Categorie: Hortus

Dit weekend op verschillende manieren bezig geweest met kegeldragers. Een ander woord voor coniferen. Aan de ene kant bezig met teksten van Roel te lezen voor de informatieborden die we aan het maken zijn voor het evolutiepad in de Hortus Haren. Met een klein team van projectvrijwilligers zijn we bezig met het omtoveren van een een lage muur (30 meter lang) in een tijdlijn van 500 miljoen jaar. Van de eerste algen die het land opkwamen tot de bloeiende planten die nu de vegetatie op aarde domineren. De coniferen waren er al eerder. Ze zijn al honderden miljoenen jaren een belangrijk onderdeel van de plantengroei op aarde. Zo’n 150 miljoen jaar geleden vormden ze zelfs de belangrijkste groep. In sommige gebieden (gebergte, taiga) zijn ze ook nu nog de belangrijkste groep.

Wist je dat een pinetum een naaldbomen- of coniferentuin is?

Dat is de tweede invalshoek voor coniferen dit weekend. Er was vanmiddag in de Hortus een publieksrondleiding met als thema Pinetum en coniferen. Niks van die saaie groene coniferen haag. Maar een inkijkje in de verschillende soorten, met enkele naalden, of naalden in groepjes. De meeste wintergroen, maar sommige naaldverliezend. Weet je welke ?
Een enthousiast verhaal door rondleidster Els. Met aandachtig luisterende groep en geanimeerde gesprekken. Het verhaal van Els regelmatig aangevuld met weetjes, aangedragen door de deelnemers.

Nog even over Kegels

Als je niet goed oplet denk je dat er maar een soort ‘dennenappels’ aan een conifeer zit. Dat is niet zo. Er worden, meestal aan dezelfde plant, manlijke kegels gevormd die stuifmeel produceren en vrouwelijke kegels die zaden maken. Het stuifmeel wordt met de wind verspreid. Dat zie je soms in het voorjaar als enorme hoeveelheden stuifmeel tuinmeubels en auto’s een geel poederlaagje geven. Coniferen zijn de belangrijkste houtleveranciers ter wereld.

Westerholm in een woonzorgcentrum voor ouderen vlak bij ons in de buurt. Een tijdje terug kwam er een verzoekje binnen bij de Hortus botanicus Haren. Verona, een van de medewerkers die activiteiten voor de bewoners organiseert vroeg of er misschien iemand van de Hortus een verhaal in Westerholm kon komen geven. Omdat een groot deel van de bewoners zelf niet makkelijk meer (op eigen gelegenheid) daar naar toe kunnen. Afgelopen maandagmiddag was het zover. Verona gaf aan dat er misschien maar weinig mensen waren, het was een heerlijk zonnige middag en buiten ook lekker.

De presentatie was in de eetzaal, prima beamer en scherm en toch maar met de microfoon in de hand. Niet iedereen kon even goed horen. Of lopen. Er stond een hele batterij rollators geparkeerd. Met een groep van ongeveer 30 bewoners ging ik -virtueel- wandelen in de Hortus. Eerst uitgebreid door de Chinese Tuin (cultuur), daarna door de wilde plantentuin, de Laarmantuin. Het uur vloog voorbij en het verhaal en foto’s vielen erg in de smaak. Bij de laatste foto van kleurige planten vroeg ik of ze wisten waar het was.
‘Dat is hier , in de tuin van Westerholm!’. Inderdaad, een fraai aangelegde tuin.

“Kom vooral volgend voorjaar, met een busje naar de Hortus“, riep ik op. Verona gaat kijken wat mogelijk is. In de Hortus zijn ook enkele rolstoelen en rollators beschikbaar. Nog handiger is natuurlijk als medebewoners of familieleden in de buurt een handje helpen. Om dan volgend jaar een echte wandeling in de Hortus te kunnen komen maken.

In ieder geval een uitstekend besteedde middag. met een kleurige bos bloemen erbij.