Bijen tellen

Dit weekend was nationaal bijentelweekend. Veel mensen konden mee doen, mooi weer en thuisblijfadvies. Hommels zijn niet zo moeilijk, groter en langzamer, en je hoort ze vaak al zoemen voor je ze ziet. De kleinere wilde bijen en zweefvliegen zijn lastiger. Ze vliegen zo heen en weer. Tegen 4 uur ’s middags staat de zon volop te schijnen op een van onze bijenhotels, daar wiebelt het dan van de bijtjes. Vooral de rosse metselbij, maar gister zag ik volgens mij ook 1 maal de veel zeldzamere blauwe metselbij.

Salade

6 april was de eerste avond dat we buiten op het terras aten. Sindsdien de meeste avonden, het is steeds zo’n mooi weer. Gister hadden we een frisse salade, opgevrolijkt met een paar witte daslook bloemetjes. Daar hebben we er heel veel van in de tuin. Knoflookachtig smaakje.

Salade: rucola, beetje ijsbergsla, tomaat, paprika, daslook, kiempjes, blokjes komkommer. Aangemaakt met lekkere olijfolie en balsamicoazijn.

Elke avond dat we buiten gegeten hebben heb ik een foto van onze borden gemaakt. Die ga ik dan nog een keer achter elkaar plakken. (Of zo)

Jobs to do this weekend

In het tuinseizoen begint het weekend voor mij op vrijdagavond met het kijken naar Gardeners World op BBC2. Steevast eindigt dat met een rijtje klussen die je in eigen tuin kunt doen. Soms doe ik ze na, en soms gewoon wat anders. Monty Don is vaak bezig met zaaien of verplanten. Of snoeien, aanbinden, en later in het seizoen oogsten.

Cosmea (links) en Afrikaan

Mijn klusjes dit weekend o.a.

  • gezaaid in kweekkasje: geranium en oranje cosmea (als weer derde jaar)
  • muurbloem (beste tijd is wrs rond juli) maar ik kwam de zaadjes tegen in de schuur en heb ze gewoon al gezaaid in potter49.
  • deel van pitrussen langs straatkant uitgespit (nog 2/3 te gaan)
  • het nieuwe compartiment van de composthoop is vol. Het vrijgekomen stuk in gebruik genomen (beginnen met een laag halmen en takjes ondereen. Weer 1 kuub ruimte!
  • watersgeven plantjes in potten en vijver bijgevuld (meestal begin mei, nu al 3e week april)
  • heleboel stekken van kleine anjertjes genomen en in kweekkasje in vensterbank. Losse takjes, ook een paar ’trosjes’, waar 5-6 takjes aan elkaar zitten. Benieuwd welke beste aanslaan.
  • twee cirtoengeraniums samen in grote pot en buiten op terras gezet. het kamerplant exemplaar gesnoeid. Een van de planten is al in bloei.
  • 1 exemplaar van de pepermunt-geranium flink gesnoeid en ook in een pot buiten. De kamerplant-exemplaren zijn vreemde gedrochten met lange sliertige stengels. Jitske, die jaren geleden een stek van me kreeg, zei dat ze de plant elk jaar heel kort terug snoeide voor ze hem weer buiten op het terras zetten. Wordt dan een mooie bossige plant. Gewoon de schaar erin. Ik heb nu een heleboel topstekken over 🙂
Citroengeranium
  • bijen geteld
  • eerste sliert draadalg uit vijver gevist
  • vogelvoedersilo opgeruimd
  • uitgebloeide narcissenknoppen afgebroken
  • foto’s gemaakt in de tuin
  • paar potjes gevuld en andere weer leeggemaakt.

Eten en gegeten worden

Eerst heb je kikkerdril. Op de foto dat van de bruine kikkers. In duizendvoud zwemmen nu de kleine kikkervisjes rond in het ondiepste stuk van de vijver. Er doorheen schieten verschillende kleine watersalamanders. Eerder aten ze al van de kikkereitjes en nu verschalken ze kleine kikkervisjes. Vanmiddag lag ik een half uurtje op het bruggetje over de vijver. Heerlijk in de zon, liggend op mijn zij, kijkend naar alle beestjes.

Bruine Kikker Dril 10 april

Zo zag ik een bootsmannetje met een witte vlek. Toen ik een tijdje bleef kijken, zag ik op een stel parende bootsmannetjes, en ter plekke verscheen ook zo’n wit ‘blobje’. Aha, dat zijn de eitjes van het bootsmannetje. Mijn aandacht ging daarna vooral naar de salamanders, die zo leuk zwemmen en afremmen door hun pootjes wijd uit te spreiden.

Op de rand , meeschuivend met de zon, zaten de groene kikkers. Plons, spetter hoorde ik. Daar zat een van de grotere groene kikkers, met iets oranje in zijn bek. Of eigenlijk eruit stekend. Hij zou toch niet…..
Ik keek nog eens goed en zag tot mijn schrik dat ie gewoon een mannetjes watersalamander naar binnen probeerde te wurmen. Achterpootjes en staart staken naar buiten en spartelden. Ik schrok er van, en probeerde -tevergeefs- de salamander te redden. Gek is dat, dat de salamander de kikkervisjes eet vind ik niet erg, daar zijn er duizenden van. Maar dat de kikker de salamander eet…. dat vind ik niet leuk. Terwijl ook dat de natuur is.

Tulpenparade

De grote tulpen hebben weinig natuurlijks. Ze staan te knallen met hun felle kleuren en wat stijve stengel en statige kelk. Toch ben ik blij dat ik ook afgelopen najaar gewoon wat bollen in de grond gestopt heb. Erg vrolijk, zeker met de uitbundige zonneschijn afgelopen (en komende) weken.

Veel van de vaste planten in de tuin beginnen nu op te komen, en zijn nog grotendeels groen. De tulpen steken daar mooi bij af. Als de tulpen uitgebloeid zijn en het blad begint te verwelken, dan nemen de vaste planten het over. Eigenlijk moet ik nu al bedenken waar volgend jaar eventueel een extra tulp kan staan. En er een stokje neerzetten of een foto maken.

Afgelopen najaar ben ik af en toe op een ‘lege’ plek in de najaarstuin graan graven om de bollen te planten…. om er achter te komen dat ik daar al in een eerder jaar bollen in had gezet. Doorkliefd!

Vogelhuis

Vorige week , toen Jitske even langs kwam, bracht ze een boek mee. Het Vogelhuis van Eva Meijer. Een mengsel van feiten en fictie. Over het leven van Len Howard, een Britse violiste, die de tweede helft van haar leven de drukte van het leven van een musicus in een orkest in Londen achter zich liet, en op het platteland ging wonen. Een klein huisje dat ze deelde met de vogels. Vooral koolmezen. Die bestudeerde ze nauwgezet en schreef er verschillende artikelen over en twee boeken. Over de levensverhalen van verschillende koolmezen, waar ze echt een band mee opbouwde. Eva Meier gebruikte delen van de vogelverhalen van Len Howard voor het boek, en schreef er zelf een losjes op het leven van Gwendolen (Len) verhaal bij.

Heerlijk boek om nu in de tuin te lezen. Met alle af en aan vliegende koolmezen. Toen ik het uit had probeerde ik de originele boeken (1952 en 1953) van Len te pakken te krijgen, maar ik was niet de enige. Voor bedragen van 120 euro kon het wel, maar dat vond ik te gek. Ook de Nederlandse vertaling was niet te krijgen. Het boek van Eva Mejier is al van 2016. Toen zag ik dat Cossee, de uitgever van Eva Meijer, een van de twee boeken van Len Howard opnieuw gaat uitgeven, komt in mei uit!

Vaas met leven…

Tien jaar geleden, vrijwel op dezelfde dag, kwamen Douwe en Jens op bezoek om wat plantjes voor de schooltuin te halen. Samen met hun vader, mijn collega, Luuk. Plantjes leuk, maar de vijver, dat was pas top. Kikkerdril mee naar huis voor de jongens.

Afgelopen week kwam Luuk op bezoek, inmiddels oud collega van me. We praatten bij, wandelden door de tuin, dronken kopje thee op anderhalve meter. Aan het eind van het bezoek vroeg Luuk: mag ik weer wat kikkerdril meenemen? Voor de jongens? Nee voor hem zelf! Boeiend om te bekijken en misschien wel mooie aanleiding om zelf een vijver in de tuin aan te leggen!

Luuk met emmertje kikkerdril, zelf uit vijver geschept.


Begin van de avond stuurde Luuk deze foto’s. Een -niet meer zo kleine- Jens, bij de vaas met kikkerdril. Dat wordt snel graven om deze kikkervisjes in de nieuwe vijver te kunnen laten zwemmen.

‘Kleine’ Jens
En hier moet de vijver komen…

NB. Bij ons in de vijver zijn de kikkervisjes (13 april) in duizenden-voud uit hun eitjes gekomen.

Favoriete kleur: blauw

Margriet vertelde laatst dat ze een van haar favoriete tuingereedschapjes was kwijtgeraakt, dacht dat ze die vorig seizoen met groenafval had weggegooid. Dit voorjaar kwam het gereedschapje, met een blank houten handvat weer te voorschijn. Had zich met schutkleur in de wintertuin maanden schuilgehouden. Margriet is nogal van het schilderen; ze schilderde de handvaten van al haar favoriete gereedschappen knalblauw. Zo, die raakt ze nu niet meer makkelijk kwijt. En toen ze toch bezig was, meteen de klompen ook maar.
Stuur je een foto?, vroeg ik.