Een maand of twee geleden heb ik een stukje border vrijgemaakt in de voortuin om plaats te maken voor een paar nieuwe aankopen. Vooral kweekgras verwijderen (met vervelende ondergrondse wortels) en trilgras (bevertjes). Die zijn makkelijk te verwijderen.
In het lege stukje border stonden toen onder andere een helenium en een aster. Er omheen was er (tijdelijk) kale grond te zien. Nu niet meer!
Een groene wei. Want hoewel trilgras ‘wortel-technisch’ gezien, makkelijk te verwijderen is, hebben de zaadjes zich wel verspreid in de grond. Ze zijn ontkiemt en vormen nu al aardige planten. De meeste zullen pas volgend jaar bloeien, maar overleven de winter als het niet al te lang al te koud is. Voordat ze volgend jaar gaan bloeien ga ik ze verwijderen. Nu maar even laten staan, dan slaat de grond ook niet zo dicht als het regent.