In 1997 hadden we een groter grasveld, en een terras aan de andere kant van het tuinpad.
En toen kwam Gert graven en ontstond er een vijver. In het begin nog heel kaal en open. Nu is de vijver geheel opgenomen in het groen.
Alles in en om onze tuin
In 1997 hadden we een groter grasveld, en een terras aan de andere kant van het tuinpad.
En toen kwam Gert graven en ontstond er een vijver. In het begin nog heel kaal en open. Nu is de vijver geheel opgenomen in het groen.
Goudveil, een mooie naam voor een bescheiden plantje. Van oorsprong een wilde plant, maar komt daar niet erg veel meer voor, alleen nog in levende hoogveengebieden. Verder is goudveil in sommige heemtuinen geplant of uitgezaaid. De plant verdwijnt uit het wild door verlaging van het waterpeil en uitbreiding van landbouwgebieden.
Goudveil of chrysoplenium behoort tot de steenbreekfamilie en groeide oorspronkelijk vooral langs bronbeken, met ijzer houdend water. Het is een schaduwplantje, dat op een goede plek groene plakaten vormt met van maart tot mei piepkleine goudgele bloempjes.
Vorig najaar heb ik een paar plukken van een dorpsgenoot gekregen en naast de vijver geplant, half in het water nu de waterstand zo hoog is. Het plantje heeft de winter prima overleeft en ik kijk uit naar de eerste bloei. De ene pluk staat aan een vijveroever waar vrij veel zon komt, de andere pluk staat op de oever waar binnenkort de grote bladeren van de darmera schaduw gaan geven.
Er zijn twee soorten goudveil en aan de doorsnee van de stengel, driehoekig of meer vierkant zou je ze kunnen herkennen. Hmm. Ik plukte een stengel en dat was vrijwel rond. Maar als ik toch met kiezen, dichter bij vierkant dan bij driehoekig. Ik houd het op paarbladig goudveil.
Poes Sprot drinkt bijna nooit water uit zijn drinkbakje binnen. Want buiten heeft ie hele grote drinkbak, met water dat zo’n lekker buiten-smaakje heeft. De vijver.
Nu de vijver zo vol is vanwege de overvloedige regenval kan het vanaf het bruggetje (1 en 2). En vanaf de kiezelrand kan het altijd.
De grote bruine vlek links midden voor de vijver op foto 1 en bovenaan op foto 3 is het bovengronds afgestorven loof van een uitbundige groep geranium endressii. Dat loof laat ik zitten voor de vogels: als ze binnenkort weer nesten gaan bouwen komen ze hier altijd enthousiast strootjes pikken.
NB. ik was van plan hier ook een linkje te plaatsen naar een eerder geschreven stukje over de endressii, met wat foto’s in volle bloei. Ik heb ind e afgelopen 10 jaar van alles geschreven en laten zien van geraniums, maar nooit echt de endressii in volle bloei! Dat komt op mijn lijstje voor later dit jaar,
Overvloedige regen vannacht en vandaag tot in de middag. een millimeter of 20. Dat is te zien in de tuin. Een paar waterbeelden.