We gingen een tuinfietsrondje doen, afgelopen vrijdag. Jitske en ik. Jitske ha d een boekje De eetbare stad over buurttuinen in Stad Groningen. Aantal jaar geleden is de gemeente begonnen met ondersteunen van buurtinitiatieven in de stad en in 2016 verscheen een klein gidsje. Niet echt bedoeld als fiets of wandelgids. Er stond wel een straatnaam bij, maar geen huisnummer.
De eerste op ons lijstje, de buurtboomgaard Hoornsemeer hadden we vrij snel gevonden. Jarenlang ben ik hier vlak langs gefietst op weg naar mijn werk, nooit opgevallen! WE hebben nu het huisnummer in het boekje toegevoegd. De tweede in de PC Hooft laan was lastiger. Niets wat op een moestuin leek. Gevraagd bij het buurthuis, en jawel, gewoon naar achter doorlopen, richting omsloten speeltuin. Deze tuin had een viertal verhoogde bakken en een paar zaaibedden. De speeltuin bleek een picknicktafel te hebben waar het prima lunchen was.
Als derde pikten we de mooie tuin van de DUO mee, op weg naar de Wichersstraat. Vraag was of die tuin er nog zou zijn, in verband met aanleg zuidelijke ringweg zouden aantal huizen (en dus ook deze tuin) plaats moeten maken voor een noodweg. Tja, de tuin was weg, we manouvreerden tussen het bouwverkeer door, langs de plek waar de tuin gelegen moet hebben.
Willen de dames een glaasje Ranja?
Op naar de volgende Resedahof. In de Reseda-straat in de Oosterparkwijk vroegen we een bewoner of hij de tuin kende. Jawel zei hij, aan de achterkant van mijn huis, drie maal rechts. Bij de derde recht stond weliswaar een bordje “Verboden voor onbevoegden” maar we voelden ons wel bevoegd. Ons was zo vriendelijk de weg gewezen… En het werd nog mooier. Terwijl we naar de losse plantenbakken, het kasje en het kippenhok keken, vroeg een mevrouw in rode jurk-met-witte-bloemetjes of we een glaasje ranja wilden. Graag. Ze gaf ze aan door het hek, omdat ze de sleutel zo snel niet had. Even later kwam ze erbij staan en kregen we het verhaal van het ontstaan van deze buurttuin te horen. Bloemetjesjurk-mevrouw sloot af met: ga ook nog even bij Toentje kijken, een moestuinstuk van 3500 m2 iets verderop, waar ze drie dagen per week hielp. De oogst was voor de voedselbank.
