Garonne: Japanse tuin in Toulouse

Midden in een park met veel bomen en veel bankjes.
Met stelletjes en een jongetje op de fiets.
Een gezin op een kleedje op het gras.
Midden in een park in Toulouse is een tuin.
Een Japanse tuin.
Niet heel groot.
Wel druk bezocht.

Bruggetje
Groene vormen
Grind golven
De draak

Nog lastig om foto’s te nemen zonder mensen erop.

Gelukt.
Nou bijna dan.

 

Garonne: Bast

Niet alleen geven platanen, al dan niet als dakplataan gesnoeid, mooie schaduw, ook de bast is het aanzien waard. De schors bladdert spontaan af, in plakken en plakjes. Hierdoor ziet de stam er uit als een camouflage pak voor in de woestijn. Geen boom is hetzelfde. Geen stukje stam is hetzelfde. En als je goed kijkt, kun je er allerlei patronen of figuren in ontdekken. iedereen kan er andere dingen in zien. Probeer maar.

Een wandelend vrouwtje, een schreeuwende man met een grote neus, een figuurtje op de rug van een draak.
Conversatie van twee oude besjes, een ridder met een schild, een kat.
Een vlinder, een dame met een groene japon, een knielend figuurtje.

Garonne: Bijna de koninginnenpage

Eerste overnachting na Bordeaux was in hotel Chateau de la Tour.
Net aan de overkant van de vroegere slotgracht, in een bocht van het rivietje/grachtje lag een enorme bloemenwei, bij het hotel. Met heel veel blauwe knoop bloeiend en veel vlinders. Van verre zag ik de koninginnenpage vliegen, niet te missen, door kleur, grootte en de zwevende vlucht. Maar goed op de foto krijgen, ho maar!

Chateau de la Tour, ooit een zeer beruchte vrouwengevangenis, met het hoogste sterftepercentage van heel Frankrijk.

Vandaar een paar foto’s met de koninginnenpage bijna goed in beeld.
En bijna scherp.
Goed genoeg om de vlinder te herkennen.

Garonne: Plantendames

We waren heel kort in de botanische tuin van Bordeaux.
We hadden net de fietsen opgehaald voor onze fietstocht langs het Canal Du Garonne, die de dag erna zou beginnen.
Even de fietsen uitproberen, over de grote brug, die in juli en augustus is afgesloten voor auto’s.
Experiment van de gemeente Bordeaux ivm de smog met verkeer en warm weer.

We waren heel kort in de botanisch tuin van Bordeaux.
Het had de afgelopen nacht enorm ge-onweerd.
En bij het bezoekje aan de tuin werd het heel grijs en begon weer te rommelen.
Dus snel weer terug naar hotel.

Maar niet voordat we een paar plantendames op de foto hadden gezet, vrouwshoge afbeeldingen van slanke dames doe bij nader inzien van plantendelen waren gemaakt.

Wie doet dat na?
Foto’s van je eigen plantendames zijn welkom 🙂

 

Weehorst – Peize

Ga je mee een stukje fietsen?
Tuurlijk.
Welke kant gaan we op?
Het is westenwind, dus naar het westen.

Vanuit Haren, tussen Paterswoldsemeer en Vriezenveen door.
Langs de chinees, richting Peize, maar dan even iets verder naar het noorden. Knooppuntjes fietsen. Mooi drassig natuurgebied ‘de Onlanden’.
Kleine wegjes, veel fietsers. Want mooi weer.
Bochtje naar links, bochtje naar rechts, voornamelijk fietspaden door het buitengebied. Bruggetje over, Roderwolde binnen. Klein dorp met een prachtige graanmodel (dicht op zondag). Wat gedronken bij de Rode Beuk, theetuin bij een boerderij. En inderdaad, een reusachtige rode beuk. Waarschijnlijk tussen de 70 en 80 jaar oud. Op een foto van 1937 stond ie nog niet, zei de eigenaar.
Nog twee fietsknooppuntjes verder en toen met een bocht naar het zuiden, en vervolgens weer oostwaarts. Wind in de rug nu.
Bochtje naar links, bochtje naar rechts, voornamelijk buitengebied.
Bruggetje over, en ineens zegt Eddy. Deze boerderij ken ik!
De Weehorst, aan de Weehorsterweg. We stapten af en keken of er iemand thuis was. Ja hoor, Rob en Yteke waren thuis. We kregen een rondleiding door de tuin, liepen rond de oude statige boerderij. De boerderij ligt op een verhoging, op de grens van Peize en Roden, tussen de loop van het Oude Diep en het Peizerdiep. Prachtig uitzicht alle kanten op, over de bloemeweide (die bijna gemaaid wordt), over de weilanden, en over het beekdal. In het blaadje van de IVN kun je op bladzijde 4 meer lezen over deze tuin.

Vanuitde tuin, over een dobbe, kijkend naar een lager liggend stuk grasland waar koeien van een boer uit de buurt grazen.
Wie heeft er nu een ooievaarsnest op eigen grond? Rob en Yteke. De koe is een buurkoe.
Stapelmuurtje
Twee mannen keuvelen, over de heg.
De boontjes

Een moestuin leidt vaak tot grote hoeveelheden groenten. We kregen een mooie courgette en een zak vol kakelverse snijbonen mee. Ik nam wat ratelaarzaad mee, van het net gemaaide deel van de bloemenweide en Rob gaf me nog een paar uitgebloeide orchideeen mee. Eens kijken of die bij ons willen groeien. Op de Weehorst is de bloemenweide in mei paars van de orchideeen, aldus Yteke. Dus in mei nog eens  langskomen. (Of als het gesneeuwd heeft, zei Rob, dan is het hier ook zo prachtig met de hoogteverschillen in het landschap.

 

Potter

Schapen op De Stier van Potter

Een van de beroemdste schilderijen in het Mauritshuis, en het boegbeeld van de Hollandse naturalistische schilderkunst, is De Stier uit 1647. Geschilderd door Paulus Potter. Heel bijzonder in die tijd was dat een schilderij – van dit grote formaat- zo’n gewoon onderwerp had als een stier. Daarnaast een koe, wat schapen, een herder. Verbazingwekkend hoe fijn het detail is, zoals de krulletjes in de schapenvacht, en de vliegen op de rug van de stier. In de lucht een leeuwerik en op de voorgrond, een kikker.

Kikker op schilderij De Stier van Paulus Potter
Kikker op het terras van Eddy en Tineke

Een everzwijn, bij Toutatis!

De titel van dit blogje is een uitspraak van Obelix en daar moest ik aan denken toen ik van de week door centrum Haren liep. ’s Morgens heel vroeg, nog voor 6 uur, de zon kwam net op. Ik liep naar het station (geen bussen op dit vroege tijdstip) en stond opeens oog in oog met dit everzwijn. Ongevaarlijk.
Het beeld staat sinds kort op het Raadhuisplein in Haren en  Haren maakt sinds kort onderdeel uit van Geopark de Hondsrug, een door Unesco erkend geologisch gebied. In de bloembak op de achtergrond fraaie beplanting, net vernieuwd.
That reminds me: heb me al vaker voorgenomen om erigeron, die leuke roze/witte madeliefjesachtige bloemetjes in de tuin te zetten. Paar keer eerder geprobeerd in de volle grond, maar ten ondergegaan in geweld van andere planten. Misschien dan in verhoogde plantenbak? Idee!

 

Everzwijn in centrum Haren
Mooi ingeplante bloembak in centrum Haren: erigeron, monarda, veronicastrum.

Beelden aan Zee

Luce di Mare van Igor Mitoraj, in museum Beelden aan Zee.

Afgelopen weekend waren we een weekendje weg, naar Scheveningen. Met uiteraard strand, maar ook een paar musea bekeken.
Bleek nuttig, konden we binnen de korte felle buien afwachten.

Museum Beelden aan Zee, pal aan de boulevard in Scheveningen, en toch kende ik het niet. In een eerder blog, zie hier, schreef ik over een mooi beeld in een Italiaanse Tuin, van kunsternaar Igor Mitoraj. En dat er ook een beeld van hem in Scheveningen stond. Die hebben we nu ook gezien.

En wat is de link met dit blog over tuinen enzo? Er was ook een fraai beeld van een ‘boomvrouw’. De onderkant van een vrouw met daarboven een sierlijk takkenspel van een boom. Dat was tenminste mijn interpretatie, en daarmee een link naar de tuin.: Boomvrouw- boom- tuin.
NB. Eddy dacht meer aan een gewei: dus een hertenvrouw, dan is de link met dit tuinblog minder sterk.

Open Lucht Museum Tuin

Afgelopen weekend met vrienden een weekendje weg en een flink deel van de zaterdag doorgebracht in het Open Lucht Museum in Arnhem. Echt leuk om daar eens naar toe te gaan en de tijd te nemen. En het oude trammetje te nemen, o.a. uit Rotterdam. Met van die oudere meneren met snorren en baarden als vrijwilliger. Lang geleden, nog op de lagere school ben ik er vast wel eens geweest, maar heb er geen echte herinnering meer aan. Mooi her-opgebouwd en interessante informatie.
– In het schooltje uit Lhee leerde ik wat de pechvogel is (bestaat echt, ik had hem in handen!).
– Het Noorse huisje van 1954 is een voorbeeld van noodhulp uit noorwegen aan Nederlandse gezinnen die bij de watersnoodramp van 1953 hun huis verloren
– een van de vele molens komt uit Noord-Laren, gemeente Haren. Die heeft hier op een paar km afstand gestaan.
– de Wasserij was volop in werking, met grote tobbes en bleek, en drogen van de lakens en slopen op grasveld buiten. De wasserij is in 1938 vanuit Overveen naar Arnhem gekomen. Mijn speciale interesse (mijn vader is in Overveen opgegroeid), werd opgemerkt door de ‘wasvrouw van dienst’, en ze liet me op een kaart zien waar de oorspronkelijke wasserij had gestaan. Vlak bij het ouderlijk huis van mijn vader, de volgende keer dat ik in Overveen ben ga ik zeker even kijken.

Grote (begroeide) vijver in kruidentuin Open Lucht Museum.
Eddy doet de impressie van een zonnewijzer

En dan de kruidentuin, die konden we natuurlijk niet overslaan. Veel vlinder en bijenspul. En een doe-het-zelf-zonnewijzer.

 

Sterjasmijn of trachelospermum jasminoides

Toscaanse jasmijn of sterjasmijn is een klimplant met wintergroen blad en een enorme hoeveelheid witte geurende bloemen. Hij kan flink groeien en snoei doe je het beste in het voorjaar. Bloei van mei tot september. Als je de plant langs een rooster of hek leidt kan het zelfs een windscherm, bijna een haagje, worden. Op internet lees ik dat een nadeel van de sterjasmijn is dat hij nogal eens bevriest in de winter…. Maar met steeds minder strenge winters en op een beetje beschut plekje valt dat waarschijnlijk wel mee.

Sterjasmijn in de tuin van Alice E. De geur er bij denken.

Sterjasmijn-weetjes

  • Komt uit Japan, verre Oosten.
  • Kan 6-9 meter hoog worden.
  • Kan in koudere gebieden als kuipplant worden gehouden (hmm wel een grote).
  • Blad blijft ’s winters aan de klimheester, kan dan rood kleuren.
    Naam komt van de geurende, op jasmijnbloemen lijkende, witte bloemen.