december 2016 – 't Groentje

Roesje

Ineens zat die daar, op derde kerstdag, in onze slaapkamer. Eddy had hem gevangen onder een theeglaasje met een ansichtkaart. Een beproefde methode voor het vangen van beestjes in huis. Om ze vervolgens veilig buiten te kunnen zetten.
In deze tijd van het jaar zijn het meestal de grote wolfspinnen. Maar nu dus een vlinder. Een nachtvlinder zo te zien. Even op het aanrecht, foto maken, dan het beestje buiten zetten tussen wat afgestorven siergrassen.

roesje27december1

Even zoeken op internet, voor de bijpassende naam. Dat lukte al snel, ook al is de foto niet heel scherp. Het is het roesje of roestvlekvlinder. Een van de weinige nachtvlinders die als vlinder overwintert, en ook regelmatig in huis. Is een heel algemene vlinder en de volgende keer zal ik bij het maken van een foto goed letten op de onderrand van de vleugels. Die schijnen heel gekarteld te zijn, als een ruche (randje) aan een blouse. Misschien komt daar de naam roesje wel vandaan.

Beetje Bloei

De op twee na zachtste Kerst hadden we dit jaar.
Zonnig op eerste en tweede kerstdag, tegen de tien graden. Al leek het eerste kerstdag veel kouder, met een soort poolwind leek het buiten veel kouder dan het was.
Heel sporadisch is er nog wat bloei in de tuin te zien. In het najaar viel de uitgebloeide bloemstengel van de damastbloem om. Niet te veel opruimen in najaar, lekker laten zitten. En soms krijg je dan nog een toegift. Deze is van 24 december. Omdat er zo weinig bloeit krijgt dit eenvoudige bloempje nu extra aandacht.

damastbloem24decdetail

Verstilde vijver

Het water, donker en stil.
Zwart bijna.
vijver24dec
In de diepte de hemel,
achter de grillige boomtaken.
Verstrengeld met de resten
van de waterlelie in verval.

Op de bodem weet de reiger
dat er kikkers zijn.
Af en toe steigt een trage luchtbel op
en hapt de reiger toe.

Mis.
Deze keer.

Kerst Groe(n)tje

Beste Groentje-lezers, lezers van dit blog

Een uiterst groene en zachte kerst dit jaar.

De enige ‘sneeuw’ is van de sneeuwbes.

Het maakt de hulst allemaal niets uit.

Warm of koud.

In deze tijd van het jaar draagt ie prachtig rode bessen.

En met een beetje regen,

glimmen de bessen alsof ze net opgepoetst zijn.

Een warme Kerstgroet,

voor jullie en jullie naasten.

Voor degenen die bij jullie zijn,

en die er niet zijn.

En de tuin…

… daar gaan we in 2017 gewoon mee verder.

Tineke

hulstbes — Als opgepoetst, de rode besjes

hulstblad — Glanzend groen, roomwitte rand

Plaatselijk glad

In het winterweerbericht hoor je vaak: plaatselijk glad op bruggen en viaducten. Maar ook in de tuin is het uitkijken geblazen in de winter. het hoeft niet eens te vriezen. Op donkere plekken, mos of algen op de paadjes. En helemaal riskant -bij ons in de tuin- is het bruggetje over de vijver. In de donkere maanden gaan we daar alleen zeer behoedzaam en zeer langzaam overheen. Vooral met (zweedse) klompen een heikele aangelegenheid.

brug24decdetail — Mos en algen en blaadjes

In gedachten heb ik mijzelf al regelmatig in de vijver zien tuimelen. dat is nog nooit gebeurd, wel afentoe flink schrikken van een bijna -uitglijer.

Bergen in de mist

Begin december, waterkoud.
Mist hangt boven de bomen.
Het is half vier, de zon verdwijnt weer in de mist.
Een lichte vlek blijft achter aan de hemel.

In het bos huppelt het achtereind van een reetje
van ons vandaan.

hirtus4dec2 — Het landschap als een zwart-wit foto

Dit winterse berglandschap is heel dicht bij huis.
De Hortus in Haren.
10 minuten lopen vanaf huis.

Zondagochtend

Een typische zondagochtend in de winter. Na een ontbijtje met verse jus, kijken we een kwartiertje naar de ‘belg’ op TV, een serie webcambeelden van wintersportgebieden, een paar -meest Vlaamse- steden en het strand bij De Haan. We becommentarieren de sneeuwkwaliteit, het uitzicht en kijken of we figuurtjes zien bewegen. Een beetje zoals zomers, een vakantie waar we ontspannen op een terrasje aan een plein zitten. En bespreken hoe de wereld van het plein aan ons voorbijtrekt.
Het is warm in de bergen, weinig sneeuw.

Eddy duikt het bad in, ik zit met labtop op schoot, Poes ernaast (past niet tegelijk op schoot), en een stapeltje tijdschriften en kranten naast me. Thema veelal: tuin en natuur. En in deze tijd van het jaar komen er ook een paar reisgidsen binnen: SNP, Eigenwijze Reizen en Gardentours.

tijdschriften18dec

Eddy komt uit bad, en koffiemachine pruttelt en gorgelt. De cappucino komt eraan, een lepetje melkschuim voor de poezen. Een koekje van moeders deeg erbij.

Alles rustig aan.

UHR

IN navolging van de groep NUHR (Niet Uit Het Raam), heet dit blogje UHR: = Uit Het Raam. Want dat is het letterlijk. Een stukje van onze achtertuin, gezien vanuit het raampje in de werkkamer van Eddy. Toen we hier lang geleden kwamen wonen was dit het raam in een grote garage, die we hebben verbouwd tot werkkamer (en badkamer). De oude raampjes vonden we zo leuk dat we die er in gelaten hebben. Niet erg praktisch trouwens, enkel glas en metalen raamframe zorgt voor koude brug. Maar wel leuk en authentiek.

rammpje

Je ziet het pad dat naar de vijver loopt en het bruggetje over de vijver. Rechts de helgroene bos bamboe. Wat ultrakorte buxushaagjes aan beide zijden van het pad. Achter het muurtje loopt een zijpad naar links. En net buiten beeld links, tussen het muurtje en het huis staat onze houten fietsenschuur. Nog een detail: boven het muurtje uit zie je de regenmeter op een paaltje en daar boven een waaier van halmen van de molinia transparant. Dit siergras, pijpestrootjes, sterft elke winter bovengronds helemaal af. Nu nog enigszins overeind, over een maand een mikado van halmen op de grond.

Kardinge

Voor onze zondagmiddagwandeling gaan we nu een keertje naar Kardinge.
Met bus 5 en dan 4 is het een klein half uurtje. Kardinge is niet alleen een heel groot sportcentrum, met ijsbaan, zwembad en klimmuren, maar ook een natuur- en recreatiegebied. De Kardingeplas met een strandje om ’s zomers te zwemmen, maar ook plassen en moerassige stukken voor allerlei vogels. En een forse heuvel, toch nog even hijgen als je die snel omhoog loopt. Met uitzicht over Groningen. En een mooie plek om -in geval van veel sneeuw- vanaf te sleeen. NU even niet. Met halfbewolkte hemel en een temperatuur van 8 graden, geen sneeuw, wel een prima wandelingetje. Een deel van het natuurgebied is van Natuurmonumenten die daar een korte wandeling van 5 km heeft uitgezet. De gele bordjes zijn niet altijd te vinden, dus her en der maken we ons eigen bochtje. En komen daar bv. een paar prehistorische stapstenen tegen. Nou ja, waarschijnlijk restanten van een oude trimbaan, inmiddels overgroeid.

ganzenkardingen — Meerkoetjes gingen te water, de ganzen bliezen alleen naar ons

pre-historische-trimbaan — Pre-historische trimbaan?

We nemen ons voor om hier ook van de zomer nog een keer te komen, naar de fruitboomgaard waar iedereen fruit mag plukken, of naar de bloemenpluktuin.
We wandelen van Kardinge terug naar centrum Groningen, door allerlei straatjes in de Oosterparkwijk, waar we nog nooit geweest zijn. Zo kan je ook in je eigen omgeving altijd weer nieuwe plekjes ontdekken.

Algengroei

Midden in de zomer, lavendel in volle bloei. Een klein bosje geplukt, bijeengebonden met een touwtje en in minivaasje gezet. Een deel van het water is verdampt en de steeltjes van de lavendel hangen al maandenlang boven het water. De bloemetjes zijn ingedroogd. maar omdat het bundeltje steeltjes de smalle hals van het vaasje bijna geheel afsluiten, een soort kurk in een fles, verdampt het water niet verder. In het vaasje heeft zich een alleraardigst biotoopje gevormd met mooie helgroene algen cultuurtjes.