De winteracoNIET nog NIET gezien.
Wie heeft er nog meer bloeiende planten in de tuin met het woord ‘winter’ in de naam? Stuur een foto, dan vul ik dit blog aan.
Wat bloeit er in de winter?
Krokus
Om deze krokus op de foto te krijgen gewaagde actie ondernomen. Zaterdag had het flink geregend en aan het eind van de middag ging ik nog klein rondje wandelen, onder andere langs het populierenlaantje. Links van dat laantje een langwerpige vijversloot, met een vrij steile helling van nat gras. En daar stond opeens dit kluitje krokussen. Voorzichtig half de helling af en dan ook nog op mijn hurken om dichtbij te komen. Heeeeel voorzichtig weer overeind en de gladde helling op, tot ik weer op het voetpad stond.
Mooie krokus, toch.
Bij ons in de tuin zijn de krokussen nog niet zo ver, maar dat kan ook zijn omdat overal nog veel blad ligt.
Beetje opruimen zijborder
Vanmorgen een uurtje naar buiten in de tuin. Heerlijk.
Begonnen met paar bossen siergras af te knippen en het gevallen grasblad weg te harken. In deze zijborder groeien heel veel krokussen. Ze beginnen net boven de grond te komen. Ze steken beter af tegen donkere grond, dan tegen een laag van strokleurig blad van de grassen. Paar armen vol halmer op een grote hoop achter in de tuin gelegd. En paar emmers grasblad en onkruidjes op de composthoop erbij.
Eigenlijk was ik van plan na de lunch verder te gaan, maar toen gingen we we wandelen. Ook leuk. De temperatuur is al weer aangenaam om buiten bezig te zijn. De tuinkriebels zijn nog niet helemaal uitgebroken, maar dat kan niet lang meer duren. Nog even en dan beginnen de sneeuwklokjes te luiden.
Boer Gijs
Bij wandelingetje door het dorp even langs de pluk tuin- moestuin van Boer Gijs. Zou er al wat staan? Ja hoor. Boer Gijs is weer begonnen.
Perceeltje bij perceeltje pakt hij aan. Deels al gezaaid, deels mest al in de bodem gewerkt, deels percelen met het en der hopen mest, nog te verspreiden. En een deel nog lekker rommelig.
Raadplaatje: abstracte kunst?
Stil
Een vlaag warme wind doet de witte zee golven.
Zachtjes dobberen.
Het geluid van de auto in de verte wordt overstemd door
insectenzang.
Zoemen en tjirpen, en dan even stil.
Zachtjes dobberen mijn gedachten.
Dan stil.
Groene Santolina
Santolina’s staan bij ons in de tuin, doen het goed op droge, zonnige plekken. In ieder geval moeten ze droog staan in de winter, geen natte voeten. Ik kende eigenlijk alleen de zilvergrijze vorm. Heb bossen van het snoeisel nog steeds in de serre staan, deels in water, nog steeds, eens kijken of daar ooit worteltjes aan zijn gekomen. Deels gedroogd, die zou ik kunnen verkruimelen en in kleine geurzakjes doen. Net zoals met lavendel, voor tussen de kleren. Iets ander luchtje, dat wel.
Er is ook een groene vorm en daar heb ik vorig jaar een stekje van meegenomen uit Engeland. In een plastic zakje, een klein takje van een groene santolina. Nu weet ik weer uit welke tuin, Timbers Garden. De bloemetjes zijn iets lichter geel dan bij onze grijze variant. IN zulke bossen op de foto vind ik ze veel mooier bloeien dan de grijze, daar knip ik vaak de bloemen uit.
Het stekje thuis in klein potje gezet, en het staat nu nog buiten, op het overdekte terras (geen natte voeten), onder de schaduw van de kuip-olijf.
Benieuwd of ik zulke mooie bossen kan opkweken zoals in de Engelse tuin.
Bijen in de zon
Dinsdagmiddag, zon, een ommetje. Langs de bijenkasten van Doeke in de tuin van Groninger Landschap. Zouden ze vliegen op 8 januari?
Voorzichtig van dichtbij bekijken. Ja, vanuit een gaatje vlak onder de deksel. Even met het oor tegen een van de kasten. Wat een activiteit daarbinnen!
Voor de bijen is het goed als het weer wat kouder wordt. Er is nu nog niets voor ze te halen buiten, rondvliegen kost alleen maar energie.
Vervreemdende foto’s van dieren
Als je een foto een kwartslag of een halve slag draait ziet het er soms heel gek uit.
Heb je ook gekke foto’s, stuur ze gerust op.
Kent: Timbers Garden
In WordPress, het programma waarmee ik de blogjes voor ‘t GRoentje scgrijf kwam ik nog een concept tegen. Van afgelopen zomer, niet gepubliceerd, want nog niet af. Bleek alleen de titel te zijn.
Kent: Timbers Garden. En als tekst: laatste dag.
Dat was de laatste dag van het tuinreisje zomer 2029, met Jitske. Tuinreis naar Engeland met de bus, altijd heel wat uren, zeker omdat wij dan nog helemaal terug naar Groningen moesten. Dan is er -nog in Engeland- nog een tuinbezoek ingebouwd, in Kent, niet zo ver van de ingang kanaaltunnel.
Gelukkig had ik de foto’s nog, om te helpen herinneren wat voor soort tuin het was. Timbers Garden. Ik heb er een heleboel gemaakt. Eerst even langs de tearoom, de bijzondere torentjes (Kiln, schoorstenen) net buiten de tuin. Ik herinner me de tuin, de grote halve appel en het beeldje van de zittende jongen, die vond Jitske zo mooi. Maar vooral de notengaard, door de bloementuin heen, en steil omlaag een smalle vallei in. 100 jaar oude boomgaard met notenbomen, die weer in ere hersteld is. De bloemenzee van de bloemenweiden. In mijn eentje, in de stilte van de ‘nuttery’ en de ‘wild flower meadow’. Even tijdloos. Genieten.
