Iedereen heeft wel een favoriete oom of tante. Bij mij zijn dat Oom Herman en Tante Els, mijn peet-ouders. Beiden lezen al ruim acht jaar dit weblog ’t Groentje. Eind vorig jaar kreeg ik nog een foto van hem uit hun tuin.
Met mijn broer en zus was ik donderdag bij het afscheid van Oom Herman. Op een mooie plek aan de duinen, vlakbij het strand, de duinen en de zee waar hij zo van hield.
Vroeger toen we klein waren zijn beide gezinnen eindeloos vaak bij elkaar op bezoek geweest en jarenlang samen op vakantie. Geweldig was dat. Mijn neven heb ik al lang niet echt gesproken, af en toe een mail. Tot twee jaar terug wekelijkse updates via telefooncontact tussen mijn moeder en Tante Els.
De laatste jaren was het contact vooral digitaal, via mails en dit weblog. Onderwerp was vaak de tuin. Heel mooi was dan ook de omschrijving die een van de zonen aan zijn vader gaf in zijn verhaal en in de tekening.
Herman hield van voorjaarsbloemen en bollen. En voor alle aanwezigen was er een zakje (zomer)bollen met deze tekening. Dahlia’s, begonia’s, gladiolen. Over een paar maanden, als die in bloei staan, weer een mooie herinnering. De bloemen van de man van groen en doen.