Visarend
Zondagmiddag twee tuinen bezocht tijdens het open tuinen weekend van Groei & Bloei, afdeling Haren/ Eelde. De eerste tuin van Tineke en Jan Bos, een bekende tuin voor mij. Alle tuinen hier in de buurt zijn nieuwe voor Ingrid, die op bezoek was. Veel kleur, veel hogere (vaste) planten, volop bomen en zoveel paadjes die je kon nemen…. “Genoeg paadjes om keuzestress van te krijgen”, aldus Jan. In het achterste deel, richting het Paterswoldse meer veel vlinder- en bijenplanten.
Van de wit bloeiende lysimachia clethroides (wederik) kan ik later een stukje komen halen. Alleen niet naast tere plantjes zetten, is het advies dat ik mee krijg. Nogal een enthousiaste plant. En het subkopje visarend? Aan de noordkant van de tuin hebben Jan en Tineke een weiland, dat recent gemaaid is. Het afgemaaide gras is op twee grote bulten gegooid, en daar schijnen regelmatig visarenden op te zitten! Uitkijkend over het nabije water. We kregen een verrekijker mee om ze te bekijken, maar helaas, nu zo midden op de dag … wel bulten geen visarenden.
Rondje
De tweede tuin lag in Eelde, iets verder nog dan Museum de Buitenplaats, 4 km op de fiets. De tuin van Marie Jose. Verdeeld in afzonderlijke blokken en kamers, gescheiden door 1-1,2 m hoge hagen van buxus (wonderbaarlijk groen, waar zijn de rupsen?) en beuken. Flinke stukken grasveld en daartussen -in brede borders- veel hoog bloeiende planten. Ik werd meteen enthousiast van de vele floxen die nu in bloei staan, niet eentje, maar heel veel. Sommige floxen waren hoge soorten, andere waren niet erg hoog op andere plaatsen, maar hier in de tuin wel. Afgesproken om een keer een paar stekken te komen halen. Her en der in de tuin stonden kattenstaarten, kogeldistels, veronicastrum. Aan de randen struiken en hoge bomen met meer schaduwplanten als ondergroei. Een kas, een overdekte half open schuur waar allerlei zaden te drogen hingen, potten en bakken vol met van alles: van minihosta’s tot gezaaide witte bidens. Overduidelijk een tuin waar liefhebbers aan het werk zijn.
Handig tuinonderdeel: het rondje van Marie Jose (derde foto). Een rondje, van betonijzer met drie pootjes haaks erop gelast. Om de pootjes heeft Marie Jose stukjes koperbuis geschoven en deze met de hamer een beetje platgeslagen totdat ze klemvast zitten. Deze ‘minikrukjes’ staan nu onder de potten met hosta’s. Slakken houden niet van koper, naar verluid, dus ze klimmen niet meer in de hosta potten.