Maand: november 2016

Eigenlijk is het wel een gedoe, kuipplanten. Maar ja, toch heb ik er weer een bij. Van de plantenruil had ik een homp agapanthuswortel meegenomen, en die heb ik nu opgepot. Ben benieuwd of de overwintering goed gaat. Op internet volop omschrijvingen voor de verzorging van agapanthussen, zoals hier en hier. Niet helemaal eenduidig, gewoon eens proberen.

• Tussen 2 en max 8 graden: in de serre wordt het wel eens kouder, in de kelder is het te warm. Dat is nadelig voor de bloei.
• Niet nat, want dan gaan de wortels rotten: hmm heb net bij het oppotten flink wat water gegeven om de aarde goed tussen de wortels te krijgen.
• Als het te warm is begint de plant te vroeg de groeipunten te vormen. hmm, de plant die ik kreeg had al wat beginnende blaadjes…
• En mest willen ze ook nog: voor tijdens en na de bloei.

Een knoopunt van bladaanhechtingen, als je in het hart van deze plant kijkt. Zie raadpplaatje. Als je deze plant eenmaal gezien hebt herken je het vast de volgende keer ook. Ann had het goed geraden.
Het is een geranium, maar wat voor een! Volgens de website van Palma Verde “de king kong”  onder de geraniums. Vind ik wel een grappige term.

Absoluut niet winterhard, komt oorspronkelijk uit Madeira. Vandaar Geranium Maderense. In het Nederlands heet ie de palmboomgeranium. Ik heb hem gezien in de botanische tuin van de Isle of Wight, in de zomer 2015. Gezaaid later die zomer, hoewel ik later zag staan dat je bestens zaait in vroege voorjaar. Inmiddels drie zaailingen, waarvan 1 doorsnede 50 cm heeft, een ander doorsnede 30-35 cm, en nog een nakomertje (laat gekiemd) van nog geen 5 cm.
Ik heb ze nu boven in een koele slaapkamer staan, daar is redelijk veel licht. De kelder(s) zijn de donker, en de serre is niet altijd vorstvrij.
Bijzonder is dat het een driejarige is. In het tweede jaar, vanaf mei bloeit ie met grote roze bloemen. In het derde jaar (na nog een overwintering) wordt het een grote bloeiende bal en is dan op. Dan kan ik weer zaad oogsten voor een volgende driejarige cyclus.

Ik had drie grote knolbegonia’s.
Om aan risicospreiding te doen stond een pot al ruim een maand binnen, die kreeg ook nog regelmatig water. De andere twee stonden onder overkapping buiten.
Dat blijkt beter; de twee buitenknollen in kurkdroge grond zijn prima in orde, de binnenknol, met natte grond blijkt helemaal verrot. Een soort pasta. Wel zijn in die pot een paar nieuwe kleine knolletjes gegroeid. Maar eens kijken hoe die de winter doorkomen.

De foto is nog van de bloei. De knollen liggen in droge grond in de kelder. Te wachten op beter tijden.

Voor komende week wordt een flinke daling van de temperatuur voorspeld en ook behoorlijk wat vorst. De niet-winterharde bollen en knollen had ik al in de buurt van de serre en op het terras gezet. Nu moeten ze toch echt naar binnen. Zaterdagmiddag, regenbui, maar in de serre is het droog. Zittend op krukje toch nog wat tuinwerk te doen. Dus potten op zijn kop en meeste aarde tussen de knoldelen verwijderen. En dan in oude potgrond (ca. 10 commelina’s) of zaagsel bewaren in de kelder.

Toen was de gloriosa pot aan de beurt. De oude wortelstokken blekken deels verschrompeld, maar daarvoor in de plaats diverse nieuwe, waarvan een werkelijk kolossaal.