15 oktober was het weer tijd voor de najaarsplantenruil van de IVN werkgroep Wilde Planten. Deze keer bij Renée in de tuin. Renée doet nog niet zo lang mee, voor haar de eerste plantenruil, en ook nog in eigen tuin. Stuwende kracht is , zoals altijd Ernst, voorzitter van de werkgroep, al heel lang. Ook toen het nog geen IVN werkgroep was, maar een zelfstandige Wilde Planten Kring. We hadden geluk met het weer. De vrijdag ervoor was het grijs, en miezerig. De zaterdag ochtend ook nog klein beetje nat, maar tijdens de ruil van 10:30 tot 12 was het droog. Ook helemaal niet koud.
Ik was nog niet eerder in de tuin van Renée geweest, maar was er wel regelmatig langsgelopen. Langs de lange kant van de tuin loopt een fietspad/ wandelpad, dat ik een aantal jaren geleden gebruikte om naar de fysiotherapeut te lopen. In het juiste seizoen lagen er altijd van die grote ronde hazelnoten op het fietspad, die ik mee naar huis nam. De hazelaar – zoals nu blijkt- staat in de tuin van Renée.
Renée heeft veel bomen en struiken in de tuin staan. Natuurlijke beplanting, nu veel in herfstkleuren. Een paradijs voor ‘wildlife’: vogelhuisjes, een paddenhuis (“maar de padden snappen het niet, zegt Renee“), eekhoorns (met speciale looproutes over latten naar het voederhuisje), heel veel vogels. Een lange, smalle tuin, met ene forse vijver. Achter in de tuin een schuur, met aal alle kanten mooie gesorteerde stapels hout. Kleine houtjes, grotere houtjes, stammetjes.
Recept als altijd: plantjes brengen voor wie wil, plantjes halen voor wie wil. Kopje koffie of thee. En wat lekkers: deze keer muffins.