't Groentje

Vorig jaar hebben we het dak van de ‘verre’ schuur laten repareren. Dakbalken vervangen, paar dakpannen vervangen die door een afgevallen tak van de wilg waren gebroken, nieuwe daklijsten. De schuur staat aan de rand van een greppel, de grens van onze tuin aan de achterkant. Tussen greppel en schuur is maar een smalle strook waar je achterlangs kunt lopen, centimeter of 60-70, links de schuur, rechts de greppel. Door de ladders die gebruikt zijn om het dak te repareren is een stukje van de ‘oever’ van de greppel afgebroken. Om dat weer een beetje op te hogen hebben we er oude graszoden opgestapeld. Die zijn inmiddels vergaan, maar op die plek is nu opeens een woud aan geweizwammetjes gaan groeien. Ik brak een klein stukje af om wat beter te kunnen fotograferen.

Gardeners’ World op vrijdagavond eindigt altijd met ‘Jobs to be done this weekend’. Vorige week was een van de klusjes die Monty Don, de hoofdpresenator noemde: verticuteren van het grasveld. Daar ben ik mee begonnen, driekwart af, van ons niet al te grote grasveld. Zwaar werk! Grote emmers vol met mos en grasrestjes. Plus een blaar op mijn linkerduim. Van het trekken aan de draadhark. Het ziet er even niet uit, maar trekt snel weer bij, vertelde Monty geruststellend.

Als kadootje aan het begin van de herfst, de herbloei van een aantal planten die hun hoofdbloei eerder in de zomer hebben.
Even waan je je in de hoogzomer.
Zelfs een merel fluit een beetje voor zich uit.

Aan de roodkleurende bessen en bottels.
Aan de vele spinnenwebben.
Aan de dauwdruppeltjes ’s morgens op alles in de tuin.
Zie je dat de herfst niet ver is.

Vrijdagmiddag.
Zonnetje.
Tuinkleren aan.
Met hulp van de buurman enorme takkenbult gesnipperd.
Van de twee omgevallen bomen, met de storm vorige week.

Een paar jaar geleden een kleine stukje van een persicaria met rood blad meegekregen van Eef. Het is de Persicaria microcephala ‘Red Dragon’ of vurige duizendknoop.
Ik las ergens dat hoewel het geslacht van de persicaria’s strikt genomen niet meer bij de polygonums=duizendknopen hoort.

 

Zeer makkelijk te vermeerderen als de plant goed aan de groei is. Knip een paar stengels af, net onder een knoop. Zet ze in een glas water (of vaas; de red dragon is ook decoratief in een bos gemengde bloemen). Al na korte tijd groeit er een massa worteltjes uit de stek en kun je die zo oppotten.

De bloeiwijze van de deze persicaria is een trosje hele kleine witte bloempjes, vanaf half juni tot in september.  Toch vind ik het blad de meeste sierwaarde hebben, heel donkerrood  met een fraaie tekening in de volle zon, iets meer donker groene tinten in een beetje schaduw of wat dieper in de plant. Het is een enthousiaste groeier, wordt 70-80 cm hoog. De plantenstengels groeien steeds een knoopje verder en worden steeds langer, gaan daarbij over omringende planten heen hangen. Dus niet naast tere plantjes zetten en gewoon deel van overtollige stengels afknippen.Na de eerste vorst stort de rode draak in.

Lage middagzon, nog net niet achter de bomen een paar tuinen verderop. Telefoon in de hand, dus snel een plaatje, vanaf het terras.

Nieuwe aanwinst met bloei in de nazomer. Een rudbeckia triloba. De onderste bladeren zijn drielobbig, triloba, ach so. Gekocht op haar uiterlijk.
Een vrolijke plant met gele bloemen en een donker hart. Hoger dan de rudbeckia nitida, 90 cm tot 1,5 meter en flink vertakt. Bloeitijd van juli tot september.

Toen ik nog wat meer informatie opzocht zag ik pas dat de plant tweejarig is of een kortlevende vaste plant. En matig winterhard is, maar dat heeft vooral met natte wintervoetjes te maken. Ik laat het kaartje er in ieder geval bijstaan.

Deze rudbeckia zaait zich prima uit, lees ik. En ergens anders staat: uitgebloeide bloemhoofden verwijderen als je niet wilt dat de plant zich uitzaait. Niet afknippen dus. De uitgebloeide bloemhoofdjes hebben veel sierwaarde, zeker met een beetje rijp in de winter.

Om risico te spreiden zal ik wel een beetje zaad verzamelen. Zaaien in september-februari in potten of in koude bak. Verspenen, verpotten en koel opkweken. In het najaar, als de plant voldoende ontwikkeld is, uitplanten. Kiemt langzaam en onregelmatig, als temperatuur lager dan 5 graden is, soms pas in het voorjaar na zaaien in najaar. Dus bakje niet weggooien. Geduld.

Zaaien ter plaatse kan ook, vanaf augustus. Geef zaad dan een koudebehandeling in de koelkast.