Categorie: Tuin

Flinke vorst, mooie plaatjes. Natuurlijk even de tuin in vanmorgen met de camera. Maar niet voordat ik de vogelvoedersilo gevuld had, en een nieuwe pindakaaspot had opgehangen. Het ijs op de vijvers was behoorlijk dik, en ik haalde er voorzichtig een paar ‘scherven’ ijs uit. Begin van de middag was er al weer een klein vliesje op de kleine vijver in de schaduw ontstaan.

De klimop is een heel laat bloeiende plant. In de herfst, als vrijwel alles uitgebloeid is, zijn de bolvormige bloeihoofden van de klimop een zeer welkome voedingsbron voor insecten: bijen, zweefvliegen, wespen.

Late bloei betekent ook late bes. Zelfs nu, tweede helft januari zijn de bessen nog niet rijp. Ze zijn nu nog groen, en kleuren binnenkort naar glanzend zwart. Dan zijn ze lekker en eetbaar voor vogels. De merels zijn er dol op.

Het eerste exemplaar staat weer in bloei in onze tuin. Langzame groeiers die zich soms uitzaaien. Houdt van humusrijke grond, aan de rand van het bos/ onder loofbomen. En ook liefst grond met voldoende kalk. Dat krijgt ie bij ons niet, we hebben zure veengrond. Misschien in dat de reden dat hij zich niet zoveel uitzaait als van mij zou mogen. Of misschien doordat het in de winter nogal nat kan zijn in de tuin?

Het exemplaar op de foto is een zaailing van de helleborus niger. We hebben een hele mooie donkerpaarse helleborus, erfenis van Ome Job. En af en toe zijn er zaailingen, waar dit er een van was. Ik heb de zaailing jaren gelden een paar meter verder op geplant om tzt een nieuwe pol helleborus te krijgen. Het duurt een paar jaar voor zo’n zaailing bloeit, en dan zie je pas welke kleur de bloem gaat krijgen. De zaailingen zijn niet kleurecht, en meestal is het resultaat een bleek roze.

De bloeitijd van deze gewone helleborus niger is van eind januari tot maart. Er zijn ook wat varieteiten gekweekt die vroeger bloeien, al in december, en zo de bijnaam kerstroos hebben gekregen.

We hebben een groot blok hout in de tuin als bijenhotel. Ooit via een crowdfunding actie gekocht, waarbij omgezaagde Amsterdamse bomen werden verwerkt tot bijenhotels (soort diamant vorm). Het bijenhotel staat op het schelpenterrasje in de achtertuin, waar we een aantal jaar honingbijenkasten hadden staan.

Het terrasje ligt inmiddels behoorlijk in de schaduw, de hazelaar ernaast hangt er grotendeels overheen. Uit verschillende van de geboorde gaatjes en barsten in het hout komt een soort witte slijm naar buiten. Welke? Tja. Toen ik bij Vroege Vogels op de radio iemand hoorde praten over ‘spekzwoerdzwam’ die uit scheuren uit oud hout kwam, dacht ik. Dat is ‘m. Maar even plaatjes opzoeken op internet hielp mij al snel uit de droom: lijkt er niet op.

Voorlopig gaat ie de boeken dan in als ‘witte slijmzwam’. Ik houd mij aanbevolen voor de echte naam. Wie weet het?

Een zo beschaduwde plek voor het hotel is niet ideaal, want daar heb je liefst volle zon op. Voor komend voorjaar wil ik het hotel naar de voortuin verplaatsen. Daar heb ik dan wel de kruiwagen voor nodig, het blok is niet te tillen. De kruiwagen is nu nog in gebruik voor de laatste appels uit de voorraad. Elke dag/paar dagen gaan er een paar de tuin in voor de merels.

–> zie aanvulling 22 januari 2023

Midden in de winter komen de bloemen van de mahoniestruik langzaam in bloei. Dicht tegen elkaar voor de beschutting. Heel langzaam aan gaat steeds een extra blempje open. Vandaag was het te koud om iets te ruiken. Iets later in het jaar, late winter, vroege lente, als er een zonnetje op staat…. neur erbij en opsnuiven maar. Heerlijke geur.

Reus in onze tuin.
Ruim 60 jaar oud.
Dominant in alle seizoenen.

Dit jaar bleven de blaadjes er nog lang aan zitten, dacht ik.
Meeste bomen al kaal en de wil half november nog bijna groen, en eind november gekleurd blad.