september 2016 – 't Groentje

Schiermonnikoog: keutel en kleur

Het blijft een prachtig eiland, Schiermonnikoog. Vanuit Groningen de dichtsbijzijnde plek met duinen en zee (aan de noordkant). Het weekend van 24 en 25 september hadden we al in juli uitgezocht voor een weekendje met vrienden. Hopend dat het weer nog wat zou meewerken. Nou, dat deed het! Geweldig weer, prachtige luchten, aangename temperatuur. We maakten o.a. een wandeling op het oostelijke deel van het eiland, waar de fietspaden ophouden en je alleen te voet kunt komen.
Twee van de vele plaatjes…

schier1konijnekeutels — Stilleven met drie konijnenkeutels

schierkleuren — Prachtige kleuren in de kwelder

Hier raken wij nooit uitgekeken.

Draaikevertjes

De eerste regels van het gedicht ‘ Schrijverke’ van Guido Gezelle (1857) gaan als volgt:O krinklende winklende waterding,
Met ’t zwarte kabotseken aan,
Wat zien ik toch geren uw kopke flink
Al schrijven op ’t waterke gaan!

Ik had er nooit bij stilgestaan hoe een schrijverke eruit zag….
In de vijver vlak bij de conibeer zagen we een merkwaardig fenomeen. Een enorm gekrioel op het wateroppervlak, allerlei beestjes in rondjes draaiend boven op het watervlak. Zo bizar. In onze vijver hadden we wel eens schaatsenrijdertjes gezien, maar dit gekrioel…
Het lukte niet een beestje te vangen om van dichtbij te bekijken. Daarom maar een filmpje gemaakt en ’s avonds gaan zoeken op internet. We kamen tot: draaikevertje, synoniem is schrijvertje.

Zo ontmoeten de beginzinnen van vroeger (Nederlandse les op de middelbare school) en een filmpje van nu elkaar in een rondjesdraaiend kevertje….

Mooi rood

Een rode bloem mooi op foto krijgen is geen sinecure. Vaak loop ik door de tuin en zie het mooiste rood dat je je kunt voorstellen. Als ik dat dan op de foto probeer vast te leggen, blijkt het foto-rood een stuk minder mooi dan in mijn herinnering. Minder diepte, minder warmte, vlakker.
Paar jaar geleden tijdens een fotocursus aan de beroepsfotograaf om tips gevraagd. Echt rood op de foto is lastig, zegt ie. Probeer eens vroeg of laat op de dag. Of net na een regenbui. Dat hielp iets, maar toch nog niet zoals ik het me voorstelde.

En nu deze foto, in een opwelling gemaakt. Half september, zacht licht, eind van de middag. De bloem in het midden…. jaaaaah

mooirood

mooirooddetail ….daar is het rood warm.
Dat is rood met diepte.
Dat word ik blij van.

Peren om te stoven

Op het aanrecht ligt een ruim dozijn peren.
Knoertharde peren, gekregen van H&H.
In verse staat zijn de peren zo hard dat je ze als projectiel kunt gebruiken; je kunt er ramen mee ingooien.

In een oud kookboek van Aaltje over de oud Hollandse keuken staat:

men schilt de peren en brengt ze naar de bakker.

Verder geen andere recepten met stoofperen. Want dat zijn het: stoofperen. En wat de bakker er mee doet blijft in het midden…

Gister, genoeglijk in de zon de tijd genemen om de peren te schillen, te vierendelen, samen in een grote pan, onderdompelen in port. Af en toe even uitrusten, ’t is hard werk.
Niks naar de bakker. Gewoon in de pan. Dan 2 uur stoven op het sudderplaatje. Van bleekgele partjes naar roze kwarten. Flink deel in kleine bakjes ingevroren, deel in de vla en de yoghurt (kwam mooi uit, we hadden bezoek): lekker de koude vla met nog warme stoofpeertjes.
Omdat er nog wat over was: vanochtend ontbijt met stoofpeertjes en muesli .

Maandfoto september 2016: tuinligger

Ik zou wel eens een schilderij willen maken.
Een doek, (olie)verf, penselen.
Allerlei tinten verf.
Verf mengen op een houten palet met een gat erin voor je duim.

Op het doek ontstaat langzaam een tuin.
Middenin ligt een man op een bankje.
Strooien hoed over zijn gezicht.
Rondom de man een nazomertuin.
Met diepe warme kleuren.
Met beginnende bruintinten.
Nonchalant en ongedwongen.

Zo’n schilderij zou ik wel willen (kunnen) schilderen.
Zoiets als hieronder.
En dan als laatste, met een fijn penseel signeren met mijn naam.

tuinligger

Mooie droom.
Misschien eerst schilderlessen nemen…

De Conibeer

De hele zomer is er een kunst en natuur manifestatie geweest tussen Assen en Eelde, op heleboel verschillende locaties. Into Nature.
Maanden de tijd, maar uiteindelijk werd het toch het allerlaatste weekend. Dit weekend van 17 en 18 september. Zaterdag pakten we de fiets en bezochten een aantal van de bijdragen.

conibeer1 — Van opzij, samen met de monoliet, ook een kunstwerk, in de vijver.

conibeer2 — Van achter, kijk de kleinte van de mensjes.

Deze vonden we erg leuk, de Conibeer, een 12 meter hoge beer, gemaakt van coniferen. Toen ie in juni klaar was, was ie groen, maar nu is het een grote bruine beer. Hij staat op het terrein van de voormalige luchtvaartschool bij vliegveld Eelde. De kunstenaar is Florentijn Hofman, die vaak uit de kluiten gewassen dieren in een landschap plaatst. Kijk maar eens op zijn website, er is er vast een die je ook herkent!

Acanthus

Ik kreeg van een tuinvriendin een acanthus in een potje, net voor we op vakantie gingen. Een kleintje. Toen we terugkwamen stond ie in bloei. Niet zo’n enorme plant van meer dan een meter hoog, maar een bescheiden bloeiwijze met een paar bloempjes.

acanthus12

Beetje rondgooglen laat zien dat de acanthus afbeelding -zegt men- al in de klassieke oudheid werd gebruikt. Als versiering op zuilen van tempels e.d. Ik ben een beetje digitaal gaan bladeren in onze eigen fotocollectie van vakanties. Zie hieronder de oogst aan acanthussen…

tapijtdomxanten — Wandtapijt in Domkerk Xanten

zuilen-acanthus-athene-detail — Athene, detail

Bolletjes

Ongeveer 5 uur hard werken en twee propvolle vuilniszakken later was er een stukje van anderhalf bij anderhalf meter grond vrij in de voortuin. Dat was vorig weekend. Ontdaan van meters kweekgraswortels. De afgelopen jaren heb ik steeds 2-3 x per jaar het bovengrondse deel van kweekgras uitgetrokken, maar dat is niet genoeg. De wortels blijven zitten. Nu besloten om -te beginnen met een deel- rigoureus aan de slag te gaan. Bezigheidstherapie? Gewoon alles eruit.

crocussenpruikje — Sommige bolletjes hebben al een pruikje van wortels

Onderweg kwam ik een heleboel bolletjes tegen, Spaanse boshyacinthen (groot , wit), en krokussen (klein, bruin).
In een deel van de vrijgekomen grond heb ik een deel van de krokussen gepland, en daar over heen wat bodembedekkers. Had nog een flinke partij bolletjes over. Die heb ik dit weekend deels verwerkt.