Zaterdag flink bezig geweest in de tuin. Een deel van de vijver heeft een kiezelrandje/styrandje. Dat is in de loop der jaren helemaal dichtgegroeid, waardoor er veel grond tussen de kiezels is gekomen. Het water in de vijver verdanpt extra snel omdat er flink wat water door de grond -rand wordt opgezogen. Dus aarde ertussenuit en weer ‘kale’ kiezeltjes op de rand gelegd. Als het water wat warmer is zal ik de kiezels die omlaag gerold zijn dieper het water in ook weer eens omhoog halen.
Een clematis stek van vorig jaar (of jaar ervoor) is goed aangeslagen in pot, die heb ik onder de rozenstruik gezet. Een andere clematis staat al paar jaar onder diezelfde klimrozen en is dit jaar al een heel end geklommen. Zeker anderhalve meter. Zal die eindelijk gaan bloeien? Terwijl ik met een andere kleine clematis-in-pot rond liep riep overbuurman Thomas. Hij vroeg of hij de heggen voldoende water gaf. Zijn hele tuin is een beetje een bouwput en de heggen zijn een paar weken geleden met een grote graafhapper stukje verplaatst. Goed inwateren deze zomer, had ik hem op het hart gedrukt. De lage beukenhagen in zijn voortuin lopen mooi uit, net als die van ons. Verder was een groot deel van de voortuin nog leeg. Met verse grond.
Wil je nog wat plantjes, vroeg ik hem. Altijd welkom. En zo liep ik drie keer met de kruiwagen vol naar de overkant. Twee grote klonten persicaria microcephala ‘Red Dragon’, 10 pollen geranium (endressii achtig), ca 30 stukjes bonte carex (wintergroen, maakt ondergrondse uitlopers, naam nog een keer opzoeken), twee persicaria amplexicaule, 2 calamagrostis overdam, 1 moerasspirea, 2 primula wanda, pot met boshyacinten, paar -wrs blauwe- tuingeraniums.
De zon begon inmiddels al flink te zakken, en voor we op ons terras een glaasje wijn pikten, liep ik met telefoon als fototoestel nog even een rondje om het huis.