Alles in en om onze tuin
Bij ons zondagmiddagommetje door het dorp vanmiddag, viel op hoe de buxusrups dit jaar heeft huisgehouden. Zomaar een paar tuinen waar we langs liepen. Die bollen zien er nog best sculptureel uit, is nog steeds ooi als er sneeuw op ligt.
Het groene haagje is in onze eigen tuin, en lijkt best nog wel aardig. Maar dat is schijn,; als je iets dichter bij gaat kijken is ie al helemaal hol van binnen.
Toen het de eerste helft augustus zo snikheet was, ontstond op allerlei wateren hier in de provincie Groningen een explosie van kroos. Op enig moment leek het Noord Willemskanaal een brede groen weg, helemaal dicht van het kroos. Heel sneu dat er duizenden vissen het loodje legden, er kwam geen licht meer door het kroos heen, geen zuurstof in het water, dag visjes…
Tegen het eind van de zomer , als het warm geweest is, kunnen ook weer hele ‘eilanden’ van waternavel ontstaan. Van dichtbij gezien mooi frisgroen blad. Maar helaas woekert deze exoot enorm, en verstikt complete waterwegen.
Afgelopen weekend met vrienden op pad geweest. Zaterdag naar de Gasterense Duinen en Balloerveld. Een mooie wandelroute door een heel wisselend landschap. Langs beken, door bossen, mooie wolkenluchten, een dikke stortbui, pannenkoeken eten voor lunch, heel veel paddestoelen, heide velden. Het allerpaarste van de hei is net voorbij, blijft mooi.
Vandaag was ook vrij wisselvallig weer voorspeld, we besloten naar een plek te gaan waar we relatief makkelijk ergens onderdak zouden kunnen vinden; niet op de grote stille hei dus. Dat werd landgoed Nienoord in Leek. Eerst een stukje naar het kerkje van Midwolde, toen een blauwe paaltjes-route over het landgoed. Wel grappig, om zigzaggend over het hele terrein te lopen. Bij een van de bochtjes in het oude landhuis op het terras koffie gedronken. En ruim twee uur en een mooie wandeling later kwamen we er weer terug. Om te lunchen: Groninger mosterdsoep. Buiten op het terras, onder grote parasollen; prima om de eerste regen tegen te houden die inmiddels begon te vallen,
Na de wandelingen bij ons in de achtertuin. Ingrid, Pieter en Mirjam gaan hier op expeditie in de jungle van de tuin.
Tussen Haren en Groningen licht een buurtschap Essen. Van de 13-16e eeuw lag hier het vrouwenklooster Yesse. Is niets meer van terug te vinden, behalve wat verhalen. Annemiek Bos en echtgenoot wonene in Essen, ongeveer op de plek waar het klooster heeft gestaan. Als uit de hand gelopen hobby zijn ze steeds meer informatie gaan zoeken, en de laatste paar jaar (pre corona) kwamen steeds archeologiestudenten een stukje opgraven. AF en toe wordt er nog een klein muntje gevonden. En de zandbedden waar vroeger de kloostermuren opgestaan hebben. Vrijwel alle stenen zijn in de loop der eeuwen door mensen uit de omgeving meegenomen, om als bouwmateriaal te gebruiken. Op verschillende plekken in de stand Groningen zijn de stenen verwerkt.
Afgelopen weekend wandelden we naar Essen toe om toch een keertje naar een open middag te gaan en naar het verhaal van Yesse te luisteren. Er is nu ook een klein bezoekerscentrum.
“Goedemiddag dames, hoe gaat het met julli? De hittegolf is over, de twee kleine bosuiltjes zijn weggevlogen en de bijen terug in de korf. Tijd voor een kopje thee in de tuin? Bij regen onder het afdakje.”
Dat was appje vorige week van Hilde, en afgelopen maandag waren we bij haar in de tuin. Inderdaad ondewr het afdakje en met jas aan. Stuk frisser dan eerst. Vorige week een appje van Hilde, aan Margreet en mij.
In het appje heel kort aangestipt, nu kregeh w e het hele verhaal van de bijen. Dat er gezoem was in de tuin. Dat ze Marcle, de jonge imker die een paar huizen verderop bijen had inseinden. Dat Marcel even kwam kijken en wat vertwijfeld naar de hoge plek keken wara de bijen in de boom zat. Dat ie zei, even een paar uur aanzien, soms vliegen ze snel weer verder. ’s Avonds hingen ze er nog, en Marcel kwam met een vriend terug, goed in de imker kleren. Ladder, wat takken snoeien, een geimproviseerd vangnet: een laken over een open staande kliko: hoog in de boom aan de tak schudden (Hilde binnen!) bijenkluit viel omlaag in het vangnet/mand. Half uurtje wachten totdat alle bijen bij de koningin in de mand gingen zitten. En Marcel heeft er een nieuw volkje bij. Waar ze vandaan kwamen weet ie niet, ze waren niet bij hem vertrokken. Zachtaardig volkje, vond ie.
Vooral groen, deze drie doorkijkjes in deze tijd van het jaar. De eerste tijdens onze wandeling zaterdagmorgen, uitzicht vanuit het bos bij landgoed Vosbergen over polder Lappenvoort. De onderste twee achterin onze achtertuin. Het achterdeel is een soort bos geworden. Doorkijkjes genoeg.
DE vlinderstruik is zo’n plant die oorspronkelijk niet uit Europa komt, maar het hier wel prima doet. Als je de pluimen aan de struik laat zitten dan vormt het makkelijk zaad, dat ook makkelijk kiemt. Ik probeer dat te voorkomen door de pluimen na de bloei af te knippen, in ieder geval nu, na de eerste hoofdbloei. Door het afknippen van de uitgebloeide pluimen (deadheading) blijven zich nieuwe pluimen vormen. Later in het seizoen laat ik de pluimen wel zitten, mooi wintersilhouet. Daarbij vormt zich dan wel zaad, en soms zaailingen, die ik dan volgend seizoen wel weer uittrek.
Nog niet eerder had ik gezien dan een zaailing al in de bloei schiet. Kijk linksonder waar je nog net het puntje van mijn gesandaalde voet ziet om een gevoel voor de schaal te krijgen. Amper 15-20 cm hoog, deze vlinderstruik. Zij staat drie huizen verder op, op de grens van oprit en stoep.
Weekend van 1 en 2 augustus was de afdeling Groningen aan de beurt voor de open tuinen-estafette in de provincie Groningen. Het was al warm, maar nog geen 30 graden. Dus met petje op en rustig fietsend op de zondagmiddag nog een vijftal tuinen bezocht.
Hieronder steeds twee foto’s van een tuin naast elkaar. Kun je raden welke foto’s bij welke omschrijving horen?
Hoi Tineke,
Mag ik weer eens opscheppen met mijn hortensia’s? Dankzij de regen van de laatste tijd, dit keer zonder droogteschade zoals de afgelopen twee jaar. Die reus dicht bij het terras moet in het najaar gesnoeid. Dan volgend jaar geen bloei, maar dat komt het jaar daarop weer goed. Ik weet dat je ook steeds 1/3 kunt snoeien om de struik op grootte te houden, maar dat werkt niet bij deze, hij groeit te snel 🙂
Groetjes,
Edwin
Deze mail kreeg ik twee weken geleden van Edwin. Tuurlijk mag Edwin -en iedereen- opscheppen over hortensia’s!
Het is nu -in juli- volop hortensiatijd, en ze doen het inderdaad goed dit jaar. Vlak naast ons terras hebben we er twee, stekken uit Bunnik, van de hortensia’s van Ma. De rode is nog iets kleiner dan de witte ernaast. Ik heb er nu weer nieuwe stekken van genomen eerder dit jaar. Wel vergeten er een labeltje bij te doen, dus even afwachten welke welke is. Bij een van de stekken zie ik al een bloem komen.
Bij wandelingetjes door het dorp zijn ook overal mooie kleurige hortensiastruiken te zien. Een eindje verderop in de straat een hele mooie dieppaarse, en een met donkerrode bloemen en donkerrood blad. Misschien daar ook om stekken vragen. Een paar straten verderop zag ik er een bijna wit, met aan de randen van de bloemblaadjes een heel fijn roze inktrandje. Ook mooi.
Niet vanuit de tuin te zien omdat we te grote bomen achter in de tuin hebben staan (en daarachter staat een flat). Maar twee straten verderop aan de noordkant van het dorp is vrijwel vrij zicht over de weilanden richting Groningen, richting het noordwesten.
Gisteravond gingen we ons wandelingetje doen iets na elf uur ’s avonds. Op te kijken of we de komeet Neowise konden zien. De komende dagen is ie met het blote oog te zien , tegen 23:30 of ongeveer kort voor zonsopgang, 3:30 (in de ochtend!). We waren nog een beetje te vroeg, aan de noordwest kant kleurde de hemel nog oranje van de zon. Maar om 5 minuten voor middernacht zagen we ‘um. DE komeet. Zie de tweede foto.
Waar is die komeet dan, denk je misschien. Begin links op de foto, waar je bijna de horizon kunt zien. Kijk langzaam naar rechts en volg de contouren van de donkere bomenrij. Net rechts boven de tweede’ groene bult’ zie je een schuin wittig streepje. Dat is de komeet! Op onderstaande foto nog een beetje uitvergroot.
De komende week nog te zien, met het blote oog. Verrekijker kan ook. Zoek een plek waar je vrij zicht hebt op de horizon in noord-noord-west richting.
