Korte broek, blote voeten.
Nazomer in volle glorie.
De tuin gaat haar gang.
De wereld bekijken vanuit de ligstoel.
Voorbij de voeten, een paradijs.
De tuin gaat haar gang.
Categorie: Kunst
Coreopsis
De tuin kleurt geel en
draad na draadje weeft de spin
de herfst aan elkaar.
Stik nie op ‘ne prei
Uitspraak van Maarten, studiegenoot van lang geleden. Weet niet eens wat het betekent, misschien is het Veghels, want daar kwam Maarten vandaan.
Zoiets als ” Rustig aan”, denk ik.
Ik moest er aan denken toen ik de preibloem zag die we al bijna twee weken op ons aanrecht hebben staan. Preibloemstengel eigenlijk, die steeds weer in andere bochten staat, afhankelijk waar het licht was.
Bij het bereiden van een preischotel stuitte ik op een prei met een zich ontwikkelende bloemstengel, die heb ik toen in een bierglas dat bij de afwas stond op het aanrecht gezet. Inmiddels twee keer zo lang, heel bochtig. De bloem gaat niet meer open denk ik.
Wel sculptureel, ik categoriseer deze blog als kunst.
Rokjes
Zacht geel.
Een tikje eigenwijs.
De bloemtrompetten
nonchalant, naar een kant.
In fantasieland is het anders.
Daar hangen de rokjes klaar,
voor het lentefeest van dit jaar.
Morgen komen de elfjes ze passen.
Ze dansen dan de hele nacht,
’s morgens vroeg, als het lichter wordt,
dan hangen ze de rokjes
weer aan de primulakapstokjes.
Niemand die het zag.
Draakje
Hij keek me recht aan
roerloos wachtend of ik ging.
Liet los en verdween.
Maandfoto maart 2018: Wespenkunst
Geborduurde anemonen
In de tuin bloeit nog niet zo veel begin februari.
Binnen kom ik bij het opruimen een borduursel van mijn moeder tegen van bloeiende bloemen. Een daarvan deze met anemoontjes.
In april, mei zijn ze weer te koop bij de bloemist. Meestal de anemone coronaria. Als knolletje een onooglijk bruin, hoekig ‘dingetje’. Als je ze voor het eerst ziet best lastig om te bepalen welke kant de bovenkant is….
Ze komen voor in diverse kleuren, de mooiste vind ik de intense rode en de diep warm paarse. Met een opvallend zwart hart en meeldraden.
Van nature groeien ze in het oostelijke middellandse zee gebied. Ik heb ze wel eens proberen te planten, maar niet met heel veel succes. Te nat en te weinig zon, denk ik. Misschien nog een keer proberen in volle zon en droge plek?
Al googelend kwam ik een prachtige foto tegen van Zachi Evenor Adembenemend. Als je op de link klikt en na het bekijken van de foto op het pijltje naar rechts, zie je een filmpje en nog veel meer foto’s.
Eerst plaatje kijken
Advies:
kijk eerst goed naar dit schilderij,
en bedenk er je eigen verhaal bij.
Wat roept het bij je op?
Wat zie je er voor een betekenis in?
Lees dan pas verder.
Heb je goed gekeken?
Dat vind ik zo leuk als je in een museum komt. Eerst van een afstandje een schilderij of beeld bekijken, voordat je het tekstbordje erbij gaat lezen. Met de headsets en apps die je steeds vaker in musea hebt, lukt dat niet altijd meer. Soms beginnen die al te ‘vertellen’ als je in de buurt van het schilderij komt.
Deze kip in de duinen hangt nu in het Groninger Museum. Als je uit een van de zalen komt en net de hoek op komt zie je het als eerst. Bij mij en veel andere bezoekers: een glimlach. Dan wat dichter bij en goed kijken. Vreemd ook, de combinatie van kip en zee, surrealistisch bijna. Kip uitkijkend over de zee. Wacht de kip op iemand? Een visserslied komt in me op. ” Als de klok van Arnemuiden, welkom thuis voor ons gaat luiden….” .
Of kijkt de kip verlangend uit over de zee, naar onbekende landen, ver weg, buiten de grenzen van zijn (ei)land?
Is de kip verdwaald of is dit gewoon haar achtertuin?
Je kunt er van alles bij bedenken.
Nog een stapje dichterbij.
Ik lees het bordje:
Het is een schilderij van Sierd Dallinga.
Geschilderd in 1988.
De titel is ” Huiswaarts”.
In 2016 aangeschaft door het Groninger Museum. In de krantenberichten uit die tijd wordt ze ook wel de ‘Heroische Kip’ genoemd. Misschien is haar naam wel Odissea….
Als ik op de website van Siert Dallinga (1954) kijk, wordt ik getroffen door een ander schilderij: end of an era uit 2012. Wat is het verhaal hier achter?
Zintuigen
De kleur is van het zachtste groen
De geur is van citroen.
Het oppervlak is zacht als vacht.
De smaak is van citroen.
Maar hoe een plant als deze klinkt,
heb ik nog nooit gehoord.
Bruggetje
Romantiek in het Noorden is de naam van de tentoonstelling die momenteel in het Groninger museum te zien is. Ben er afgelopen vrijdag geweest en was onder de indruk. Landschappen, woest en ledig, en lieflijke plekjes. Ruines, heel veel zonsondergang, en eenzame figuren -al dan niet met hond- in een groots landschap.
Ook Romantiek is de naam van een 180 graden rondom film. In een halfronde ruimte zie je aan drie kanten van je de lansdchappen aan je voorbij bewegen. Alsof je net over de grond zweeft, en door kloven en over bergen en paden glijdt. Links en rechts kun je kijken. En ineens herken je dan een van de schilderijen, die je een verdieping lager net in de tentoonstelling hebt gezien. En nog een! En nog een! De film is gebaseerd op 6 schilderijen in de tentoonstelling die mooi aan elkaar verbonden worden.
Het schilderij is van de Deen Dankvart Dreyer en heet ” Brug over beek in Assens, Funen” uit 1842
Tot mei 2018 kun je gaan kijken. Een aanrader!