Langzaam maar zeker verdwijnen de buxussen uit onze tuin. Ze worden steeds verder aangeknabbeld door de buxusrupsen. En dan komt Eddy met de grote snoeischaar. Een paar struikjes per keer, dan is de kliko weer vol.
In de tuin verschijnen kleine stukjes kale grond. Daar kan ik dan weer een paar plantjes in neerzetten.