Veel rozen.
Veel rozenbottels.
Vogels.
Met als resultaat her en der zaailing rozen. Vaak haal ik ze eruit, maar in de grindborder, half verstopt onder een varken en een grote pol stipt gigantea staat er een die er toch al een paar jaar moet staan. En dit jaar bloeide ie. Ik dacht eerst dat het twee rozen waren. Bijzonder: de knoppen en net geopende bloemen perzik oranje-roze. De iets oudere bloemen zijn vrijwel wit en wat groter. Allemaal aan de zelfde tak. Misschien een zaailing van de Ghislaine de Feligonde, de ene van de tsunami, die is ook zo perzikkleurig, maar heeft wat kleinere bloemen, die wel lichter van kleur worden na een paar dagen, maar niet wit.
Ik laat hem even bloeien, dan gaat ie er uit.
Misschien vind ik nog een liefhebber in de buurt.



