Omdat we het tuinpad gaan verbreden, gaat er een strook van 30 cm tuin verdwijnen. Daar zitten natuurlijk uch planten in. Vandaag was er geen vorst, vanmiddag was er bijna geen regen. Met spitvork, schep en een heleboel emmers naar buiten. Deels op gezicht, deels op geheugen begonnen met her en der planten uit te scheppen. Een flinke modderboel. Wij wonen bovenop de hondsrug, en daar zit een leemlaag op ongeveer een meter diep. Ondoordringbaar voor (regen) water, dat blijft er gewoon boven op staan. Dat betekent dat het grondwaterniveau in het najaar en in de winter hier bijna op straatniveau is. Eruit scheppen met klodders modder, en een stukje verderop in een recent leeggemaakt tuindeel, weer in de grond proberen te zetten. Lastig met die hompen.
Geraniums lijken al op elkaar als ze in blad zitten, maar als het blad inmiddels afgestorven is, de plant teruggetrokken in de grond…. lastig.
Een paar pollen verplant van wat ik denk dat geranium sylvaticum is. De foto’s zijn (uiteraard) van eerder in het seizoen, zo eind april begin mei. Idealiter deel ik bij het verplaatsen meteen de pollen, en gooi de oude delen weg. Deze keer niet gedaan: het werd al donker!