Categorie: Binnen

Klus voor zondag, de kamerplanten ontdoen van dode blaadjes, die in de loop van het zomerseizoen zijn ontstaan. Bijvoorbeeld de dieffenbachia seguine plant links in de hoek. De stengels worden steeds een stukje langer, met nieuwe bladeren aan de top, en de bladeren lager aan de stengel, in het beschaduwde binnenste van de plant sterven dan af. Deze plant is al ruim 30 jaar oud, en komt nog uit Brunssum, bij mijn schoonouders vandaan. Wel regelmatig gedeeld en stekken genomen. In de eetkamer hebben we nog twee forse exemplaren.

Bovenop de rechterboekenkast staat nog zo’n plant uit tropische bossen. Philodendron scandens, met donkergroen, hartvormig blad. Mooi glanzend, en doet het ook al tientallen jaren bij ons. Wordt steeds langer, en groeit onder en achter de boekenkasten langs. Maakt ook langzaam luchtwortels waarmee ze ook tegen de muur, of als het zo uitkomt, de boeken, kan groeien. Af en toe ‘pel’ ik de takken weer van het behang af, als je van dichtbij kijkt zie je de streepjes waar de luchtwortels zich vastgehecht hadden. Houdt alleen niet van volle zon, en een keer bijna de plant verloren omdat ik te veel water gad. Overigens lastig om de plant van nieuwe aarde te voorzien, dat moet ik 1 x per jaar, boven op de kast doen. Doordat de plant overal doorheen is gegroeid kan ik haar niet meer verplaatsen.

En de graslelie, ook een verre nakomeling van een stek vroeger uit het ouderlijk huis. Regelmatig pot ik een nieuwe uitloper op. Bietel, noemden we de plant vroeger thuis. De bonte versie zie je rechtsboven op de foto, en -je moet het weten- er zit ook nog een stek van de donkergroene, effen, graslelie achter in dezelfde pot. Die wil meer schaduw. Dus een paar exemplaren daarvan staan op een plek waar nooit direct zonlicht komt.

Het is weer die tijd van het jaar, dat het buiten grijs en somber en guur wordt. De eerste lichte nachtvorst is geweest, en nog zijn er voldoende bessen in de tuin voor de vogels. De insecten laten zich bijna niet meer zien. Het vogelbijvoerseizoen begint zo langzamerhand. Dus weer de jaarlijkse bestelling bij Vivara geplaatst. Deze week kwamen de dozen binnen.

Dozen? Meervoud? Is dat niet een beetje overdreven, vraag je je misschien af. In de bovenste doos zat vooral vogelvoer, 10 kilo zaad, 5 kilo pinda’s en vetblokken assorti. De grote doos zat vol met kleinere dozen die elk een plant bevatte. Bij Vivara kun namelijk je ook planten en heesters kopen die goed voor de tuinbeestjes, vogels, insecten of anderszins zijn, zoals asters (5), vleesbes (1) en rozen (6). Ik heb ze al wel uit de doos gehaald, ze staan nu nog in de koude serre. Op zoek naar mooie plek in de tuin.

Begin juni kocht ik een potje paarsbladige basilicum. Als je zo’n potje voor gebruik als keukenkruid koopt zitten er vaak tientallen zaailingen in 1 potje. Het eerste dat ik bij thuiskomst deed was de zaailingen uit elkaar halen. Een vijftal individueel opgepot en de rest in kleine kluitjes in een brede ondiepe bak geplant. De losse zaailingen zijn mooie kleine struikjes geworden, twee heb ik er nog, de andere zijn met enthousiaste bezoekers meegegeven.

De grote bak puilt uit van de basilicum. Nu de zon minder fel schijnt is het knalpaarse blad een beetje aan het verkleuren naar groenpaars. De bloeitoppen heb ik tot een paar weken geleden consequent verwijderd, dan blijft het blad wat malser. Maar nu mag de plant zijn eigen gang gaan. Op de tafel in de serre is het nu een feest van knalpaarse kleine bloemetjes.

Paar weken lavendel geplukt. En laten drogen. Gister de bloemjes van de kurkdroge stengels gerist. Met tuinhandschoenen aan, die nu helemaal naar lavendel geuren.
Af en te was de geur bij het ‘rissen’zo sterk dat het bijna op mijn keel sloeg. Nu heb ik een flinke bak vol met fijngeurende bloemblaadjes (en nog een verdwaald takje). De stengeltjes heb ik op een tuinpaadje gestrooid, elke keer als ik daar over heenloop ook nog wat geur.
Dinsdag ochtend ga ik naar Hilde, endje verderop in de straat. Samen gaan we lavendel geurzakjes maken. Resultaat volgende week.

Ondanks, nee dankzij, de warmte afgelopen week doen sommige planten het heel goed. Zelfs als ze in de serre staan die aantal dagen tegen/boven de 40 graden warm was. Natuurlijk wel omdat deze planten in potten ook elke dag water kregen.

Veel bloemen in de tuin, maar bijna nooit binnen. Als we een bosbloemen hebben in een vaas, dan is dat meestal een kado. Zoals deze fraaie clematissen van Sigrid (die een heleboel oude jaargangen tuintijdschriften meenam).

Ik wist helemaal niet dat je ook clematissen voor op de vaas had, dat de stengels lang genoeg waren om ze in een vaas neer te zetten. Nou kan prima. Ze zijn bijzonder elegant. Op zoek naar een vaas met smalle hals kwam ik bij de tinnen kan, een erfstuk.

We hebben een heerlijke serre, glazen wanden, glazen dak. Vanaf april tot oktober plek om te lunchen en te eten. Bij temperaturen die hoog genoeg zijn, verder naar buiten, naar de -met glas- overdekte veranda.
Er is wel een maar…. veel glas = veel ramen= veel vies.
Toen we de serre lieten bouwen maakten we de serre regelmatig (dwz 1 x per jaar) schoon. Zwaar werk, en vooral het glazen dak is erg moeilijk te bereiken. Allengs werd de serre meer bevuild, met algen e.d.

Dit jaar voor het eerst een schoonmaakbedijf ingeschakeld. Rene, van DSR cleaning, kwam afgelopen week langs. Het kostte flink wat tijd, de ochtend en eerste helft middag, maar toen was het ook weer prachtig. Blinkend en wat een licht. Zeer tevreden met het resultaat.

Twee foto’s, genomen vanaf mijn favoriete plekje op de bank.
Zoek de verschillen tussen de foto’s (en meld ze als reactie op dit blogje).

Op deze plek zit ik meestal deze blogjes te typen.
Behalve het raam op de foto, uitkijkend op de zijborder, is er iets naar rechts op de foto de voorruit. Van daaruit kijk ik over een laag stukje van de vuurdoorn (met vorige week een merel) naar een boompje waarin een dikke kluit kamperfoelie groeit en waar we vaak de vetbollen voor de vogels inhangen.