Voortuin, twee Azalea’s, nog erfenis van Ome JobZijtuin, oranje azalea, nog erfenis van Mevrouw Arling
In deze tijd van het jaar, wolken van kleuren, van de azalea’s en rodondenrons. Zure grond, maar niet uitdrogen. Deze azalea’s in onze tuin zijn iets hoger dan een meter en al zeker 30 jaar oud. In Japanse parktuinen kun je een overweldigend landschap van kleuren zien. Nu even niet, zonder openbaar vervoer lastig te bereiken. Aan de overkant van de straat, bij Hermien staat een reusachtige rodo, met witte bloemen. Vanmorgen zag ik dat ie in bloei stond.
Oproep: is er iemand die fraaie azalea’s in de tuin in bloei heeft staan deze week, en die binnen 10 km van Haren woont. Stuur een email/berichtje, dan kom ik graag kijken. Vanaf de staat als het te zien is, of met vooraankondiging op 1,5 meter afstand. Voor anderen: stuur een foto 😉
NOg steeds nieuwe verrassingen in de bollenlasagna pot. Een laag fraai tulpje en een hele zachtgele gevulde narcis. Afgelopen weken de pot wel een paar keer water moeten geven. Zo droog. De bloemen en hun bladeren hingen slap over de rand naar beneden. Gelukkig valt de pot goed op, hij staat naast onze voordeur. Op tijd erbij.
Uitgebloeide narcissen
Loop je langs een border waar de tulpen of narcissen zijn uitgebloeid. Breek de knoppen er dam even uit. Hier zie je dat de narcissen al flinke zaaddozen aan het maken waren. Kost alleen maar kracht, weg ermee.
Potgrond was op, dus nieuwe plantjes uit de tuin delen en oppotten moet heel even wachten. Ik had nog wel een zakje zaai- en stekgrond. Zelfde spul, zonder voeding, en met extra grit/vermiculiet voor goede drainage.
Ok dan wat zaaien en stekken.
Muurbloem
Op het zaaifront: die leuke oranje cosmea en donkere, grote afrikaantjes die ik nu al twee jaar heb gezaaid zijn nog niet gekiemd, 1 van elk pas. De muurbloemples zijn de laatste twee dagen uit de grond gesprongen, bijna in elk plugje een miniplantje.
Anjertjes
Op het stekfront: In een kweekkasje heb ik kopstekken van anjetjes gezet, een hele hoop. Staan nu in de vensterbank. En ook een paar in potjes buiten, eens kijken wat beter gaat. Oeps! Terwijl ik dit zondagavond schrijf bedenk ik dat er een dichtgebonden plastic zak, met een heleboel lavendelstekken in de schuur staat. Glad vergeten vandaag, Stekken van pepermunt, kattekruid en geranium tomentosum staan in glaasjes water. In de schuur nog wat potjes water met bessen struik stekken (ze zijn gaan bloeien terwijl ze gewoon op water staan!), een paar hortensiastekken, een citroengeranium.
Is het je opgevallen dat Turkse tortels bijna altij in tweetallen te zien zijn. Tegenover ons huis staat een lantaarnpaal, daar zitten ze met zijn tweeen. Toen we de voedersilo nog in de tuin hadden staan: met zijn tweeen op de pergola. Meestal voorbijgangers, passanten in onze tuin. Maar dit jaar hebben ze besloten om hun intrek in onze tuin te nemen.
Vanaf het vogelhuisje nog ongeveer 1 meter naar boven, in die vork. Nestpoging nummer 1
Twee weken terug zagen we een paartje Turkse Tortels, laat ik ze Ayla en Umut noemen enorm druk bezig. Ayla zat in een an de drie wilde pruimen en Umut vloog naar de hazelaar. Hij draaide daar wat rond, brak een takje af en bracht die naar Ayla. Dat herhaalde hij de hele middag. Op een vrij onmogelijke plek, een hele steile , open vork in de pruimenboom drapeerde Umut de takjes, niet meer dan een open mikado-stapeltje. Geen enkel verband of versteviging. Geen enkele beschutting voor de gaaien of eksters. Dat lukt toch niet, dachten we. Ayla dacht van wel en ging er vol goede moed op zitten. Een dag of twee. Onder de pruimenboom lag een stapeltje takjes. En na nog een dag was Ayla weg. Toch niet geschikt.
We vermoeden dat het paar wel in de buurt bleef, regelmatig zagen we een tortel vliegen. Gistermiddag, eigenlijk op zoek naar een nestje van staartmezen die rondkwetterden in de bonte hulst, zag ik Ayla weer zitten. Precies boven het dwarspaadje achter in onze tuin. Een stuk meer beschut, dat wel. Ze moet ergens op onderstaande foto zitten. Over de kwaliteit van het nest heb ik wederom twijfels. Toen ik vanmiddag nog eens voorzichtig ging kijken, zag ik vrijwel de hele onderkant van Ayla. En heel weinig nest: ook nu weer een zielig hoopje takjes. Daar kan toch geen ei in blijven liggen zou ik zo denken.
Zie je het, midden in de foto, nest nummer 2 met Ayla. OK, bijna niet te zien, maar ze zat er wel toen ik de foto nam.
Wist je dat je heel makkelijke een reactie kunt geven op de verschillende blogjes? Aan de linkerkant van de tekst staat een klein menuutje, daar kun je op klikken om een reactie achter te laten. Verschijnt niet meteen, om spam te voorkomen, is er aan mijn kant nog een actie om de reactie toe te laten. Sommige lezers sturen ook gewoon een mail. Met al dan niet een mooie foto of een reactie op een blogje. Van Eedwin ontving ik een paar mooie landschapsfoto’s. Doeke is -vanwege Corona- gestrand in de Algarve, in zijn apaartement daar. Met mooie tuin. Hij hield het nog wel even vol, schreef ie.
Dit weekend was nationaal bijentelweekend. Veel mensen konden mee doen, mooi weer en thuisblijfadvies. Hommels zijn niet zo moeilijk, groter en langzamer, en je hoort ze vaak al zoemen voor je ze ziet. De kleinere wilde bijen en zweefvliegen zijn lastiger. Ze vliegen zo heen en weer. Tegen 4 uur ’s middags staat de zon volop te schijnen op een van onze bijenhotels, daar wiebelt het dan van de bijtjes. Vooral de rosse metselbij, maar gister zag ik volgens mij ook 1 maal de veel zeldzamere blauwe metselbij.
6 april was de eerste avond dat we buiten op het terras aten. Sindsdien de meeste avonden, het is steeds zo’n mooi weer. Gister hadden we een frisse salade, opgevrolijkt met een paar witte daslook bloemetjes. Daar hebben we er heel veel van in de tuin. Knoflookachtig smaakje.
Salade: rucola, beetje ijsbergsla, tomaat, paprika, daslook, kiempjes, blokjes komkommer. Aangemaakt met lekkere olijfolie en balsamicoazijn.
Elke avond dat we buiten gegeten hebben heb ik een foto van onze borden gemaakt. Die ga ik dan nog een keer achter elkaar plakken. (Of zo)
In het tuinseizoen begint het weekend voor mij op vrijdagavond met het kijken naar Gardeners World op BBC2. Steevast eindigt dat met een rijtje klussen die je in eigen tuin kunt doen. Soms doe ik ze na, en soms gewoon wat anders. Monty Don is vaak bezig met zaaien of verplanten. Of snoeien, aanbinden, en later in het seizoen oogsten.
Cosmea (links) en Afrikaan
Mijn klusjes dit weekend o.a.
gezaaid in kweekkasje: geranium en oranje cosmea (als weer derde jaar)
muurbloem (beste tijd is wrs rond juli) maar ik kwam de zaadjes tegen in de schuur en heb ze gewoon al gezaaid in potter49.
deel van pitrussen langs straatkant uitgespit (nog 2/3 te gaan)
het nieuwe compartiment van de composthoop is vol. Het vrijgekomen stuk in gebruik genomen (beginnen met een laag halmen en takjes ondereen. Weer 1 kuub ruimte!
watersgeven plantjes in potten en vijver bijgevuld (meestal begin mei, nu al 3e week april)
heleboel stekken van kleine anjertjes genomen en in kweekkasje in vensterbank. Losse takjes, ook een paar ’trosjes’, waar 5-6 takjes aan elkaar zitten. Benieuwd welke beste aanslaan.
twee cirtoengeraniums samen in grote pot en buiten op terras gezet. het kamerplant exemplaar gesnoeid. Een van de planten is al in bloei.
1 exemplaar van de pepermunt-geranium flink gesnoeid en ook in een pot buiten. De kamerplant-exemplaren zijn vreemde gedrochten met lange sliertige stengels. Jitske, die jaren geleden een stek van me kreeg, zei dat ze de plant elk jaar heel kort terug snoeide voor ze hem weer buiten op het terras zetten. Wordt dan een mooie bossige plant. Gewoon de schaar erin. Ik heb nu een heleboel topstekken over 🙂
Eerst heb je kikkerdril. Op de foto dat van de bruine kikkers. In duizendvoud zwemmen nu de kleine kikkervisjes rond in het ondiepste stuk van de vijver. Er doorheen schieten verschillende kleine watersalamanders. Eerder aten ze al van de kikkereitjes en nu verschalken ze kleine kikkervisjes. Vanmiddag lag ik een half uurtje op het bruggetje over de vijver. Heerlijk in de zon, liggend op mijn zij, kijkend naar alle beestjes.
Bruine Kikker Dril 10 april
Zo zag ik een bootsmannetje met een witte vlek. Toen ik een tijdje bleef kijken, zag ik op een stel parende bootsmannetjes, en ter plekke verscheen ook zo’n wit ‘blobje’. Aha, dat zijn de eitjes van het bootsmannetje. Mijn aandacht ging daarna vooral naar de salamanders, die zo leuk zwemmen en afremmen door hun pootjes wijd uit te spreiden.
Op de rand , meeschuivend met de zon, zaten de groene kikkers. Plons, spetter hoorde ik. Daar zat een van de grotere groene kikkers, met iets oranje in zijn bek. Of eigenlijk eruit stekend. Hij zou toch niet….. Ik keek nog eens goed en zag tot mijn schrik dat ie gewoon een mannetjes watersalamander naar binnen probeerde te wurmen. Achterpootjes en staart staken naar buiten en spartelden. Ik schrok er van, en probeerde -tevergeefs- de salamander te redden. Gek is dat, dat de salamander de kikkervisjes eet vind ik niet erg, daar zijn er duizenden van. Maar dat de kikker de salamander eet…. dat vind ik niet leuk. Terwijl ook dat de natuur is.
De grote tulpen hebben weinig natuurlijks. Ze staan te knallen met hun felle kleuren en wat stijve stengel en statige kelk. Toch ben ik blij dat ik ook afgelopen najaar gewoon wat bollen in de grond gestopt heb. Erg vrolijk, zeker met de uitbundige zonneschijn afgelopen (en komende) weken.
Klik voor grotere afbeeldingen
Veel van de vaste planten in de tuin beginnen nu op te komen, en zijn nog grotendeels groen. De tulpen steken daar mooi bij af. Als de tulpen uitgebloeid zijn en het blad begint te verwelken, dan nemen de vaste planten het over. Eigenlijk moet ik nu al bedenken waar volgend jaar eventueel een extra tulp kan staan. En er een stokje neerzetten of een foto maken.
Afgelopen najaar ben ik af en toe op een ‘lege’ plek in de najaarstuin graan graven om de bollen te planten…. om er achter te komen dat ik daar al in een eerder jaar bollen in had gezet. Doorkliefd!
