Categorie: Tuin

Hoge bloemen

Zo hoog als de Canna Wyoming bij Monty Don in de tuin, zijn de bloemen bij ons niet. Maar toch zijn er een aantal deze zomer behoorlijk hoog geworden. Zeker ooghoogte voor mij, en soms zelfs nog hoger.

Monty Don heeft een ladder nodig om zijn Canna Wyoming te ‘deadheaden’. UIt Gardeners World, aflevering 23, op vrijdag 21 augustus 2020

Het hoogst is de kleine kaardebol geworden, daar schreef ik eerder al over, ruim 2,5 meter. De zonnekroon staat er dit jaar voor het eerst, en komt niet veel verder dan 1,80 m. Dat kan een stuk hoger worden. De persicaria polymorpha komt in het midden van de bos bijna tot 2 meter.
Ook boven mij uit (mijn lengte 1,69 m) staan de gele bloemen van de helenium Tura. Tot voor kort stevig recht op, met de stortbuien van vannacht en vandaag begint de bos wat breder uit te hangen met het gewicht van al het regenwater. Naast de helenium, fier rechtop een mooie rozepaarse aster. Begint net te bloeien.

In geel helenium Tura, ernaast de aster. Er boven uit: reuzenbalsemien (toch nog een paar zaailingen hun kans schoon gezien….) Links helemaal op de voorgrond een uitgebloeide kattestaart en het siergras rechts voor is calamagrostis

Is alles dan zo groot dit jaar? Nee , er is één soort die nu juist wat kleiner is dan gebruikelijk: de helianthus lemon queen. Misschien de droogte, het feit dat ie bijna overgroeid is door de rosa rugosa en klimrozen of omdat ik de plant in het voorjaar opgenomen en gedeeld heb. Wie zal het zeggen.

Water naar de vijver dragen

Een keer de vijver bijgevuld toen het zo heet was, om de kikkers iets koeler water te geven. De laatste week hebben we een paar van die grote emmers met hengseld op een paar plekken gezet waar regenwater zich verzameld. Een naast het huis, waar een klein lekje zit in de uitwendige dakgood van de badkamer. Een ander op het tuinpad waar me het regenwater van het dak van de fietsenschuur met een open stukje regenpijp laten weglopen.
Afgelopen dagen wel steeds regen voorspeld, maar het kwam niet. Althans niet bij ons. Niet om over naar huis te schrijven.
Afgelopen nacht op werden we even wakker van een dikke bui. 8 mm gaf de regenmeter aan. kijk, dat zet zoden aan de dijk. Nu stonden de verzamelemmers ineens tot aan de nok vol. En met hulp van een iets kleinere emmer heeft Eddy de emmers in de vijver geleegd. Kan waarschijnlijk straks weer. Vandaag liggen we in de stroom van een reeks buitjes, kort maar stoms stevig. Afgewisseld door zon.

In het groene oerwoud is de vijver bijna niet terug te vinden. Eddy staat op het bruggetje over de vijver de emmer te legen.

Transgender kat

Kom eens kijken, riep Eddy, herken je deze kat?
Eddy liet me een paar foto’s van een lokale facebook pagina. Van een kat die in de hete dagen ruim een week geleden door de dierenambulance was opgehaald.
Ja Natuurlijk, dat is Suzanne.
De poes die al jaren lang en uren per dag bij ons in de tuin ligt. Vroeger helemaal achter in, heel voorzichtig. Later op de picknicktafel, en nu gewoon pal voor de deur op het pad. Een oud katje, met een huppelend loopje. We weten niet precies waar ze woont, een klein stukje verder op in de straat is het vermoeden. Maar vaak thuis zal ze niet zijn.

Elke avond laat komt ze zich een melden door voor de buitendeur langs te lopen en met de bewegingsmelder het buitenlicht aan te doen. Toen het zo heet was lag de poes bijna in coma, op het pad of de oprit half onder een struikje. Af en toe gingen we kijken ‘of ze het nog wel deed’.

Ook de buurkleindochter was erg ongerust toen poes ook vaak op een vast plekje achter de garage bij opa (onze buurman) lag. Op apegapen in de hitte. Na een paar dagen heeft ze Opa overgehaald om de dierenambulance te bellen en die heeft Suzanne dus opgehaald. Voelde toch als schok, dat een poes die we zo vaak gezien hebben ineens weg is.

Wel kwamen we er door de beschrijving op facebook achter dat Suzanne geen poes is, maar een (ex)-kater! Niet gechipt, dus de eigenaren konden niet gebeld worden. Maar gelukkig kwam het goed en kwamen de eigenaren na een paar dagen haar/hem weer ophalen, lazen we op facebook.

We noemen Suzan vanaf nu Sukke.

Wij weten nog steeds niet precies op welk huisnummer hij/zij officieel woont. Het duurde ruim een week voordat Suzan weer eens langs kwam (misschien even huisarrest, of gewoon geschrokken van het avontuur).
En sinds gister heeft ze/hij weer een nieuwe favoriete vaste plek. Zie de foto’s. Ruikt nog lekker ook: in het bedje met roomse kamille, half onder een grote lavendelstruik. Alleen bij een dikke bui even schuilen. Dat is vandaag af en aan.

Meer Suzanne Sukke o.a. hier en hier en hier.

Plaatjez 16 augustus

Bijzonder mooi blauw van de virginische ereprijs. Deze zijn in de kier van het terras terecht gekomen, te mooi om weg te halen. In het voorjaar heb ik een paar andere zaailingen wel weggehaald en op andere plekken in de tuin neer gezet.
Jaren geleden van Jan, vroegere Gasunie-collega, gekregen. Er schijnt ook een witte versie te zijn.
Bloeiwijze van cypergrasje van plant getrokken bij het passeren. Platgetrapt en gedroogd in de zon. Een plaatje! Om zo in herbarium te plakken. Dat vind ik zo leuk van een beetje in de tuin rondwandelen als het te warm is om echt iets te doen. Gewoon kijken wat er zoal te zien is: wondertjes van de natuur.
Tuinwerkplek
Aan de vijverrand stond een rozet, van een grote kaardebol dacht ik. De plant begon te groeien en te groeien, en viel pardoes om, in de vijver. Vreemd dat het blad langs de stengel er anders uitzag dan van de lichtpaarse gewone ‘grote kaardebol. Ingesneden. Nu bloeit ie: wit! De bloemhoofdje begonnen langwerpig/ovaal zoals van de grote kaardebol, maar nu ik goed kijk, zie ik ook een aantal rond bloemhoofden. Zou het dan toch een kleine kaardebol zijn?
Stek hortensia Marissii Perfecta, 4 stekken eerder dit jaar genomen, 1 ervan bloeit al.
De grote struik in de achtertuin heeft inmiddels flink last van de droogte, deze stek kreeg steeds water bij dorst. Dit is mooist tijd: een paar van de hartbloempjes zijn al open, en een paar knoppen zitten nog dicht.

Gele zonnetjes

Ineens beginnen de gele bloemen te bloeien, allemaal zonnetjes. De zomer is op haar hoogtepunt. Veel gele bloemen hebben ook ‘zon’ in hun naam: helios is het Griekse woord voor zon.

  • Helenium
  • Rudbeckia
  • Helianthus
  • Zonnekroon

De zonnekroon heb ik in oktober vorig jaar geplant. Een paar pollen van Eef gehad. Ze zijn nog niet zo hoog als bij Eef, daar waren ze bijna drie meter hoog. Hier, dit eerste jaar ongeveer 180 cm. Niet gek.

Tuin-view begin augustus

Te warm om wat in de tuin te doen.
Wel kijken.
Vanaf het terras (s morgens voor 12 uur en s avonds na 7 uur) dezer dagen van rond de dertig graden, kijken we uit op een rij bomen. Helemaal links de grote wilg op de hoek van onze tuin, in het midden de zwarte El;s, dan een tweetal berken. Ervoor net links van het midden een meidoorn. Eerder deze week zei ik tegen Eddy dat ik eigenlijk een eekhoorn wilde zien die van boom tot boom sprong.
Dit heeft de eekhoorn blijkbaar gehoord. We hoorde gekwetter/ gefluit vanmiddag en ja hoor, een eekhoorn. Hij kwam van links, vanuit de tuin van Jan en huppelde en sprong van de ene boom naar de andere en verdween rechts uit beeld.

Eekhoornpad
Klik voor grotere foto

Als je je blik van de boomtoppen van het eekhoornpad omlaag laat glijden dan zie je het beeld van de onderste foto. Dit was gister ochtend, vroeg in de ochtend. De grote pol miscanthus heb ik met een groot touw een beetje opgebonden. Dan blijft ie mooi overeind staan en hebben de plantjes aan de voet ervan ook wat meer ademruimte. De grote pol persicaria polymorpha links van de miscanthus-bietel is van roomwit naar oud roze verbloeid. Je ziet nog net de laatste crocosmaia lucifer bloem, knal rood, vlak ervoor.

Darmera vergelijk

Eerder dit jaar heb ik een paar wortelstokken van het schildblad opgepot. Ze stonden aan twee kanten van de vijver en hadden zich wat ver uitgebreid. Een deel van de wortelstokken heeft inmiddels een nieuwe eigenaar gevonden. Een paar stokken zitten nog in een plastic zak, die ik regelmatig bewater, en twee anderen zijn opgepot. Je ziet aan de foto’s duidelijk het verschil tussen een plant in pot en ene plant in de volle grond.

Door de droogte stress in een pot, ook al probeer ik ze goed te bewateren, zie je dat de pot-exemplaren al richting herfst gaan. Mooie kleuren, dat wel.

In pot
Aan de vijverrrand

Nieuw stukje voortuin (3)

In maart in de voortuin een klein stukje tuin opnieuw ingeplant en ook in mei er een stukje over geschreven. Nu is het weer drie maanden later en is nergens meer aan te zien dat dit deel eerder dit jaar kaal was. De lage herfstasters zijn mooi bossig geworden en gaan over een paar weken bloeien. Die heb ik speciaal aangeschaft om laat in de zomer/ begin herfst nog bloeiende planten voor bijen en vlinders te hebben. In maart had ik een paar van de lage herfstasters gedeeld en 5 stukjes in potjes gezet, beetje risicospreiding voor het geval de slakken zich er te goed aan zouden doen.

En kort geleden (voor de hittegolf) heb ik de lage asters, en daar achter een rij hoge asters in een nieuw stukje border in de zijtuin gezet. ook hier zie je het verschil in omvang en groeikracht tussen een plant in pot(je) en een plant in volle grond. Plantjes in 9×9 cm potjes opkweken en laten aansterken in voorjaar en begin zomer is prima, maar als ze er dan nog langer in blijven, dan wordt het lastig voor de plantjes: honger en dorst, als je even niet oplet. Ik probeer de plantjes dan ook in de loop van de zomer in de grond te zetten of weg te geven. Lukt gedeeltelijk…