Op weg naar mijn werk fiets ik langs het Noord Willemskanaal, het stuk tussen Haren en Groningen. In augustus was ik een paar weken vrij en toen ik de eerste maandag in september naar Groningen fietste…. SCHRIK. Wat is hier gebeurd?
Waarschijnlijk doordat het zo warm was geweest in combinatie met weinig wind, was er een explosieve groei van eendekroos. Het hele wateroppervlak was groen, bijna alsof je er over kon lopen (*). Op dit stuk van het kanaal wordt veel geroeid, en het zag er maf uit, na twee drie slagen van de riemen, die kleine ‘wakken’ maakten in het kroos, sloot het groene dek zich weer aan een.
Op de terugweg ’s avonds, waren er weer wat open plekken, zie foto 3. De dagen erna, wat meer wind, was meeste kroos weer weg, naar de kant geblazen of misschien met de stroming mee richting noorden..
(*) Een collega, die twee Noorse boskatten heeft, vertelde dat een van de katten, voor het eerst buiten, pardoes de sloot achter het huis in viel, toen hij dacht van het groene grasveld op het groene kroosdek te kunnen overstappen. Collega kwam niet meer bij van het lachen toen de tweede kat het spektakel herhaalde. Dat moet hilarisch zijn geweest de langharige katten, helemaal nat, verontwaardigd, en groen van het kroos. Sindsdien mijden de katten de slootkant.
Ik was niet de enige die het kroos opvallend vond. Zie link naar artikel in dagblad van het noorden
http://www.dvhn.nl/groningen/Eend-laat-kroos-links-liggen-maar-mens-en-koe-eten-het-21626098.html