Met de camera in aanslag sta ik bij de grote vlinderstruik. Paarse pluimen bloeien op ooghoogte, maar ook nog een meter hoger. De late middagzon schijnt op de pluimen en er vliegt en zoemt van alles. Kleine vos zie ik weer vliegen, twee zelfs. Om elkaar heen vlinderend. Ik kijk nog eens goed, en zie dat de achterste van de twee geen kleine vos is, maar een gehakkelde aurelia. Bijna even groot, iets meer oranje. Beide vlinders strijken neer op een pluim vlak voor me.
Dat is ook raar, het lijkt erop dat de aurelia met de vos probeert te paren. Hij springt steeds ‘achterop’. En even later zitten ze zij aan zij op de pluim. Bijzonder gedrag.
Even verder gezocht: het is in ieder geval geen poging tot paren; dat doen vlinders namelijk met de achterkanten naar elkaar toe. En het ‘past’ alleen maar met vlinders van dezelfde soort. De aurelia is wel een territoriale vlinder, die andere aurelia’s weg jaagt. Misschien probeert deze aurelia ook andere vlinders de verjagen. Maar dan is het wel weer gek dat ze zo rustig naast elkaar zitten. Kortom: vlindergedrag-mysterie.