Net als vorig jaar ook dit jaar een paar van die leuke donkere Akrikanen gezaaid. Ik heb ze vrij lang in kleinen 9×9 potjes gehouden, dan blijven ze vrij klein. Zeker als er onverhoopt toch een slak bij komt. Een paar zijn verdwenen. Drie weken geleden een paar samen in een grote pot, pontificaal aan de rand van het terras. Prachtig met de stipa tenuissima erachter en de laatste zonnestralen van de dag erlangs.
Bijna egaal donker oranjerood. Klik voor grotere afbeelding.Klik voor grotere afbeelding.
Volgend jaar nog wat eerder in de grote pot zetten, dan kunnen de planten nog verder uitgroeien. En bloeien tot aan de eerste vorst.
Het was een moeilijk jaar voor de boerenhortensia. Net in de periode dat de struik volop in bloei stond met haar bolronde schermen was het weer zo’n hete en erg droge periode. Daar houden ze helemaal niet van. In veel tuinen gingen de bloemschermen van friskleurend meteen over naar verdord bruin. De bladeren hingen als natte lapjes slap omlaag. Het blad is inmiddels weer bijgekomen, voor mooie bloemschermen is het weer wachten op volgend jaar. Voor zover de boerenhortensia.
Schapekophortensia in de voortuin
Met de schapekophortensia is het een stuk beter gegaan. Deze heeft stevigere, bijna leerachtige bladeren, die beter tegen de droogte kunnen. Daarbij bloeit de plant een stuk later, nu inmiddels een week of 2. Dat maakt een flink verschil. Wist je trouwens dat deze hortensia reuze makkelijk te stekken is. In het voorjaar kun je de struik fors terugsnoeien, en de houtige stekken zet je op dat moment gewoon in de grond. Kale takken zijn het dan nog, 2-3 knopen diep. Eerste jaar beetje in de gaten houden wat water geven betreft. Ik heb er prima resultaten mee, en op verschillende plaatsen schapenkoppen in de tuin.
Vrijdag 31 augustus en zaterdag 1 september hebben we de laatste twee etappes gelopen van de Pronkjewailroute door de provincie Groningen. Gister van Ter Apel naar Mussel(kanaal), vroeg vertrokken en vroeg klaar. Maar goed ook, toen we stopten met wandelen tegen 1 uur was het nog 24 graden, later op de dag liep het weer op naar net boven de dertig. De hittegolf duurt voort.
Mooi in de berm. Klik voor grotere afbeelding.Wandelen naar het einde van de zomer. Klik voor grotere afbeelding
Zaterdag een stuk koeler en aanvankelijk veel bewolking en vlak voor we vertrokken na de lunch een stevige bui. van Kropswolde naar Groningen, Een mooie afronding met een ‘pronkjewailbiertje’ in cafe de Toeter in Stad. Koopzondag en veel zon, de terrasjes in Groningen zaten vol. Nog even nazomeren met zijn allen.
In 2018 noordroute 250 km; in 2019 zuidroute 350 km.
AFgelopen week was weer een officiele hittegolf week, met minstens 3 dagen boven de dertig graden en de rest boven de vijfentwintig. Voor werk in de tuin was het smorgens nog prima, maar tegen eind van de ochtend rusttijd en/of naar binnen. Eddy heeft drie kanten van onze fietsenschuur weer helemaal mooi opgeknapt, elke ochtend een stukje. Schoonmaken, schuren, poetsen, beitsen. Het ruikt nog helemaal naar verse verf, als de zon op de schuur schijnt.
Glimmend
En de vierde kant, de achterkant? Tja, dat wordt wat lastig. De schuur staat met de achterkant op ongeveer 30 cm van het schappenhektrellis waartegen twee enorme klimrozen groeien. Ik kan net zijwaarts schuifelend in dat tussenstuk komen. Omdraaien of bukken is niet mogelijk. En een kwast om de achterkant te schilderen vanuit die posities is waarschijnlijk te lang… Met een spons kan ik wel de achterkant schoonmaken/ ont-algen. Ik ga het in ieder geval proberen.
Tegen 10 uur was ik bij Hilde. Heerlijk aan de nieuwe tuintafel, half onder de (stoof)perenboom. Volop zomers. Mand met lapjes en lintjes op tafel. Schaar, speldenkussen. En trommel vol met gedroogde lavendelbloemen, vulling voor de lavendelzakjes.
Kopje thee er bij en bijpraten. Leuke lapjes uitzoeken en rechthoekjes knippen. Na een tijdje ging Hilde naar binnen om de eerste zakjes in elkaar te zetten op de naaimachine. Die ik vervolgens buiten begon te vullen. Voor we het doorhadden was het al kwart voor 12, en nog geen zakje klaar, wel verschillende half klaar. Ik mailde naar huis dat ik bij Hilde bleef lunchen, we moesten toch wel een beetje resultaat kunnen laten zien, vonden we. Uiteindelijk 8 zakjes klaar, gevuld, en dichtgemaakt. En nog zo’n aantal in wording, deels al in elkaar het, deels nog als los lapje. Zit niets anders op dan dat we nog een keer afspreken. Om de andere zakjes af te maken. EM dat vinden wij helemaal niet erg!
Mijn werkkamer geurt naar lavendel, een paar zakjes liggen tussen de schone was, en eentje heb ik in mijn rugzak gegid. Tip van Hilde: klein zakje in je handtas, maar aangezien ik die niet vaak gebruik, in de rugzak.
