| De Waterlelie. Ik heb de witte water-lelie lief, daar die zoo blank is en zoo stil haar kroon uitplooit in ’t licht. Rijzend uit donker-koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart. Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenscht niet meer . . . . |
Skip to content
Bron: Van de Passielooze Lelie. Verzen door Frederik van Eeden, waarbij zijn opgenomen de “Enkele Verzen”, Amsterdam (W. Versluys) 1901
Alles in en om onze tuin
