Categorie: Tuin

Hij bloeit!

Gebeurt niet vaak dat de krabbenscheer bloeit in onze vijver. Meestal blijven de rozetten on dergedokken, mooie groende sterren. Dit jaar, door laag water (droog) en erg volle vijver met de waterlelie en waterdrieblad die uitbundig groeiden, werd het wat drukker in de vijver en kwamen een aantal rozetten van de krabbenscheer boven het watervlak uit met een deel van de bladeren. Zouden ze gaan bloeien?

Ja!

Wel goed opletten, want de bloem van eergisteren, was gister al weer weg. Maar vandaag ook weer een bloem. Wat leuk. Nu de groene glazenmaker nog… Een zeldzame libel die op krabbenscheer vliegt.

Waterleliebloem

Vorige week zondag, toen het zo heet was, ruim een uur in de vijver gestaan (met oude wandelbroek in sokken, sokken in oude gympies, het water in. Helemaal niet koud. Wel voorzichtig, want op de bodem van de vijver ligt een flinke laag blubber. Uiteindelijk vier grote emmers met waterplanten verwijderd, waaronder flink wat waterlelie bladeren. Nog niet aan toe gekomen om ook de wortelstokken met het klaargelegde broodmes door te snijden. Een volgende keer.

Een paar uitgebloeide waterlelie knoppen verwijderd, maar ook nog een knop van een bloem die nog niet gebied had. Die heeft afgelopen week in een glaasje op ons terras gestaan. Op dag twee open, op dag vier beetje verlepte gele draadjes, op dag zes sloot de bloem zich weer, en vandaag op dag zeven op de composthoop gegooid.

Mooi om van zo dichtbij te kijken, allerlei zweefvliegjes en kleine wilde bijtjes deden zich tegoed aan het stuifmeel. Een kunstwerkje, zo’n bloem. En de kleuren van een spiegelei.

Miniminimini

Van de week kwam Eddy aanlopen uit de tuin. Kijk es, zei ie, terwijl hij voorzichtig zijn op elkaar gesloten handen opende: daar zat een minuscuul kikkertje. Voorzichtig neergezet op de grond en snel telefoon gehaald om een foto te maken. Kijk nou toch.

En om een beeld te hebben hoe klein deze bruine kikker is….
… op de foto hieronder zie je de nagel van mijn pink erbij.
Is het klein, of is het mini?

Avondsnoeien

Zaterdag was het te warm om overdag wat in de tuin te doen. Tegen 9 uur ’s avonds ging Eddy nog een paar uitlopers van de rosa multiflora afhalen. Die is hoog de pruimenbomen in geklommen en de witte waterstraal van bloemen is bijna weg. Nog een paar witte bloempjes. Kort na de bloei gaan dan de uitlopers weer heel hard groeien, zo maar een paar meter. Tijdens het snoeien hoorde Eddy geritsel achter in de tuin. En ja, daar was ze weer, een grote vrouwtjes egel. Ik zat op het terras te lezen en Eddy kwam haar even laten zien. Hij had toch zijn handschoenen aan voor het rozen snoeien….

Egelin weer achter in de tuin terug gezet.

Harmonia-verzameling

Laatst kwam Nynke in de Hortus naar me toe met een paar verschillende foto’s van Aziatische lieveheersbeestjes. Ik dacht altijd dat het een soort was, maar even googlen laat zien dat er verschillende ‘kleurvarianten’ zijn.
Hier het begin van een verzameling van de lieveheersbeestjes in eigen tuin. De Aziatische Lieveheersbeestjes, Harmonia axyridis, zijn iets groter dan de inheemse zevenstip en hebben opvallend, witte wangetjes.

Kleurvariant spectabilis
Kleurvariant succinea

Dit is ook een goede tijd om nog de larven van de lieveheersbeestjes te vinden, in die fase nog niet te zien of het de inheemse of de Aziatische is. En als je goed kijkt zie je ook her en der verpoppende lieveheersbeestjes.

Larve
Verpoppen
kever, met stuifmeel

Zaailing Roos

Veel rozen.
Veel rozenbottels.
Vogels.

Met als resultaat her en der zaailing rozen. Vaak haal ik ze eruit, maar in de grindborder, half verstopt onder een varken en een grote pol stipt gigantea staat er een die er toch al een paar jaar moet staan. En dit jaar bloeide ie. Ik dacht eerst dat het twee rozen waren. Bijzonder: de knoppen en net geopende bloemen perzik oranje-roze. De iets oudere bloemen zijn vrijwel wit en wat groter. Allemaal aan de zelfde tak. Misschien een zaailing van de Ghislaine de Feligonde, de ene van de tsunami, die is ook zo perzikkleurig, maar heeft wat kleinere bloemen, die wel lichter van kleur worden na een paar dagen, maar niet wit.

Ik laat hem even bloeien, dan gaat ie er uit.
Misschien vind ik nog een liefhebber in de buurt.

Fraaie vormgeving

Deze fraaie bloemen zou je zo maar over het hoofd zien.
Niet omdat ze zo klein zijn.
Ze zijn ongeveer twee centimeter van bovenkant tot onderkant van de lange slippen.
Maar omdat ze zo laag boven de grond groeien en andere planten er makkelijk overheen gaan hangen.

De witte bloemen komen op een dunne stengel, van 10-15 centimeter uit de lage platte rozetjes van de saxifraga stolonifera omhoog. Deze saxifraga heeft donkergroene rondachtige en beetje leerachtige blaadjes, donkerpaars van onder. De plant maakt lange uitlopers, donkerrode ‘draden’ waar aan het uiteinde dan weer babyplantjes groeien.

Nu valt me ook pas op dat de bloemen niet hagelwit zijn, maar een roze gloedje hebben over de drie kleine bovenste bladeren.

Ook te gebruiken als kamerplant, deze winter heb ik er aantal binnen gehouden. Bij de buren zag ik er een met een beetje paarsgroen/ bont blad. Buiten in de volle grond overleven ze overigens ook prima.

Bloemen Japanse Wijnbes

Goed opletten als je de bloemen van de Japanse wijnbes wilt zien. Je kent vast wel de fijnbesnaarde rode bloemknoppen voor de bloei. Dan bloeien de bloemen even met een klein, weinig opvallend wit. bloempje. En vervolgens sluiten de kelkbladeren zich weer dicht over de beginnende vrucht. Als je even niet oplet zie je de vruchten verschijnen aan de plant zonder dat je de bloemen echt gezien hebt. Vandaag voor het eerst bewust de bloemen gezien. Net als het rijpen van de vruchten (niet allemaal tegelijk), bloeien ook de bloemen in een ’trosje’ niet allemaal tegelijk. Vandaar dat ze misschien ook niet zo opvallen.

Ook deze plant is in de Verenigde Staten een invasieve exoot.

En ook onze Japanse Wijnbes heb ik in het voorjaar niet voldoende teruggesnoeid (zie Tsunami). Ze groeit bij de pergola, waar de druif overheen groeit. En is bezig met een opmars naar de zijdeur, het pad naar de schuur langzaam overstekend… Komende dagen maar eens kijken of er nog iets te redden valt met opbinden. Zou jammer zijn om een flink deel van de vruchten in wording af te moeten snoeien.