Driegrassenplaatje

Augustus en september zijn de beste maanden voor siergrassen in de tuin. Wuivende halmen, stevige pluimen, volop kleur. Prachtig met strijklicht van de vroege ochend of late middag zon. Op bovenstaande foto drie voorbeelden. De kleine stipa blijft wintergroen als het niet te nat is, japans bleodgras sterft bovengronds helemaal af, niet zo bijzonder in de winter.

De calamagrostis heeft eerst pluimen met een roodachtige zweem, bloeit al in juli, en pluimen zijn nu strogeel. Dit gras blijft ’s winters niet zo mooi overeind als bv miscantus sinensis soorten. Een goede truc is om nu de pol bij de grond af te knippen, halmen en blad. De calamagrostis beloont dat door nog voor de winter een verse toef van het frisgroene blad met witte streep te maken (die overigens bij vorst ook weer afsterft).

De kleine stipa weet niet van ophouden. Ik heb er al vaker over geschreven, blijft echt een favoriet. Hier staat ze in de kurkdroge bloembak aan de zuidkant van het huis, met flinke overhang van dakgoot. Juist op deze droge plek doet ze het helemmal mooi, blijft wat compacter met de bolronde pruik.Uitzaaien, dat kan ze als de beste, droge stenige plaatsen. Het grindpad aan de voet van de bloembak is bezaaid met een dekentje van pluizige zaden die ik zoveel mogelijk probeer te verwijderen. Dat dat vorig jaar niet helemaal gelukt is zie je aan de groen plukjes gras links voor in het grindpad. Weer kleine stipa’s om op te potten en kado te geven.