Van zwart wit naar kleur.
Narcissen in een bollenmand.
Tekening 13 – narcis
Uitstel van executie
In een blogje van vorige week stond ook een foto van de grote kastanjeboom van de buren. Met hoog in de boom al dikke knoppen van bijna ontluikend blad. Dat zal nooit uitkomen, behalve in een vaas. De boom is al een tijd ziek, en nu kan het echt niet meer. Met een noodkapverordening in de zak, zou de kap dit weekend, de 25ste , plaatsvinden. Buurman Reint had allerlei hulptroepen ingeroepen , die ook al eerder bij de kap van de vorige kastanje (er stonden er twee vlak naast elkaar) hadden geholpen. Rond 9 was het team compleet, en hoorden we een beginnetje met zagen. En toen was het stil.
Tegen een uur of tien kwam buurvrouw Sieneke langs. Het gaat niet door vandaag. Er bleek halverwege de boom een plek te zijn die zo slecht was dat het gevaarlijk was. Sander, de bomenklimmer, zou zijn gezekerde lijn boven de zwakke plek moeten vastzetten. Veiligheid voor alles, dus besloten de kap van de zaterdag af te blazen. Het moet nu met een hoogwerker gebeuren, maar die heb je zo snel niet geregeld. En passant wel de enorm hoog uitgegroeide kerstboom omgezaagd. Meter of 15 hoog, vrijwel geheel kaal, alleen het toefje helemaal boven aan leek nog op iets van een kerstboom.
Blommen-bommen
We doen bijna al onze boodschappen bij de ekoplaza en half maart is een actie begonnen met zaadbommetjes. Van 15 maart t/m 25 april krijg je bij iedere €15,- aan boodschappen een gratis Blossomb: een kleurrijk bloembolletje met biologische zaadjes voor wilde bloemen voor in je tuin of op je balkon. Er zijn 16 verschillende balletjes, met elk drie soorten wilde bloeiende planten. De eerste drie zijn binnen, nr 3, 5 en 7: pink blush, misty blue en dark brown. In elk van de drie bommetjes een plant die ik nog niet (bewust) kende. Even opzoeken wat het is: serradelle, malope en zwarte komijn. Het zaad van de laatste was een kostbare grafgift bij de oude Egyptenaren. En die komt nu binnenkort in onze tuin.
Voorraad opmaken
De appeltjes aan de omgevallen appelboom (ik denk een Groninger Rode Kroon) zijn lang houdbaar. Ze blijven in de winter ook lang aan de boom en als ze beginnen te vallen pluk ik ze nog hangende af, om ze -onbeschadugd- in de schuur neer te leggen. Als het koud is en de vijver bevroren is, kan ik steeds een paar appeltjes buiten neerleggen voor de vogels. Dit jaar bijna geen vorst, geen bevroren vijver. De appels had ik dit jaar heel leep in de kruiwagen gelegd, niet op de werktafel. Dat bleek een brug te ver voor de muizen, die andere jaren van de appels kwamen snoepen. Resultaat: ik heb nog appels over en we lopen al de lente in. Snel maar een paar gestrooid, gewoon voor het lekkere.
Met vetbollen dit jaar ook een beetje voorzichtig aan. Andere winters gewoon drie in een korfje en die waren snel genoeg weg. Nu een paar keer een deel van de vetbollen weggegooid, door het warme weer begonnen ze te schimmelen. Nu dus maar steeds 1 bol in het korfje of op de voederplank.
Bloembollenvelden in geel
In het westland heb je ze in allerlei kleuren. Hier wat bescheidener. Vorige week paarswitte krokussenveldjes, deze week een narcissenveldje. Te vinden in verschillende openbaar groenveldjes in het dorp. Ze staan er vrolijk bij met hun oranje trompetjes. Als je een beetje laag over de bloemen heen kijkt, en de foto op de juiste plek afsnijdt, dan zou het zo maar een eindeloos veld kunnen zijn , bovenste foto.
Daar zijn ze weer
De eerste primula’s aan de vijverrand. Met vers, gerimpeld blad, delicaat behaarde stengeltjes, en elegant zachtgele bloempjes. De pollen worden steeds voller, en op verschilende pekken rond de vijver zie ik kleine zaailingen staan. Goed zo. Lekker veel .
Gister nog even wat blaadjes uit de vijver gevist. En wat algen. Met de warme dagen komt er vaak een tijdelijke sterke algengroei in het water. Handig om dat er uit te vissen voordat de kikkervisjes rondzwemmen. Anders raken die verstrikt in de plukken alg die ik uit de vijver vis. Grappig, halverwege de week nog geen kikkers in de vijver. Zaterdag 1 of 2. Zondag al een stuk meer. Eerste kwaken heb ik gehoord. De dames zijn er nog niet denk ik.
Geen wilde kamerfoelie
Tijdens wandeling in de buurt zien we allerlei bloesembomen in bloei. Roze en witte wolken. Her en der een zoete bloemengeur. Dat kan ook wel een bloeiende mahonie zijn. Of een struik, met witte bloempjes. Ik kan het niet laten er even aan te ruiken. lekker. Bloemetjeszeep.
Volgens de app obsidentify is het – op basis van deze foto – 100% zeker de wilde kamperfoelie, lonicera periclimenum. Inderdaad een kamperfoelie geur.
Thuis zoek ik wat meer informatie op. Nee, de l. perioclimenum is het zeker niet.
Wat dan wel?? Eddy heeft hem snel gevonden . Het is de winterbloeiende kamperfoelie, of struikkamperfoelie: Lonicera fragrantissima. In het Engels: ‘sweetest honeysuckle’.
Eens kijken of ik hem kan stekken!
Paarse velden
Waar de afgelopen weken de sneeuwklokken de show stalen in allerlei bermen in het dorp is het nu de tijd van de krokussen. Een paar straten verderop zijn de grasvelden rond de straatbomen paars, afgewisseld met een beetje wit. En de foto’s hieronder zijn genomen op het terrein van de Biotoop, het terrein naast de Hortus Haren. Ook voor deze voorjaarsbolletjes geldt: hoe meer hoe beter.
Wij hadden jaren geleden ook behoorlijk veel krokussen in de zijborder van onze voortuin. Daar groeide verder niet veel. In het voorjaar krokussen, daarna blauwe bosanemoon, en daar na niks. Nou ja. kweekgras. Dat kweekgras is nog steeds niet weg. Een deel van de krokussen helaas wel. Denk dat dat komt omdat ik in de ‘schijnbaar’ lege border in de loop van de tijd allerlei vaste planten heb neergezet. En een aantal siergrassen die inmiddels dikke pollen hebben gevormd. En zo langzaam de krokussen hebben verdrongen. Er zijn nog wel heel wat krokussen, maar niet meer met zo’n ‘wow- factor als vroeger.
Na sneeuw komt zon
Vorige week nog snel wat sneeuwfoto’s, deze week was het echt lenteachtig. Vooral de tweede helft. Paar keer in de tuin bezig geweest. Zonder jas! Steeds een beetje meer opruimen en opschonen. En genieten van alle plantjes die weer beginnen te groeien. =Het vogelvolk vind ook dat het lente is. Familie spreeuw zit weer lekker te knetteren in de wilg, meneer Stip , de merel, zingt volop. Als in de middag de zon op de rozenstruik schijnt (links in de eerste foto), dan miegelt het van de musjes.
Mooi om ook weer eens een wasje buiten te hangen. Deze foto’s zijn van 15 maart.
Sneeuwfoto’s
Omdat je nooit weet hoe lang de sneeuw blijft liggen… Zaterdag ochtend vóor 8 uur naar buiten om rond te kijken. Het was duidelijk een wat nattige sneeuw geweest, die nu als een ijsdeken stevig op de halmen van het gras en de takken van de struiken zat. De ene budleija langs het pad heb ik nog niet gesnoeid: de takken bogen bijna door tot aan de grond. Lastig om met de oud papier kliko onder door te lopen (zie foto 4). Plaatjes maar een beetje groot in deze blog opgenomen. Gewoon op de foto’s klikken en er verschijnen wat grotere exemplaren van de foto’s op je scherm. Genieten van winterplaatjes. De winter is zo voorbij. Morgen al weer tegen de 15 graden, zeggen ze.
