Categorie: Elders

Vorig weekend bij een wandeling door het dorp kwamen we langs een tuin waar ik onderstaande foto maakte. Er stonden kuipen, stapels tegels, diverse planten en potten in de tuin. Met een uitnodigend bordje: alles in deze tuin is gratis, met uitzondering van de bank.
Aan de straatkant stond een klein buxushaagje, waar duidelijk al een paar struikjes uit weggeschept waren.

Wat zou de aanleiding zijn? Gaan de mensen verhuizen. Of wordt het tuintje opgeofferd aan een parkeerplek voor het huis. Of ….
We hadden natuurlijk kunnen aanbellen of het telefoonnummer op het bordje bellen. Niet gedaan, nu hebben we ruimte om er zelf een verhaal bij te verzinnen.

Vorig jaar liepen we de Noordroute van het Pronkjewailpad, dit jaar de zuidroute. In 2020 moeten we een andere route verzinnen, en in 2021 kunnen we weer los. Dan is de Oostroute gereed!

Droog dit weekend, en vooral zaterdag uitzonderlijk warm. Mooi voor een korte wandeling. Naar de Hortus in Haren, op loopafstand van ons huis. Eddy was er twee weken geleden ook al geweest, onder andere om naar herfstkleuren te kijken, en ook naar paddestoelen.

Wat is het een mooi goed paddestoelen jaar dit jaar. En opdat elke individuele paddestoel maar een paar dagen mooi is, doe je er goed aan om zo van half oktober tot half november heel goed rond te kijken. Ook al loop je elke dag of week hetzelfde rondje. Gister stonden in de hortus de bordjes met namen van de paddestoelen weer op verschillende plekken in de grond geprikt in de Laarmantuin en het arboretum. Waarschijnlijk begin van de week (het was herfstvakantie) neergezet. Op veel plekken waren de genoemde paddestoelen al weer weer, of ingezakt tot een bruin of zwart hoopje. Toch waren die bordjes handig, om in de buurt ervan extra goed rond te kijken.

Op zoek naar onze favorieten, de aardsterren. En jaaaa, we hebben ze weer gevonden. De gewinperde aardster en de gekraagde aardster. Als je heel voorzichtig het balletje van de aardster aanraakt voel je een heel dun velletje. Als je dan zachtjes het velletje een beetje induwt komt er een pufje met sporen uit het gaatje.

Zo maar een oktoberwandeling in het Quintusbos in Glimmen.

Select gezelschap deze keer, bij de plantenruil van voorheen de Wilde Planten Tuinkring Hare, nu een IVN afdeling. Bij gastheer en gastvrouw Henk en Eileen in de achtertuin, boven op de hondsrug. De echte diehards, die komen, weer of geen weer. Het leek geen weer te worden, maar uiteindelijk hielden we het op paar drupjes gewoon droog.

Heen in de fietskar en door anderen mee genomen: iris sibirica, oranje crocosmia, zak rode sieraardbeienplantjes, witte spoorbloem, deel van appelmunt, deel moerasspirea, 2 vd 3 carex buchanii, molinia, en vele tientallen wortelstokjes van blauwe bosanemoon. Er was geen interesse voor biggenkuid, mee teruggenomen voor op composthoop.

Geruild/nieuw: paar kweeperen van Willie paar saxyfraga xxx en heelblaadjes van Ernst. En buiten de ruil, paar flinke kluiten van Eef.

Nog warm en vocht in overvloed.
Daar houden paddenstoelen van.
Bij bosjes komen de ‘vruchtlichamen’ te voorschijn.
Om voor eventjes te schitteren.

Vaak verstopt in donkere hoekjes.
Tussen het gras.
Goed kijken en je ziet er meer en meer.

Meestal een paar dagen.
Dan weer het verval.
Aangeknabbeld, omgevallen.
Opgegeten.
De cirkel is rond.

De berk van de buurman is al een tijdje overleden. Een deel van de stam staat nog, tot 3 meter hoog. Twee weken geleden zag ik aan de voet van de stam honingzwammetjes groeien. Nu twee weken later zijn het mooie stevige paddenstoelen.
Als de boom niet al dood was, zou ie het nu gaan. Honingzwam op/in een boom betekent het einde van de boom.