net in beeld, in het verlengde van het pad: de bovenkant van een gammel stoeltje, dat ik op de brug van de vijver heb gezet. Als reigerverschrikker. De laatste week was er voor hem/haar niets te halen, maar daarvoor (en binnenkort weer…) wel. 1 kikker ligt stijfbevroren op de rand van de vijver…

Slappe klokjes

 

3 maart, min 8 graden.

Het wordt spannend hoe het er met de planten in de tuin voorstaat. Door de ijzige kou en het ontbreken van een sneeuwdek zie ik veel uitgedroogd blad. Dat wordt niets meer, tenminste niet het bovengrondse deel.
Sommige planten hebben een slimme truck, de onttrekken water aan hun bladeren, en liggen dan plat op de grond, helemaal slap. Zoals de grote bladeren van het schoenlapperskruid en ook de sneeuwklokjes. De witte bloempjes strak gesloten en met hun kopjes op de grond. Komt dat goed?

4 maart, plus 4 graden

Ja dat komt goed!

Onbetrouwbaar ijs

We zijn aan het verbouwen boven en er staat een grote container op de oprit. Mooi moment om wat oud spul uit de verre schuur er in te gooien. Gister, zaterdag, het was nog -5 graden, met handschoenen aan in de schuur bezig geweest. Was uit de wind, dus prima te doen. Tussen oude houten kratjes kwam ik een muizen leger tegen, een plek waar ze wonen of gewoond hebben. Ver konden ze niet zijn, want elke dag is er een stukje meer van de appeltjes die in de schuur liggen opgeknabbeld. Omringd door muizenkeuteltjes. Steeds meer planken en latjes gingen in de container. En helemaal achterin stond nog een  laatste plankje. Toen ik dat omdraaide….. hoe toepasselijk!

4 maart, 15:00 uur, + 5 graden.

Vandaag bijna + 5 graden, het bordje op het ijs van de vijver. Het ijs is nog wel dik, maar smelten gaat nu snel. Vanmorgen vroor het nog een paar graden en was het keteltje met kokend water nog nodig voor het open maken van het wakje.